«Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου=Η Οργουελιανή προοπτική».
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Διδυμοτείχου και Περιφερείας, εκπροσωπώντας όλους τους εκπαιδευτικούς (δάσκαλους, νηπιαγωγούς και εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων, μονίμους και αναπληρωτές) που υπηρετούν στις σχολικές μονάδες της περιοχής και κατά προέκταση τους μαθητές μας και τις οικογένειές τους, καταγγέλλει οποιαδήποτε σκέψη – ούτε λόγος να γίνεται για τη μεθοδευμένη τακτική – αποδυνάμωσης, αποσύνθεσης, απαξίωσης του μοναδικού αξιόπιστου νοσηλευτικού ιδρύματος στην περιοχή μας, του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου.
Δεν επιθυμούμε να προβούμε αυτή τη στιγμή σε ιστορική αναδίφηση γύρω από την παρασχεθείσα κατά το παρελθόν νοσηλευτική περίθαλψη των κατοίκων της ευρείας περιοχής του Βορείου Έβρου. Οφείλουμε, όμως, να σημειώσουμε ότι, ακόμα και στα πέτρινα χρόνια που σκίαζε τον τόπο μας η μπότα του γερμανού κατακτητή, στο Διδυμότειχο λειτουργούσαν υποδειγματικά 3 νοσηλευτικά ιδρύματα: το άρτι συσταθέν εκείνη την εποχή Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο, το Εβραϊκό Νοσοκομείο και το πάλαι κραταιό (Οθωμανικό) Ίδρυμα Νοσημάτων – και τα τρία στεγάζονταν σε περικαλλή, μεγαλόπρεπα νεοκλασικά κτήρια της εποχής. Ιστορική νομοτέλεια ήταν να οδηγηθούν στον μαρασμό τα δύο τελευταία. Ιστορικό όνειδος, ιστορική απρέπεια και, εν τέλει, επαίσχυντος κομπασμός προς τους 70000 και πλέον κατοίκους της περιοχής του Βορείου Έβρου, τους δεκάδες νεφροπαθείς, εκατοντάδες σοβαρά ασθενούντες, τους χιλιάδες εξαρτώμενους από το Νοσοκομείο Διδυμοτείχου, η διαφαινόμενη διοικητική και, εξελικτικά, τυπική συγχώνευσή του με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης.
Ποιος από εσάς, κύριοι του εξορθολογισμού (sic) και της χρηστής κατανομής πόρων (sic), εγγυάται στον απόμαχο της ζωής που κατεβαίνει από τα Δίκαια, στον ιδιωτικό υπάλληλο που εργάζεται στην Ορεστιάδα, στον δημόσιο εκπαιδευτικό που διδάσκει στο Διδυμότειχο, στον ένστολο που φυλάει τα σύνορα στις επάλξεις, στον αγρότη από τους Μεταξάδες, στον επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στο Σουφλί, στο ξεπεταρούδι, στο νεογέννητο που ζει με την οικογένειά του στο Μικρό Δέρειο, στους μαθητές μας, ότι αυτή η συνένωση, αυτός ο αποκαλούμενος «εξορθολογισμός» θα αναβαθμίσει την παρεχόμενη ιατρονοσηλευτική μας περίθαλψη; Ποιος διαβεβαιώνει τον καθένα από εμάς, από τους εβδομήντα και πλέον χιλιάδες κατοίκους που πεισματικά συνεχίζουμε να διαβιούμε στην περιοχή κόντρα στα «ψεύτικα τα λόγια (σας), τα μεγάλα» ότι θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, όσον αφορά το ύψιστο αγαθό που δωρίσθηκε στον άνθρωπο, το αγαθό της υγείας; Μήπως μας το πιστοποιούν η φροντίδα σας για την ανάσχεση της αποβιομηχάνισης και της δραματικής αύξησης της ανεργίας στην περιοχή μας; Μήπως οι «απτές» ενέργειές σας για την καλυτέρευση του βομβαρδισμένου (κυριολεκτικά, ουδόλως μεταφορικά) οδικού δικτύου στον Βόρειο Έβρο; Μήπως η μέριμνά σας για να έχουν τα σχολεία μας στην ώρα τους και επαρκή θέρμανση; Μήπως η αποκέντρωση που ευαγγελιζόσαστε με τον «Καποδίστρια» έναν καιρό, με τον «Καλλικράτη 1» τώρα;
Τί έμεινε όρθιο για να ελπίζουμε ότι και στην περίπτωση της αποκληθείσας ούτως πως «συγχώνευσης» του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης δεν θα επαληθευτεί ο αισώπειος μύθος του βάτραχου και του βοδιού; Μήπως αφήσατε, κύριοι του «εξορθολογισμού» και του «προμηθεϊκού» οράματος ψήγματα αποκέντρωσης για τον λαό της περιοχής μας;
Ιδρύσατε το Επαρχείο Βορείου Έβρου – για αποκέντρωση τάχατες -, μετά το καταργήσατε, συστήσατε Δήμους και Δημοτικά Διαμερίσματα – ναι, για την εδραίωση της Δημοκρατίας – και τα αφήσατε στον οικονομικό μαρασμό και την ανυποληψία. Καταργήσατε ό,τι έπρεπε να μείνει ζωντανό, να ενισχυθεί, να εδραιωθεί. Κατεδαφίζετε τώρα και τα υπολείμματα από τα θεμέλια του εμπνευσμένου Εθνικού Συστήματος Υγείας – θα τρίζουν τα κόκαλα των εμπνευστών του.
Σύσσωμος ο εργαζόμενος κόσμος και οι απόμαχοι της βιοπάλης που ζουν και δραστηριοποιούνται από το Σουφλί μέχρι και το Ορμένιο, σύσσωμοι οι εκπαιδευτικοί της περιοχής παρακολουθούν με έκδηλη αγωνία και αμηχανία (για την ώρα) τις προγραμματισμένες καταργήσεις των κλινικών στο Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου. Μας το μαρτυρούν οι εργαζόμενοί του και ο θεσμοθετημένος φορέας του, το Σωματείο Εργαζομένων σε αυτό, μας το μαρτυρούν τα πρώτα δείγματα από τα «έργα και τις ημέρες» των σχεδιαστών αυτού του εγχειρήματος.
Για εμάς τους εκπαιδευτικούς, όπως και για το σύνολο του ακριτικού μας λαού, χειροτέρευσε η καθημερινότητά μας. Διανύουμε χιλιόμετρα για μια απλή υπόθεση λίγων λεπτών, παίζοντας κορώνα-γράμματα τη ζωή μας στους υγρούς και παγωμένους δρόμους, στο λίγο χρόνο που έχουμε μέχρι να φτάσουμε στην κοντινότερη ανοικτή ΔΟΥ. Υποβαθμίζεται τώρα με βεβαιότητα, έτι περαιτέρω, η ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική μας περίθαλψη. Και όποιος μας καθησυχάζει γενικά και αόριστα, κοινώς «πολιτικάντικα», απλά του ανταπαντάμε ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η επαύριον. Γι’ αυτό και ανησυχούμε. Γι’ αυτό και θα συναγωνιστούμε για την ανάπτυξη του τόπου μας.
Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Διδυμοτείχου και Περιφερείας δηλώνει ομόφωνα και κατηγορηματικά ότι συμπαραστέκεται ολοκληρωτικά στον αγώνα του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου, και καλεί τον κάθε εκπαιδευτικό-μέλος του μετά το πέρας των εκπαιδευτικών του καθηκόντων την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου να κατευθυνθεί στο προαύλιο του Νοσοκομείου, όπου και θα κορυφωθούν από τις 12 μέχρι τις 3μ.μ. οι εκδηλώσεις συμπαράστασης στον αγώνα για την ΑΥΤΟΝΟΜΗ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου.

Η ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική περίθαλψη είναι κατάκτηση αιματηρών αγώνων στον 20ο αιώνα. Ας μην αποκαλύψουμε με την αδιαφορία μας την Οργουελιανή τραγωδία και το νωπό μελάνι του Τζον Στάινμπεκ από το «Άνθρωποι και ποντίκια».
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μανάκας Γεώργιος Γκακίδου Χρυσή