Τα μηνύματα της εξέγερσης του Νοεμβρίου δεν ανήκουν στους τόμους της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας του τόπου. Αποτελούν στάση ζωής, συνθέτουν τα σύγχρονα αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας που δοκιμάζεται, διαμορφώνουν την πολιτική επιταγή για Δημοκρατία, Κοινωνικό Κράτος και Συλλογική Προκοπή.
Το μήνυμα, οι νεκροί και πάνω από όλα οι αξίες του Πολυτεχνείου είναι αυτές που ΤΩΡΑ ζητούν τη δικαίωση τους.
Την ώρα που οι οικογένειες μας βιώνουν με το χειρότερο τρόπο τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Την ώρα που μισθοί & συντάξεις συρρικνώνονται και η ανεργία έχει ξεπεράσει το 25%. Την ώρα που η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία αποτελεί παρελθόν με τις συνεχείς περικοπές των τελευταίων χρόνων. Την ώρα που τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα συρρικνώνονται στο όνομα της κυριαρχίας των αγορών με κατά παραγγελία κυβερνήσεις. Την ώρα που ο νεοφασισμός λαμβάνοντας κοινοβουλευτικό μανδύα απειλεί την ελληνική κοινωνία με την επιστροφή στο βάρβαρο παρελθόν.
Αυτή την ώρα, λοιπόν, η επιταγή εκείνου του Νοέμβρη για «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Εμείς, οι νέοι, όπως και πριν 39 χρόνια, πρέπει να βγούμε μπροστά στον Αγώνα για μια κοινωνία Ισότητας, Ισονομίας και Αλληλεγγύης.
Γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν ανήκει ούτε σε μουσεία ούτε βέβαια στη «γενιά» του!
Το Πολυτεχνείο ανήκει στην Δημοκρατία!
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ μέσα σε κάθε Δημοκράτη Αγωνιστή!
Η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Εθνική Υπερηφάνεια είναι απόκτημα και αποκτάται καθημερινά! Είναι θέμα ΜΟΝΙΜΟΥ ΑΓΩΝΑ!