Αγαπητοί μαθητές και γονείς,

Η φετινή χρονιά θα είναι πολύ δύσκολη. Έχουν φροντίσει γι’ αυτό η Κυβέρνηση, η Υπουργός Παιδείας, το ΔΝΤ, η Τρόικα, η ΕΕ και όλα τα μεγάλα συμφέροντα που μας έφεραν έως εδώ. Δύσκολη για όλη την κοινωνία καθώς χιλιάδες οικογένειες αντιμετωπίζουν το τρομακτικό πρόβλημα της ανεργίας, των χιλιάδων απολύσεων, το κλείσιμο των μαγαζιών. Από την άλλη για όσους συνεχίζουν να δουλεύουν περικόπτονται συνεχώς οι μισθοί και τα μεροκάματα. Η φορομπηχτική πολιτική έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η Υγεία διαλύεται και η Παιδεία μπαίνει στο απόσπασμα στα πλαίσια της πολιτικής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος κοινωνικής λεηλασίας μαζί με όλα τα κοινωνικά αγαθά, τη δημόσια περιουσία και τις υποδομές.

Η νέα σχολική χρονιά ξεκινάει στις 12 Σεπτέμβρη χωρίς βιβλία, για πρώτη φορά μετά την Κατοχή. Η Κυβέρνηση «φρόντισε» να αφήσει τα παιδιά μας χωρίς το βασικό εργαλείο μάθησης, το βιβλίο. Είναι απαράδεκτο να συζητάει το Υπουργείο Παιδείας για οργάνωση μαθημάτων με φωτοτυπίες, CD και DVD, δηλαδή με χειρότερη ποιότητα που κοστίζει όμως πολύ ακριβότερα. Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία, αλλά προετοιμάζουν την αγορά βιβλίων από τους γονείς. Γι’ αυτό έχουν σταματήσει ουσιαστικά τη χρηματοδότηση των σχολείων και είναι σχεδόν αδύνατον να ανταποκριθούν οι αρμόδιες σχολικές επιτροπές στις στοιχειώδεις ανάγκες ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και θέρμανσης, αλλά και χαρτιού ακόμη και κιμωλιών. Προειδοποιούμε την Κυβέρνηση, μη διανοηθούν να ζητήσουν χρήματα από τους γονείς. Θα βρουν ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία απέναντι τους. Δεν πληρώνουμε! Η δωρεάν παιδεία είναι δικαίωμα!

Πολλά παιδιά θα μπουν σε τάξεις χωρίς καθηγητές και δασκάλους. Μέσα σε δυο χρόνια συνταξιοδοτήθηκαν συνολικά στην εκπαίδευση πάνω από 17.000 εκπαιδευτικοί. Στη θέση τους η Κυβέρνηση προσέλαβε λιγότερους από 3.400. Σε αντιστάθμισμα προχώρησε σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις δυο χιλιάδων σχολείων σε όλη την Ελλάδα. Ανατρέποντας την πρακτική της τελευταίας δεκαετίας για τμήματα μαθητών από 18 μέχρι 25, προχωράει στη δημιουργία τμημάτων με 28 και 30 μαθητές, παραβλέποντας τις σύγχρονες ανάγκες που παραδόξως επικαλείται η Υπουργός Παιδείας για σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας. Μάλλον ο εκσυγχρονισμός περνάει μέσα από τη δεκαετία του 1950.

Την ίδια στιγμή το γυμνάσιο και το λύκειο ασφυκτιούν από την παπαγαλία και μια γνώση που μοιάζει περισσότερο με ασύνδετες πληροφορίες. Λειτουργούν σαν προθάλαμος του πανεπιστημίου αφήνοντας χωρίς ουσιαστικά εφόδια τους μαθητές. Οι επιλογές του υπουργείου παγιώνουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Σκοπός τους είναι ο νέος να ξέρει τα απαραίτητα (γραφή, ανάγνωση, λίγα αγγλικά, λίγο υπολογιστές) για τις δουλειές του ποδαριού που προσφέρει το Μνημόνιο ως προοπτική της νεολαίας. Δεν χρειάζονται τη γνώση, δε θέλουν να πληρώνουν ανθρώπους με προσόντα, φοβούνται τους ορίζοντες και την απελευθέρωση της σκέψης που ανοίγει η παιδεία. Φοβούνται μια νεολαία με ελεύθερο φρόνημα και όραμα που θα αμφισβητήσει το μονόδρομο μιας χώρας υποταγμένης στη σωτηρία των τραπεζών. Κι όλα αυτά στην προσπάθεια εναρμόνισης της μέσης εκπαίδευσης στις αλλαγές που προωθούν στην τριτοβάθμια. Αλλαγές που κατεδαφίζουν το Δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο των πτυχίων και των τομέων γνωστικών αντικειμένων. Το πανεπιστήμιο των αγορών πρέπει να υπηρετηθεί από το σχολείο της κατάρτισης.

Αγαπητοί μαθητές και γονείς,

Η κυβερνητική πολιτική για την εκπαίδευση θέλει την παιδεία υποταγμένη στην ίδια χρεοκοπημένη πολιτική που μας οδήγησε στη σημερινή κρίση. Η υπόθεση της Παιδείας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αναθέσουμε σε αποτυχημένους μαθητευόμενους μάγους της πολιτικής που δε διστάζουν στο προσωρινό πέρασμά τους από τα υπουργεία να κατεδαφίζουν όσα κερδήθηκαν με πολύ κόπο και θυσίες. Πρέπει οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές, οι γονείς την υπόθεση της παιδείας να την πάρουμε στα χέρια μας. Μόνο εμείς μπορούμε να την υπερασπιστούμε κι όχι τα αδηφάγα συμφέροντα των τραπεζιτών που μας κυβερνάνε και των πολιτικών του ΔΝΤ, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Η υπεράσπιση της παιδείας ως δημόσιου αγαθού και κοινωνικού δικαιώματος, δωρεάν για όλους περνά από την ανατροπή της πολιτική τους που μας οδηγεί στην εξαθλίωση και στη διάλυση όσων έχουμε χτίσει μέχρι τώρα με ιδρώτα και αίμα. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με τη συμπαράταξη όλων μας, σε ένα αρραγές μέτωπο εργασίας και εκπαίδευσης. Εκεί να συναντηθούμε μέσα από τους δρόμους του συλλογικού αγώνα, με τους συλλόγους γονέων, τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς, το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα, τις λαϊκές συνελεύσεις.

Σας καλούμε όλους στο κτίσιμο του πανεκπαιδευτικού μετώπου για να αντιμετωπίσουμε τώρα την επίθεση που δέχεται η Δημόσια Παιδεία μας.