Για να καταλάβουμε το μέγεθος της ηλιθιότητας ορισμένων, αρκεί κάποιος να κάνει μία βόλτα σε κεντρικό σημείο της πόλης όπου μένει.

Δε μιλάμε για τον πολιτικό, θρησκευτικό ή οπαδικό φανατισμό. Δε μιλάμε για τα συνθήματα που υπάρχουν στους τοίχος (κάποια έχουν και ποιοτικό υπόβαθρο).

Μιλάμε για τους ηλίθιους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι νομίζουν ότι η κολώνα τους ανήκει.
Για τους ηλίθιους που πριν καν παραδοθεί η πλατεία Ορεστιάδας για παράδειγμα, στις ολοκαίνουργιες κολώνες, πήγαν και κόλλησαν το τηλέφωνό τους με το ενοικιαστήριο του σπιτιού τους.

Μιλάμε για τους ηλίθιους που θεωρούν ότι όταν ο άλλος πάει να ακουμπήσει τον πισινό του, πρέπει να τον ανακουφίσει πάνω στο σύνθημά τους.
Για τέτοιους τύπους, που τους αρέσει η κάκιστης εμπνεύσεως υπογραφής τους να βρίσκεται από κάτω.

Ο ηλίθιος βέβαια, σε λίγο καιρό θα πει: «βρωμιά και δυσωδία. Δεν καθαρίζουν».

Σας ζητάμε συγγνώμη για το ένα λεπτό που χάσατε για να διαβάσετε για τους ηλίθιους της περιοχής σας.

Αν τους δείτε, ίσως να τους πείτε ότι είναι ηλίθιοι. Μπορεί και να έχουν καιρό να το ακούσουν.

Υ.Γ. Σβήσαμε επίτηδες το τηλέφωνο του ηλίθιου που καβάλησε τους άλλους ηλίθιους (ηλίθιος από πάνω), για να μην του κάνουμε και τσάμπα διαφήμιση.