ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
Οι εντόπιοι αρθρογράφοι (τακτικοί και έκτακτοι) είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά και αποτελούν τη δύναμη και τον πλούτο ενός περιφερειακού εντύπου-εφημερίδας. Οφείλουμε επομένως να εγκωμιάσουμε την αξιέπαινη προσπάθεια και την αξιόλογη συμμετοχή τους στην μεγαλύτερη προβολή, ανάδειξη και βράβευση της περιφερειακής εφημερίδας «Η ΓΝΩΜΗ». Είναι αυτοί που σχολιάζουν θέματα της επικαιρότητας και αναπτύσσουν γενικότερα θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Είναι αυτοί που μεταφέρουν τον παλμό της εποχής και της κοινωνίας. Τους περισσότερους από αυτούς δεν είχα την τύχη να τους γνωρίσω προσωπικά παρά μόνο μέσα από τα κείμενά τους. Ωστόσο, νοιώθω την ανάγκη να αναφερθώ σε καθέναν ξεχωριστά για τα θετικά τους στοιχεία και διότι αυτό που κάνουν αφιλοκερδώς έχει ως κίνητρο το μεράκι τους και την κοινωνική εθελοντική τους προσφορά, χωρίς την παραμικρή οικονομική απολαβή.
Τιμής ένεκεν και λόγω σεβασμού της αρχαιότητας θα ξεκινήσω από τον αγαπητό πρύτανη της αρθρογραφίας, τον Ανέστη Νικολαϊδη, που είναι καθολικά αποδεκτός και μεταφέρει έναν ανεξάντλητο και ανεκτίμητο πλούτο από μνήμες για το απώτερο και κοντινό παρελθόν. Είναι η «παλιά καραβάνα» με την τεράστια πείρα, την σοφία, τον πλουραλισμό της θεματολογίας του και την ανθρώπινη ευαισθησία του. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να τον ευχαριστήσω θερμά από τα βάθη της καρδιάς μου για τη συγκινητική ηθική συμπαράσταση προς το πρόσωπό μου.
Θαυμάζω τον αυτοσαρκασμό, τη σατιρική και χιουμοριστική διάθεση της Σμαρώς Τσοκαταρίδου. Υπογραμμίζω την αφτιασίδωτη ειλικρίνειά της και την ανυπόκριτη αγάπη της για τους ανθρώπους και τα ζώα. Ξεχωρίζω τον πλούτο της γνώσης της για τη λαογραφία και την παράδοση του τόπου μας. Η θεαματική πορεία της με δικαίωσε για την ενθάρρυνση που της πρόσφερα στα πρώτα της βήματα.
Για τον Κώστα Πρασσά δεν γνωρίζω πολλά πράγματα, παρά μόνο ότι είναι Φιλόλογος-Φροντιστής. Εκείνα όμως που συμπεραίνω από τα κείμενά του είναι ο τετράγωνος ορθολογισμός και η μετριοπάθειά του. Θέλω να τονίσω τον μεστό και απόλυτο λογοτεχνικό λόγο του και την φιλοσοφημένη του κοινωνική αντίληψη. Ο λιτός αυτός λόγος του είναι πλήρης σοβαρού και μετρημένου περιεχομένου. Ξεχωρίζω επίσης ότι είναι ένας σεμνός άνθρωπος χαμηλών τόνων χωρίς προσπάθεια αυτοπροβολής.
Για τον Δημήτρη Μακροδημόπουλο, τον συνταξιούχο Μηχανικό του ΟΣΕ, έχω να υπογραμμίσω ότι είναι ένας ακούραστος και ανεξάντλητος αρθρογράφος της ΓΝΩΜΗΣ, του οποίου αρκετές γενναίες αλήθειες έχουν επιβεβαιωθεί και επαληθευτεί από την εξέλιξη των γεγονότων. Οι εμπεριστατωμένες αναλύσεις του, με ιδιαίτερη έμφαση στα διεθνή θέματα, έχουν έναν συγκροτημένο ιδεολογικό προσανατολισμό και φιλοσοφικό στοχασμό.
Η Αγγελική Δεληγιάννη-Γεωργακά δεν είναι μόνο αρθρογράφος αλλά και Πανεπιστημιακή Δασκάλα με τεράστια πείρα σε θέματα εκπαίδευσης και διοίκησης αλλά και με κοινωνικές ευαισθησίες. Διαθέτει το προσωπικό της στυλ και ύφος γραφής με μεγάλη εγκυρότητα στο λόγο της. Κάποτε, στο όχι μακρινό παρελθόν, συγκατοικούσαμε και γειτονεύαμε με την Φιλόλογο-Καθηγήτρια ΄Αννα Δεληγιάννη-Τσουλπά, η οποία όμως για άγνωστους σ΄εμάς λόγους βρίσκεται σε διακοπές διαρκείας.
Θα κλείσω με το «βαρύ πυροβολικό» των εντόπιων αρθρογράφων. Η Σωτηρία Μαραγκοζάκη, η βραβευμένη διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος λογοτέχνιδα, διαθέτει αναμφίβολα συγγραφικό, ποιητικό και δημοσιογραφικό λόγο. Τα κείμενά της έχουν αρτιότητα και πληρότητα που αγγίζουν την τελειότητα. Το προφίλ της έχει ανθρωπιστικές, οικολογικές και φιλοζωϊκές ευαισθησίες.
Ο καθένας από τους παραπάνω έχει τη δική του αξία και όλοι μαζί αλληλοσυμπληρώνονται. Από όσους ανέφερα και από όσους δεν ανέφερα ζητώ συγγνώμη για ό,τι και όπου θεωρούν ότι τους αδίκησα. Τέλος, πέραν των παραπάνω αναφερόμενων τακτικών εντόπιων αρθρογράφων, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνω τιμητικά και ταπεινά τον γράφοντα, αμέτρητοι άλλοι έχουν βρει ελεύθερο βήμα έκφρασης και έχουν φιλοξενηθεί στις στήλες και σελίδες της «ΓΝΩΜΗΣ».