ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
Το πρόσφατο οικονομικό τσουνάμι, που δέχθηκαν οι Κύπριοι αδελφοί μας και θα είναι για αρκετό διάστημα στην επικαιρότητα, έχει να κάνει με το στρεβλό χρηματοοικονομικό σύστημα της Κύπρου, όπου λειτουργούσε ως «πλυντήριο» μαύρου χρήματος και ως «παράδεισος» φοροφυγάδων και κερδοσκόπων. ΄Ενα αδιαφανές μοντέλο που πρόσφερε υπερβολικά μεγάλο μέρος στο Κυπριακό ΑΕΠ, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα της Ευρωζώνης και είχε επισημανθεί προ καιρού από αξιωματούχους της Ε.Ε. που δεν το έβλεπαν με καλό μάτι. Αλλά θα ήταν άδικο και πρωτοφανές μαζί με τα ξερά να καούν και τα χλωρά, εάν θα «κουρεύονταν» και οι οικονομίες-αποταμιεύσεις των Κυπρίων μικροκαταθετών.
΄Οταν λέμε ότι το ευρώ είναι ακριβό δεν εννοούμε μόνο ότι είναι δυσεύρετο νόμισμα για τον ΄Ελληνα εργαζόμενο και καταναλωτή, αφού για τον έλληνα άνεργο έτσι ή αλλιώς είναι ένα απλησίαστο όνειρο που συνεπάγεται εναγώνια αναζήτηση μέσω εξεύρεσης εργασίας ή μέσω οικογενειακής οικονομικής στήριξης-βοήθειας. Το ευρώ είναι ακριβό με την έννοια ότι όλο και λιγοστεύει-συρρικνώνεται ως εισόδημα στην τσέπη μας αλλά και μειώνεται διαρκώς η κυκλοφορία του στην αγορά, με συνέπεια να μεγαλώνει η ύφεση, η φτώχεια, η απελπισία και η ανασφάλειά μας.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) σε καθημερινή βάση μέσω τηλεδιάσκεψης μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών εντός και εκτός του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών, συγκροτεί κατάλογο ισοτιμιών συγκεκριμένων νομισμάτων έναντι του ευρώ. Η συναλλαγματική ισοτιμία του ευρωπαϊκού νομίσματος με τα κυριότερα υπόλοιπα νομίσματα παγκοσμίως φαίνεται για ορισμένους οικονομολόγους ως ετεροβαρής. Το ευρώ διαπραγματεύεται σε πολύ υψηλά επίπεδα έναντι του δολαρίου, του γιεν, του γουάν κ.λ.π. Είναι ενισχυμένο ακόμη και έναντι της στερλίνας και του ελβετικού φράγκου. Η άνοδος του ευρώ έναντι του δολαρίου και του γιεν οφείλεται βεβαίως και σε εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ΗΠΑ και Ιαπωνία. Επίσης η αύξηση των επιτοκίων της Ε.Κ.Τ. λειτουργεί σε βάρος των αδύναμων εταίρων (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Κύπρος).
Είναι προτιμότερη μια υψηλή ή μια χαμηλή συναλλαγματική ισοτιμία για μια χώρα; Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι προτιμότερο να δοθεί μέσω ενός παραδείγματος. Ας υποθέσουμε ότι η συναλλαγματική ισοτιμία είναι 2 δολάρια ανά 1 ευρώ. Στην περίπτωση αυτή ένα ευρωπαϊκό αυτοκίνητο μικρού κυβισμού θα κόστιζε στον αμερικανό καταναλωτή 20.000 δολάρια (δηλαδή ακριβά), ενώ αν η ισοτιμία ήταν 1 δολάριο προς 1 ευρώ τότε θα κόστιζε φθηνότερα στο μισό, δηλαδή 10.000 δολάρια. Άρα τα ευρωπαϊκά προϊόντα, μεταξύ των οποίων και τα ελληνικά, που εξάγονται στον υπόλοιπο κόσμο είναι ακριβότερα και φυσικά λιγότερο ανταγωνιστικά λόγω συναλλαγματικής ισοτιμίας. Το ευρώ λοιπόν είναι ακριβό και κάτι πρέπει να γίνει. Διαφορετικά το ευρώ στηρίζει το δολάριο και την αμερικάνικη οικονομία σε βάρος των αδύναμων κυρίως ευρωπαϊκών κρατών. ΄Αρα το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα πρέπει να αλλάξει και να αναπροσαρμόσει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες έναντι των ξένων νομισμάτων των ανταγωνιστικών οικονομιών (ΗΠΑ, Κίνα, αναδυόμενες χώρες κ.λ.π.).
Ενώ η αρχική ισοτιμία ευρώ προς δολάριο ήταν 1,17 σήμερα διαμορφώνεται στο 1,33, δηλαδή είναι ακριβότερο του δολαρίου. Σε αντίθεση με την πολύ ανθεκτική και ανταγωνιστική γερμανική οικονομία, οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και κυρίως η γαλλική έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους για τη ραγδαία ανατίμηση που σημείωσε το ευρώ έναντι του δολαρίου, διότι αντιλαμβάνονται ότι αυτό το γεγονός αιμοδοτεί το δολάριο και ζημιώνει την Ευρωζώνη. Η ελληνική οικονομία δεν επιβαρύνεται μόνο από τις εσωτερικές παθογένειες και τα εγγενή προβλήματα, αλλά επιπρόσθετα και από την συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ έναντι των υπολοίπων νομισμάτων. Δυστυχώς το ευρώ είναι ακριβό!