Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για το σχέδιο του υπουργείου εσωτερικών για εθελουσία κινητικότητα 39 εργαζομένων του δήμου Αλεξανδρούπολης
Κανείς δεν περισσεύει και κανείς δεν μπορεί να παίζει με την εργασία και τις ζωές των εργαζόμενων δημοτικών υπαλλήλων.

Η επιμονή της μνημονιακής συγκυβέρνησης στην αξιολόγηση των δομών και του ανθρώπινου δυναμικού των δήμων με βασικό κριτήριο τον πληθυσμό τους, το οποίο παραδέχτηκε ο υπουργός εσωτερικών στη συνάντηση, αποτελεί κάτι παραπάνω από απόδειξη για την επιχειρούμενη διάλυση των υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τον αφανισμό των εργαζομένων.
Στο Δήμο Αλεξανδρούπολης μετά από μια περίεργη αξιολόγηση και αναιτιολόγητη αξιολόγηση βρέθηκε ότι πλεονάζουν 39 εργαζόμενοι από όλους τους κλάδους στις κατηγορίες προσωπικού οι οποίοι θα πρέπει να μπουν στην «εθελούσια διαδημοτική κινητικότητα».
Δεν τρέφει κανείς αυταπάτες ότι η κυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης των εργαζόμενων και γενικότερα της κοινωνίας, έχει επενδύσει στον κοινωνικό αυτοματισμό και στον εργασιακό κανιβαλισμό προκειμένου να ολοκληρώσει το σχέδιο κατάργησης δημόσιων και κοινωνικών υπηρεσιών και την εξόντωση των εργαζομένων προς όφελος του ξένου και εγχώριου κεφαλαίου.
Προσπαθεί με επικοινωνιακά τρυκ να αποτρέψει τους εργαζόμενους και την κοινωνία από το δρόμο του αγώνα που είναι η μόνη λύση για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ των ίδιων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζουν.
Οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αντί να κάνουν προτάσεις που διαπλατύνουν το δρόμο των απολύσεων και δίνουν στήριξη στην μνημονιακή πολιτική της συγκυβέρνησης αλλά μετά ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα και φέρονται σαν «απατημένοι σύζυγοι» για τις συμφωνίες που δεν τηρήθηκαν, ας συμπαραταχθούν στον αγώνα των εργαζομένων για καμία κατάργηση υπηρεσίας – καμία διαθεσιμότητα – καμία απόλυση.

Κανείς δεν περισσεύει και κανείς δεν μπορεί να παίζει με την εργασία και τις ζωές των εργαζόμενων δημοτικών υπαλλήλων.

Αν δεν συγκροτηθεί ΤΩΡΑ ένα πλατύ μέτωπο από τους εργαζόμενους, τους αιρετούς και τις τοπικές κοινωνίες που θα πληρώσουν τον «λογαριασμό», για αγώνα – ρήξη και ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού, τότε ΠΟΤΕ;