Πολλή μελάνη χύνεται και πολλά pixels χρησιμοποιούνται τελευταία για την σφαιρική και ολοκληρωμένη ενημέρωση των πολιτών γύρω από το θέμα της επένδυσης χρυσού, για να χρησιμοποιήσω και τη φρασεολογία της, εκπεμπόμενης από την εταιρία, επικοινωνιακής πολιτικής .

Απαγόρευσε ποτέ κάποιος στην εταιρία να προβεί σε ενημέρωση των πολιτών; Δεν είναι αυτοί που γέμισαν την Αλεξανδρούπολη προ 4ετίας με πολυτελή έγχρωμα φυλλάδια δίνοντας την ενημέρωση που οι ίδιοι εκτιμούσαν για το έργο; Δεν έφτασαν αυτά τα φυλλάδια στα γραμματοκιβώτια και στις πόρτες χιλιάδων οικογενειών στην Αλεξανδρούπολη;

Δεν έκανε η εταιρία διαφημιστικά σποτ κατά καιρούς, τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά, ενημερώνοντας, όπως έκρινε η ίδια, τους κατοίκους του Έβρου;

Δεν παρουσίασε σε συνεντεύξεις τύπου και τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά και με συμμετοχές στο ραδιόφωνο πολλάκις τις θέσεις της για την επένδυση;

Δεν διαφήμισε επίσης συχνά και σε έντονο βαθμό την ανοιχτή της γραμμή και τις ανοιχτές της πόρτες σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επένδυση;

Δεν είχε οργανώσει και μεθοδεύσει κύκλο επαφών με συλλόγους και φορείς της περιοχής επί εποχής Γιάννη Δράκου ακόμη; Γιατί τώρα καμώνεται πως δεν το έχει κάνει ποτέ και της έχει απαγορευτεί;

Δεν έχουν γεμίσει τα blogs με καταχωρήσεις;

Δεν έχουν εδώ και χρόνια ιστοσελίδα;

Δεν έχει οργανώσει επισκέψεις/ταξίδια σε άλλα χρυσωρυχεία, δικής της επιλογής; Απλά ανταποκρίθηκαν οι ίδιοι….

Και σκοπίμως δεν αναφέρομαι στις πλαγίως πληρωμένες ροές πληροφορίας από συγκεκριμένα ΜΜΕ, τα οποία πάλι η εταιρία επέλεξε.

Ποιος την εμπόδισε λοιπόν; Ποιος τη φίμωσε;

Το θέμα δεν είναι λοιπόν η έλλειψη ενημέρωσης. Ούτε κανείς φιμώνει την αλήθεια και την αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Μπορεί να τους συμφέρει να προβάλλουν ένα τέτοιας φύσης επιχείρημα για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά η αλήθεια είναι ότι πολύ απέχει η πραγματικότητα από τη φίμωση της εταιρίας.