Συνέντευξη, Αντωνία Καλαφατζή
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΒΑΛΚΑΝΙΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ, ΣΤΟ ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ ΑΝΤΩΝΙΑ ΚΑΛΑΦΑΤΖΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟΔΟΣΗ ΣΑΡΙΔΗ
Αντωνία μέσα σε λίγους μήνες το όνομα σου έχει συζητηθεί θετικά φυσικά, όσο λίγα στον αθλητικό χώρο. Έχεις καταλάβει τι έχεις πετύχει τους τελευταίους δύο μήνες;
Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω συνειδητοποιήσει πλήρως. Ειδικότερα μετά το τέλος των αγώνων δεν το πίστευα! Ήταν αναπάντεχο και ξαφνικό και ήρθε πιο γρήγορα από ότι περιμέναμε κι εγώ και οι προπονητές μου. Όμως εντάξει σιγά-σιγά αρχίζω και το καταλαβαίνω.
Υπάρχει κάτι μαγικό ή τυχαίο σε όλα αυτά ή είναι θέμα δουλειάς, οργάνωσης, προσήλωσης ή τι άλλο;
Ότι είναι θέμα σκληρής δουλειάς, υπομονής κι επιμονής, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Όμως λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζα στην αρχή της χρονιάς, έμεινα πίσω. Προετοιμασία ουσιαστικά δεν είχα, ούτε υποδομές για περισσότερη προπόνηση διότι αν ανεβάζαμε του ρυθμούς της προπόνησης θα είχαμε τραυματισμούς πράγμα που θα με καθυστερούσε ακόμη περισσότερο. Συνεπώς το πρόγραμμα που εφάρμοσε ο προπονητής μου κύριος Μαρτινίδης Κώστας σε συνεργασία με τον κύριο Δαστερίδη Γιώργο, που με προπονούσε στις εδώ προπονήσεις, ήταν ακριβώς για τα μέτρα μου σε εκείνη τη φάση. Αυτό που σίγουρα όμως ξέρω είναι ότι το χρωστούσα στον εαυτό μου, το ήθελα εγώ η ίδια για να νιώθω καλά με εμένα και απλώς μου βγήκε! Μάλλον ναι υπάρχει κάτι μαγικό!
Άλλαξες και προπονητή φέτος. Πες μας λίγα λόγια γι αυτό και για τον Κώστα τον Μαρτινίδη.
Ναι, άλλαξα προπονητή και το αν ευνοήθηκα ή όχι από αυτήν την αλλαγή φαίνεται από τα αποτελέσματα. Βέβαια οφείλω τις βασικές μου γνώσεις γύρω από το επί κοντώ και στον παλιό μου προπονητή τον κύριο Τόλιο, όμως με τον κύριο Κώστα άλλαξαν πάρα πολλά. Αυτός ο άνθρωπος με τις γνώσεις και το πάθος που τρέφει για το επί κοντώ με έφτασε σε διάστημα 6-7 μηνών από το 3,55 στο 3,90! Δηλαδή μετά από αποχή λόγω τραυματισμού 2 χρόνων και σε ένα τόσο μικρό διάστημα κατάφερα μαζί του τα αδύνατα! Μάλιστα μου είπε ότι με αυτήν την επίδοση κατήργησα κάθε διαδικασία προπονητικής. Μόνη μου δεν θα κατάφερνα τίποτα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
Τόνια ο Εθνικός πως συμμετείχε σε όλη αυτή την προσπάθεια;
Και ο Εθνικός φυσικά ήταν δίπλα μου. Μετά την ανακοίνωση ότι ο παλιός μου προπονητής παραιτείται έλαβε δράση αμέσως και μέσα στο πολύ μία εβδομάδα είχαμε ξεκινήσει προπονήσεις με τον κύριο Κώστα. Επίσης ως σύλλογος μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχω σε όλες τις διοργανώσεις της ηλικίας μου και μεγαλύτερων ηλικιών πράγμα που μου έδωσε εμπειρίες. Γενικότερα αυτά που μπορούσε να κάνει για εμένα φέτος, τα έκανε και με το παραπάνω!
Μετά από 2 χρόνια αποχής 8 αγώνες, 8 μετάλλια, διεθνή και Πανελλήνια. Μήπως μπορείς να χάσεις το μυαλό σου με τόσες επιτυχίες;
Το μυαλό σου μπορείς να το χάσεις πολύ εύκολα, όμως εκεί φαίνεται ποιος μπορεί να το κρατήσει μέσα στο κεφάλι του. Θεωρώ τον εαυτό μου μία συγκροτημένη προσωπικότητα που ξέρει τι ζητάει και αυτό που σίγουρα δεν θέλω είναι να με βλέπουν οι άλλοι με μισό μάτι. Δεν ξεχνάω από πού ξεκίνησα και πάντα έχω στο μυαλό μου τα λόγια του πατέρα μου «Να είσαι φιλόδοξη την ώρα του αγώνα όμως στη ζωή σου να έχεις τα μάτια χαμηλά». Γιατί στον αθλητισμό και γενικότερα στη ζωή την μία μέρα είσαι στην κορυφή και την άλλη στον πάτο. Συνεπώς δεν θα με ωφελούσε να το χάσω το μυαλό μου γιατί έχω δει και την άλλη πλευρά όταν ήμουν εκτός για 2 χρόνια.
Δοκίμασες και τα 4 μέτρα. Πως είναι εκεί ψηλά;
Εκεί πάνω είναι πραγματικά πολύ ψηλά. Στην αρχή το φοβήθηκα λίγο αλλά εντάξει ήταν μέχρι να το δοκιμάσω. Αυτό που κατάλαβα είναι πως μπορώ να το κάνω κι αυτό. Θα δούμε του χρόνου…
Αγωνίσθηκες στον καλύτερο αγώνα που έγινε ποτέ με Ελληνίδες επι κοντίστριες. Πως τον έζησες;
Η εμπειρία αυτή ήταν μοναδική. Δεν έχω ξαναζήσει παρόμοιο αγώνα. Δίπλα στεκόταν μεγάλες επικοντίστριες, όπως η Κυριακοπούλου, η Εμμανουήλ, η Σκαφίδα και οι υπόλοιπες. Θεωρώ πως είχα εκείνη τη στιγμή είχα για πρότυπο τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου και πως αυτά που αφομοίωσα από άποψη τεχνικής ήταν αρκετά. Πραγματικά μεγάλη εμπειρία και φυσικά ο συναγωνισμός και το υψηλό επίπεδο με τράβηξαν κι εμένα προς τα επάνω.
Πως είναι η νέα ρέκοργούμαν Κυριακοπούλου από κοντά;
Είναι πραγματικά πολύ συμπαθής. Είναι μία προσγειωμένη κοπέλα που ναι έχει το πανελλήνιο 4,70 αλλά θεωρώ (τουλάχιστον αυτό μου έδειξε) πως δεν το έχει πάρει πάνω της. Προσγειωμένη και η καλύτερη της Ελλάδας! Φοβερός συνδυασμός.
Δύο χρόνια εκτός αγώνων, αλλά με εντατική προπόνηση λοιπόν. Πόσο δύσκολα ήταν για σένα, τι συναισθήματα δημιούργησαν;
Είμαι υπέρ της άποψης πως όλα για κάποιον λόγο γίνονται και αυτό έγινε για να πάρω το μάθημα πως δεν θα είμαι πάντα στην κορυφή αλλά πως στη ζωή υπάρχουν και αναποδιές και μεγάλες αποτυχίες. Αλλά το σημαντικότερο ήταν πως δεν σταμάτησα στιγμή. Ακόμη και την περίοδο που φορούσα γύψο προσπαθούσα να γυμνάζω τουλάχιστον τα χέρια μου, την πλάτη και τους κοιλιακούς μου. Η θέληση που είχα για να ξαναπιάσω στα χέρια μου κοντάρι με οδήγησε σε όλα αυτά. Πέρασα πολλά. Στενοχώρια, το αίσθημα του « γιατί σε εμένα » αλλά το κυριότερο ένιωσα την απογοήτευση κάποιων ατόμων απέναντι στο πρόσωπό μου πράγμα που με επηρέασε σαν άνθρωπο. Άλλαξαν συμπεριφορές και λογικό ήταν έπειτα να μην μπορώ να λειτουργήσω. Αλλά περασμένα ξεχασμένα. Δεν κατηγορώ κανέναν, απλώς συνεχίζω!
Δίνεις και Πανελλαδικές του χρόνου. που στοχεύεις, πως θα τα προλαβαίνεις;
Καλή διάθεση να υπάρχει και όλα γίνονται. Οι προπονήσεις θα μειωθούν δυστυχώς αλλά συνεχίζω. Είναι μία χρονιά που την περνάνε όλοι και είναι δύσκολη για όλους. Για μένα θα είναι δυσκολότερη αλλά δεν νομίζω να με σταματήσει από αυτό που μου αρέσει να κάνω πραγματικά στη ζωή μου. Το επί κοντώ!
Ευχή για σένα, τους δικούς σου, τον προπονητή, τον Εθνικό.
Εύχομαι οι άνθρωποι που ήταν δίπλα μου αύτη τη χρονιά να συνεχίσουν και στην επόμενη. Τους ευχαριστώ όλους όμως ιδιαίτερα τους γονείς μου που δεν με άφησαν ποτέ, πάντα ήταν δίπλα μου και σε κάθε δύσκολη στιγμή ήταν ο τοίχος που θα με κρατούσε στα πόδια μου.
Καλή ξεκούραση από δω και πέρα και ευχές για μια το ίδιο αποδοτική χρονιά στο σχολείο και στο στίβο.