Υποδοχή τεμαχίου Ιερού Λειψάνου Οσίας Σοφίας της Κλεισούρας στην Νίψα

Η Ιερά Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης για ακόμη μία φορά με πνευματική χαρά και δοξάζοντας τον Άγιο Θεό, ανακοινώνει και προσκαλεί τους χριστιανούς της περιοχής, στην υποδοχή του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Σοφίας της Κλεισούρας το απόγευμα της Δευτέρας 16 Σεπτεμβρίου 2013 στον Ιερό Ναό Πέτρου και Παύλου στη Νίψα Αλεξανδρούπολης. Το τμήμα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Σοφίας προέρχεται από την Ιερά Μονή του Γενεθλίου της Θεοτόκου στην Κλεισούρα στη Μητρόπολη Καστορίας.
Η Οσία Σοφία, η οποία ανακηρύχθηκε επισήμως αγία τον Ιούλιο του 2012, γεννήθηκε στην περιοχή της Τραπεζούντας του Πόντου και βρέθηκε στην Ελλάδα κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Η έλευση και η μόνιμη παραμονή του Λειψάνου της Αγίας στη Νίψα, έναν οικισμό με την πλειοψηφία των κατοίκων του να φέρουν, επίσης, καταγωγή από τον Πόντο –όπως και οι γειτονικοί οικισμοί του Δωρικού, του Αετοχωρίου και των Πεύκων– αποτελεί ακόμη μία ευλογία και ευκαιρία πνευματικής αναγέννησης για τους Χριστιανούς της Μητροπόλεως μας.

Ακολουθεί αναλυτικά το πρόγραμμα των λατρευτικών εκδηλώσεων στον Ιερό Ναό Πέτρου και Παύλου στη Νίψα:

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 16.09.2013

6.30 μ.μ. Υποδοχή Ιερού Λειψάνου Οσίας Σοφίας-Δοξολογία

7.00 μ.μ. Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός της Οσίας Σοφίας

ΤΡΙΤΗ 17.09.2013

7.00 – 10.00 π.μ. Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία

Ο Βίος της Αγίας Σοφίας

Η Οσία Σοφία Χοτοκουρίδου, το γένος Αμανατίου Σαουλίδου, γεννήθηκε το 1883 στο χωριό Σαρή-ποπά (ή Σαρή-παπά) της επαρχίας Αρδάσης Τριπόλεως, Νόμου Τραπεζούντας του Πόντου. Το 1907 παντρεύεται με τον Ιορδάνη Χοτοκουρίδη στο χωριό Το(γ)ρούλ της επαρχίας Αρδάσης και μετά από τρία χρόνια, το 1910, απέκτησε ένα παιδί. Έπειτα από δύο χρόνια, χάνει το παιδί της το οποίο βρίσκει τραγικό θάνατο, αφού φαγώθηκε από χοίρους, ενώ δυο χρόνια μετά, το 1914 χάνει και τον άντρα της τον οποίο τον πήραν οι Τούρκοι στα τάγματα εργασίας, όπου και μάλλον απεβίωσε.
Η νεαρή χήρα κατέφυγε στα βουνά, όπου ζούσε ασκητικά, με μεγάλη νηστεία. Εκεί της εμφανίστηκε ο Άγιος Γεώργιος και την προειδοποίησε για επικείμενη επιδρομή των Τσετών. Η Σοφία ενημέρωσε τους συγχωριανούς της, που κρύφτηκαν και απέφυγαν τον κίνδυνο.
Στην ανταλλαγή των πληθυσμών το καράβι που μετέφερε τους συγχωριανούς της Σοφίας στην Ελλάδα κινδύνεψε να καταποντιστεί. Αυτή έβλεπε τα κύματα γεμάτα από Αγγέλους και την Παναγία. Ζήτησε απ᾿ αυτήν να πνιγεί η ίδια και να σωθούν οι συγχωριανοί της. Η Παναγία τους έσωσε όλους. Ο καπετάνιος δεν το πίστευε πώς σώθηκαν κι έλεγε: «Κάποιον άγιο έχουμε» και οι χωριανοί του απάντησαν: «Την Σοφία».
Το 1927 με παρότρυνση της Παναγίας πηγαίνει στο μοναστήρι της στην Κλεισούρα της Καστοριάς, στην Ιερά Μονή του Γενεθλίου της Υπεραγίας Θεοτόκου, όπου έζησε για μισό περίπου αιώνα. Έζησε ασκητικά ως λαϊκή, φορώντας τα μαύρα της χηρείας και της ασκήσεως, καθισμένη πάνω στο τζάκι και αλείφοντας το πρόσωπό της με στάχτη, για να μη φαίνεται η ομορφιά του.
Το φαγητό της ήταν λιτότατο, συνήθως με ό, τι έβρισκε στην περιοχή: μανιτάρια, μούσκλια, αγριόχορτα, φτέρη, φύλλα των δέντρων, ή με λίγη ντομάτα τουρσί, μουχλιασμένη. Τα σαββατοκύριακα έβαζε και μια κουταλιά λάδι στο πιάτο της. Άλλες φορές άνοιγε καμιά κονσέρβα ψάρι και το έτρωγε όταν είχε πιάσει ένα δάχτυλο μούχλα. Έτρωγε και σε παλιά σκουριασμένα ορειχάλκινα σκεύη, αλλά δεν πάθαινε τίποτα.
Ποτέ δεν πλήγωσε ή στενοχώρησε κανένα. Αν καταλάβαινε ότι κάποιος είχε προβλήματα μέσα του, περνούσε από δίπλα του, του έλεγε ένα δυο λόγια, χωρίς να την αντιληφθούν οι άλλοι, απομακρυνόταν, κι εκείνος την ακολουθούσε. Τον παρηγορούσε, τον συμβούλευε, τον ενίσχυε με τη χάρη του Θεού, κι αυτός έφευγε άλλος άνθρωπος.
Η Οσία Σοφία, η «ασκήτισσα της Παναγιάς» όπως αποκαλείται, εκοιμήθη εν Κυρίω στις 6 Μαΐου 1974. Στις 7 Ιουλίου 1981 γίνεται η πρώτη ανακομιδή των λειψάνων της, τα οποία ευωδιάζουν. Στις 27 Μαΐου 1998 γίνεται η δεύτερη ανακομιδή των λειψάνων της τα οποία μεταφέρονται στο μοναστήρι από τον Μητροπολίτη Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ.
Η Εκκλησία την ενέταξε το 2011 στις αγιολογικές δέλτους της και την 1η Ιουλίου 2012 έγινε η επίσημη ανακήρυξή της από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο στην Καστοριά, παρόντος του μητροπολίτη Αλεξανδρούπολης Ανθίμου.
Ο κ. Άνθιμος λόγω των πολλών Ποντίων που βρίσκονται εγκατεστημένοι σε χωριά πέριξ της Αλεξανδρουπόλεως, αλλά και στην πόλη, αιτήθηκε στο ητροπολίτη Καστορίας Σεραφείμ τεμάχιο εκ του ιερού λειψάνου της Οσίας Σοφίας για να υπάρχει ως ευλογία των Εβριτών, αλλά κυρίως των Ποντίων της περιοχής. Το αίτημα έγινε αποδεκτό και ο μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης μετέβη στην Καστοριά, παρέλαβε τεμάχιο των λειψάνων της Οσίας Σοφίας και αποφάσισε να το παραδώσει στην Ενορία της Νίψας, όπου κατοικούν κατ’ εξοχήν Πόντιοι σε αυτήν.