Την κόρη του παντρεύει ένας ευτυχής, πλην όμως φτωχός (σε Ευρώ) πατέρας.

Ο πατέρας όμως, κοντά στο σπίτι του, έφτιαξε μία παράνομη πτυσσόμενη κατασκευή για να στεγαστεί ένα μέρος από το χώρο όπου θα γίνει το γλέντι.

Η κατασκευή αν υπήρχαν περισσότερα χρήματα, ίσως να ήταν δύο μεγάλες τέντες – στέγαστρα, οπότε δε θα πήγαινε και κανείς να του πει να τα γκρεμίσει. Και προφανώς αν υπήρχαν χρήματα, δε θα μιλάγαμε για φτωχογειτονιά πόλης του Έβρου. . .

Επειδή όμως είπαμε, όπου φτωχός και η μοίρα του, τα διέλυσε τα διαλυμένα – πλην περιποιημένα-. Έτσι κι αλλιώς, μετά το γάμο θα τα μάζευε. Τώρα έτυχε να το κάνει νωρίτερα.

Αλλά έτσι είναι η ζωή. Δήμαρχοι κτίζουν αυθαίρετα σε πλατείες και καταδικάζονται, πολίτες σηκώνουν τσαντίρια και δε τα χρησιμοποιούν ποτέ.