ΝτόλιοςΟ υφυπουργός εσωτερικών και υποψήφιος βουλευτής Έβρου με το ΠΑΣΟΚ μέσα από τη συνέντευξή του στο thraki Νεα, εξηγεί γιατί παραμένει στο ΠΑΣΟΚ, μιλάει για την κρίση και τη διαχείρισή της, αλλά και για τα λάθη του.

Έχουν μείνει ελάχιστες μέρες για τις εκλογές, αλλά πέρασαν πολλά χρόνια με κρίση για την πατρίδα μας. Που επιρρίπτετε τις ευθύνες για την κρίση;

Χωρίς αμφιβολία τη μεγάλη ευθύνη για την κρίση έχει ο πολιτικός κόσμος της χώρας που διαχειρίστηκε τα κοινά σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Η περίοδος αυτή έχει μια φωτεινή και μία γκρίζα πλευρά. Η φωτεινή πλευρά- η μεγάλη πρόοδος που συντελέστηκε- έχει ξεχαστεί. Η γκρίζα πλευρά είναι αυτή που αναδεικνύεται. Τα κύρια χαρακτηριστικά της: ο παλαιοκομματισμός και το πελατειακό σύστημα. Οι μεγάλες ευθύνες ανήκουν στα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι άμοιρα ευθυνών τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία πλειοδότησαν και ξεπέρασαν τα κυβερνητικά κόμματα σε πελατειακές λογικές  και καταστροφικές διεκδικήσεις. Βεβαίως, ευθύνες έχει και το σύνολο της κοινωνίας, όπως αυτό εκφράστηκε μέσω του συνδικαλισμού   και άλλων εκπροσωπήσεών του. Δυστυχώς και σήμερα, ιδιαίτερα τώρα στην προεκλογική περίοδο, η υποσχεσιολογία και πάλι κυριαρχεί  και η απόκρυψη της πραγματικότητας δεν επιτρέπει την κατανόηση της συγκυρίας από τους πολίτες.

Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αφήνει να εννοηθεί ότι δεν τον άφησαν να διοικήσει τη χώρα και έκανε κόμμα το οποίο τουλάχιστον δημοσκοπικά δεν κερδίζει τους Έλληνες. Εσείς παραμένετε στο ΠΑΣΟΚ. Με τη στάση σας τιμάτε το κόμμα σας ή καταδικάζετε την κυβέρνηση και την πολιτική Παπανδρέου;

Βεβαίως και δεν καταδικάζω την Κυβέρνηση Παπανδρέου, την οποία άλλωστε υπηρέτησα. Με ζήλο και μεταρρυθμιστική  πρακτική. Το Υπουργείο Εσωτερικών της περιόδου εκείνης διεκδικεί ένα σημαντικό  μεταρρυθμιστικό έργο που αποτυπώθηκε  σε ουσιαστικές και μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Ο Καλλικράτης, το πρόγραμμα Διαύγεια, η ένταξη στις διαδικασίες ΑΣΕΠ όλων των περιοχών του Δημοσίου χωρίς καμία εξαίρεση, ο νόμος για την ιθαγένεια, η ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική, η διαφάνεια και οι αυστηροί κανόνες στη διαχείριση  του δημοσίου χρήματος, – όλα αυτά δείχνουν με καθαρό τρόπο το πνεύμα που κυριάρχησε στο Υπουργείο Εσωτερικών την περίοδο εκείνη και τα αποτελέσματα τα οποία προέκυψαν. Διασκεδάζω με τη διαπίστωση , ότι αυτοί που δεν τα ψήφισαν, αλλά και εκείνοι που τα ειρωνεύτηκαν, σπεύδουν τώρα να τα υπερασπιστούν πριν από μας.

Όσον αφορά την επιλογή που έκανα να παραμείνω στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., οφείλω να ομολογήσω ότι είχα ένα θέμα εσωτερικής επεξεργασίας, όταν προέκυψε η πρωτοβουλία Παπανδρέου. Ο τρόπος    με τον οποίο δημιούργησε το νέο κόμμα και ο χρόνος που διάλεξε με βρήκαν από την αρχή αντίθετο και δεν μπορούσα να υποστηρίξω μια τέτοια πρωτοβουλία. Εξάλλου, μου προκαλεί και μια φυσική απέχθεια η μετακίνηση από κόμμα σε κόμμα, χωρίς αρχές, χωρίς «πιστεύω», με ανερμάτιστη επιχειρηματολογία και δικαιολογίες, γεγονότα που συμβάλλουν σε ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Ποια λάθη έχετε κάνει ως βουλευτής και ως υπουργός και έχετε μετανιώσει γι’ αυτά;

Θα μπορούσα να απαριθμήσω ένα σημαντικό κατάλογο, θα μπορούσα να αναφερθώ στη θετική μου ψήφο σε αρκετά νομοσχέδια με τα οποία δεν συμφωνούσα στο σύνολό τους . Οι επιλογές που κάνει όμως κανείς στις κρίσιμες ψηφοφορίες αφορούν μείζονα και ελάσσονα διακυβεύματα. Για μένα το χρέος μου απέναντι στη χώρα ήταν αυτό που με οδήγησε να υπερψηφίσω κάποιες φορές και πράγματα με τα οποία διαφωνούσα, γιατί επηρέαζε την απόφασή μου το μείζον  διακύβευμα.

Θέλω να υπενθυμίσω την αρνητική μου ψήφο  σε σημαντικά ζητήματα, και τη δημόσια, εντός της Βουλής, ρήξη με το κόμμα μου, όταν προέκυψαν ζητήματα αρχής. Για τα ζητήματα αυτά αντιστάθηκα μετά την επάνοδό μου στο Υπουργείο Εσωτερικών  σηκώνοντας κυριολεκτικά το βάρος μόνος μου. Δεν είναι ίσως πολύ γνωστή αυτή η στάση μου, τη γνωρίζει όμως το σύνολο των συναδέλφων βουλευτών της Βουλής που μόλις έκλεισε, και βεβαίως πολλοί άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η απογραφή του 2011 προφανώς και δεν έδειξε το πόσοι Εβρίτες έφυγαν μετανάστες. Το βιώνουμε όμως καθημερινά. Δυστυχώς όσοι έφυγαν δύσκολα θα γυρίσουν πίσω. Το επιστρέψουν είναι μία πιο «εκλεπτυσμένη» λέξη. Όσοι έφυγαν ρίχνουν την ευθύνη στους πολιτικούς. Ελάχιστοι συμφωνούν με το «μαζί τα φάγαμε».

Ένα μεγάλο θέμα, το οποίο αφορά όλη την Ελλάδα,  και βεβαίως και τον Νομό μας, στον οποίο οι επιπτώσεις είναι και βαρύτατες, και έχουν και άλλες διαστάσεις. Ωστόσο θέλω να σημειώσω ότι εκτός από την κρίση που προκάλεσε τη μετανάστευση, υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα την οποία κάνουμε πως δεν την βλέπουμε. Υπάρχουν, π.χ., 70 χιλιάδες Έλληνες ιατροί. Πείτε μου, σε ποία χώρα του Πλανήτη των δέκα εκατομμυρίων μπορεί να απασχοληθεί   όλο αυτό το ιατρικό δυναμικό. Όποιος το ισχυριστεί, λέει ψέματα ή είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλους επιστήμονες : δικηγόρους, μηχανικούς κ.λπ. Να λοιπόν, που αναδεικνύεται ένα έλλειμμα προγραμματισμού, χωρίς να παραβλέπουμε και τα χιλιάδες παιδιά που με τη δική τους πρωτοβουλία σπούδασαν στο εξωτερικό.

Οφείλουμε βεβαίως     να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να δημιουργήσουμε τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για την επιστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων από τους σημερινούς μετανάστες.

Παλιά οι πολιτικοί έταζαν διορισμούς στο δημόσιο. Τώρα τι τάζουν στους ψηφοφόρους;

Παλιά οι πολιτικοί ήξεραν να μοιράζουν μπόνους, ευημερία, διορισμούς, γενικώς ευχάριστα πράγματα. Από τις αρχές του 2010 κλήθηκαν να κάνουν μια δουλειά που δεν την ξέρανε, να μοιράζουν δηλαδή δυσαρέσκεια, να αποφασίζουν δυσάρεστα πράγματα, να κόβουν εισοδήματα, να μειώνουν συντάξεις, να απολύουν καμία φορά ανθρώπους.  Κάποια κόμματα και κάποιοι πολιτικοί ανέλαβαν το βάρος να το κάνουν με πολιτικό και προσωπικό κόστος. Κάποιοι άλλοι συνεχίζουν τις υποσχέσεις, αναγγέλλουν άμεση επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση, χαϊδεύουν αυτιά, εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να πολιτεύονται αμέριμνοι.  Προσωπικά, επέλεγα πάντα να είμαι χρήσιμος και όχι ευχάριστος.

Για πιο πράγμα είστε περήφανος;

Έλεγα πάντα στους πολίτες του Έβρου, και ιδιαίτερα σ’αυτούς που με ψήφιζαν, ότι δεν θα ντραπούν ποτέ για μένα. Εννοούσα την κρυστάλλινη στάση μου στα θέματα της διαχείρισης του δημοσίου χρήματος. Δεν εννοούσα όμως μόνο αυτό. Εννοούσα και την πολιτική μου στάση απέναντι στα φαινόμενα των καιρών που χαρακτηρίζονται από μεταπηδήσεις από κόμμα σε κόμμα, από γυρολόγους πολιτικούς, από ταπεινωτικές συμπεριφορές στελεχών, που  «ξεροστάλιαζαν» έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ για μια θέση στο ψηφοδέλτιο ή για την εγγραφή υποθήκης για μια διοικητική θέση στο μέλλον.  Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα, μεταπηδήσεις της τελευταίας στιγμής στη Νέα Δημοκρατία….  Νομίζω, ότι μπορώ να είμαι περήφανος.

Πότε ο Γιώργος Ντόλιος, θα σταματήσει να ασχολείται με τα κοινά;

Ποτέ. Η ιδιότητα του ενεργού πολίτη είναι αυτή που από έφηβος είχα και πάντα θα διατηρώ.