Του Παναγιώτη Μάνδαλου e-mail: panosmandalos@yahoo.gr
Με πολλούς πανηγυρισμούς και εξαγγελίες αναγγέλθηκαν για μια ακόμα φορά οι εξαγγελίες για τα μεγάλα έργα. Τα έργα που θα μας δώσουν ανάπτυξη και ευημερία. Τα έργα που θα φέρουν επενδύσεις. Τα έργα που θα φτιάξουν καινούργιες θέσεις εργασίας και θα ρίξουν την ανεργία. Και φυσικά μιλάμε για τα μεγάλα έργα. Οδικοί άξομες, κάθετοι δρόμοι, λιμάνια, κλπ. Τα έργα αυτά επαναπροκηρύσσονται εδώ και πολλά χρόνια. Τα έργα αυτά έπρεπε να είχαν τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια. Και αντί να έχουν τελειώσει τώρα ξαναχρηματοδοτούνται. Τα έργα αυτά που κόστισαν δισεκατομμύρια ευρώ και παρατήθηκαν από ημετέρους εργολάβους επαναπροκηρύσσονται και μάλιστα πληρώνοντας ρήτρα για την καθυστέρηση που προέκυψε στις εργολαβίες. Αλήθεια όλοι αυτοί που είχαν παρατήσει τα έργα αυτά …ποιες ρήτρες πλήρωσαν και σε ποιους αποδόθηκαν ευθύνες. Αρχίζουμε λοιπόν με τα κρατικοδίαιτες επενδύσεις την στιγμή που μιλάμε για απολύσεις στον δημόσιο τομέα αρκετών χιλιάδων υπαλλήλων και φυσικά των 1000 ευρώ. Τα χρήματα αυτά του κρατικού προϋπολογισμού θα πάνε σε ιδιώτες που θα φουσκώσουν τα βαλάντια τους, ίσως παραδώσουν, ας το ευχηθούμε τα έργα και φυσικά θα διεκδικήσουν και μετά την ιδιωτικοποίηση τους παίρνοντας έτοιμο το χρυσό φιλέτο. Και φυσικά προσπαθούμε να πουλήσουμε όσο-όσο κρατικές εταιρείες υπερκερδοφόρες γιατί λένε ότι είναι δημόσιες. Φυσικά δεν μας λένε ότι τα κέρδη πάνε στον κρατικό προϋπολογισμό και η απώλεια τους θα στοιχίσει και άλλους φόρους. Μην ξεχνάμε ότι πουλήσανε τον ΟΤΕ με κέρδη 600 εκατομ., σε εξευτελιστική τιμή που απέφερε κέρδη στους καινούργιους μετόχους από την πρώτη στιγμή. Και ας γυρίσουμε στα μεγάλα έργα. Ήταν ακριβώς η στιγμή να βάλουν τους ιδιώτες στην επιχείρηση. Όχι με κρατικοδίαιτες συνταγές αλλά με την μέθοδο της κατασκευής- εκμετάλλευσης για μερικά χρόνια που θα προέκυπταν από την ανταποδοτικότητα και την μελέτη βιωσιμότητας του έργου. Έτσι και το έργο θα τέλειωνε αλλά και το κράτος δεν θα έβαζε σε αυτήν την δύσκολη στιγμή ούτε ένα ευρώ. Και όμως υπό των φόβο, οι καταθέσεις μερικών να χαμηλώσουν και μερικές off- shorr να μικρύνουν σε μέγεθος, τα έργα επαναπροκηρύσσονται ενώ ο Ελληνικός λαός θα βάλει για ακόμα μια φορά το χέρι στην τσέπη το χέρι να πληρώσει. Ο κίνδυνος φυσικά να τελειώσει το έργο μισοπαρατημένο ελλοχεύει όπως γίνεται εδώ και χρόνια. Και όπως είπαμε αντί να κρατήσουμε τις κερδοφόρες εταιρίες και να παράγουμε επενδύσεις χωρίς κόστος αλλά με όφελος κάνοντας ακριβώς αυτό, δηλαδή φέρνοντας ιδιωτικά κεφάλαια που θα επενδυθούν εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο ….. πουλάμε τις κερδοφόρες και χρεωνόμαστε για να φτιάξουμε ακόμα και άλλες κρατικές επενδύσεις αφήνοντας ακριβώς τα ιδιωτικά κεφάλαια στον λήθαργο των φορολογικών παραδείσων και φουσκώνοντας ακόμα ποιο πολύ τις τσέπες μερικών ιδιωτών με κρατικά λεφτά. Και αν στο τέλος για κάποιο λόγο τα έργα ξαναπαρατηθούν τότε ούτε γάτα ούτε ζημιά …….μαζί τα φάγαμε αλλά τα λεφτά είναι σε άλλους λογαριασμούς …απλώς από τους δικούς μας μείνανε μόνο το νούμερο του λογαριασμού …..συγνώμη …δυο νούμερα … χρειαζόμαστε και το άλλο πως το λένε το iban …….ευτυχώς που έχει και πολλά μηδενικά …είναι σίγουρα το μόνο.
Υ.Γ. Το άρθρο αυτό γράφτηκε για την πανηγυρική προκήρυξη των νέων έργων που εδώ και 40 χρόνια προκηρύσσονται και μένουν ακόμα νέα έργα. Ακούμε για υπερσύχρονους αυτοκινητοδρόμους, κάθετους άξονες, υπερσύγχρονο σιδηρόδρομο, υπερσύγχρονα λιμάνια …..αλλά εδώ και σαράντα χρόνια εταιρείες έρχονται παίρνουν τις επιχορηγήσεις και οόλα μένουν όπως είναι έως την καινούργια επαναπροκήρυξη του γερασμένου καινούργιου έργου …βέβαια για αυτούς που παρατούν τα έργα ποτέ δεν αποδόθηκαν ευθύνες, σήμερα πληρώσαμε ρήτρα καθυστέρησης στις εταιρίες και μάλιστα σε περίοδο κρίσης …κάπου στα 25 εκατμ. Ενώ κανείς δεν πλήρωσε ρήτρα καθυστέρησης ή άσκοπης αποχώρησης από τα έργα ….με την ανοχή φυσικά των πολιτικών μας.