Η Μυρτώ δίνει μάχη για να επιστρέψει
Τέσσερις μήνες μετά τη μοιραία μέρα του τραυματισμού της στην Πάρο, η 15χρονη συνεχίζει τον αγώνα της. Εδώ και καιρό αναπνέει μόνη της, ενώ αυτή την περίοδο υποβάλλεται σε μια σειρά «ειδικών τεστ αντίδρασης», με την ελπίδα ότι σύντομα θα συνέλθει
Ενας διάδρομος… μια αιωνιότητα. Αυτή είναι η απόσταση που χωρίζει το δωμάτιο της Μυρτώς Παπαδομιχελάκη από τη ζωή. Τα βήματα που οδηγούν στον 7ο όροφο του νοσοκομείου «Υγεία», έξω από τη ΜΕΘ όπου ζει τους τελευταίους 4 μήνες η Μυρτώ, δεν μετρώνται με λεπτά για τους γονείς της, αλλά με αιώνες…
Το ρολόι της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας δεν δείχνει ώρες, αλλά χρόνια, που τα κουβαλούν στους ώμους τους από το φρικτό εκείνο απόγευμα της 22ας Ιουλίου του 2012, όταν το 15χρονο «τριαντάφυλλο της Πάρου» κόπηκε βίαια από έναν άγνωστο που το ζήλεψε.
Ενας Πακιστανός εργάτης, ονόματι Αχμέτ Βακάς, της επιτέθηκε, τη χτύπησε στο κεφάλι με απίστευτη αγριότητα, ασέλγησε πάνω της και την άφησε αιμόφυρτη στα βράχια της Χρυσής Ακτής στην Πάρο, όπου η Μυρτούλα άκουγε μουσική…
Μία εβδομάδα πριν από το συμβάν που συγκλόνισε το πανελλήνιο, δηλαδή στις 16 Ιουλίου, η μικρή είχε σβήσει τα κεράκια των γενεθλίων της, πνιγμένη στις ευχές των αγαπημένων της.
Τέσσερις μήνες μετά, δεκάδες οι επεμβάσεις, χιλιάδες οι βελόνες στο παιδικό κορμί της, μεταφορά από το «Αττικόν» στο «Υγεία», οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων να πηγαινοέρχονται, οι φίλοι κι οι συγγενείς να περιμένουν, οι ευχές όλων να κατακλύζουν το Facebook κι η Μυρτώ να ανοιγοκλείνει τα ματάκια της…
Ολοι περιμένουν το θαύμα που θα έρθει. Οι γιατροί είναι βέβαιοι γι’ αυτό, αν και η Μυρτώ δείχνει να αρνείται ακόμη να επιστρέψει στον κόσμο που της «τσάκισε τα νιάτα».
Τα Χριστούγεννα, όμως, είναι κοντά και τα θαύματα ετοιμάζονται να φωτίσουν τις ημέρες της βασανισμένης οικογένειας. Το ιατρικό τιμ των κορυφαίων που την παρακολουθεί έχει περάσει πλέον στο στάδιο των «ειδικών τεστ αντίδρασης», που είθισται να γίνονται σε αυτές τις περιπτώσεις, όπου ο ασθενής δεν έχει ανακτήσει συνείδηση.
Οι επιστήμονες «μετρούν» τη σταδιακή ανταπόκριση του εγκεφάλου στα ερεθίσματα, και κατανοούν, μέρα με τη μέρα καλύτερα, το μέγεθος της ζημιάς και τον χρόνο που θα χρειαστεί για να επανέλθουν οι λειτουργίες του.
«Πάει καλά»
«Η Μυρτώ πάει καλά». Αυτή είναι η φράση που ανοίγει και κλείνει τις συζητήσεις τους και τίποτε περισσότερο. Ο χρόνος θα φέρει… νέα για την επάνοδο της 15χρονης στο σήμερα. Ο δρόμος γονιών και γιατρών είναι αληθινά μακρύς, αλλά το παιδί επιμένει να είναι δυνατό και να παλεύει νυχθημερόν. Αλλωστε αναπνέει από καιρό, μόνο του.
Οι συγγενείς επιμένουν πως αυτό που ζουν είναι χειρότερο κι από τον ίδιο τον Γολγοθά. «Οποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να βλέπεις το παιδί σου στο κρεβάτι της εντατικής, να μην μπορεί να κουνηθεί και να επικοινωνήσει», δήλωνε λίγο καιρό πριν, στο «Εθνος της Κυριακής», ο πατέρας της, Γιάννης Παπαδομιχελάκης.
Πολύμηνος «Γολγοθάς»
Οι γονείς της έχουν κάνει το δωμάτιο του νοσοκομείου «σπίτι» τους
Στα μέσα του Σεπτέμβρη η Μυρτώ άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια της κι έσφιξε το χέρι της μητέρας της. Από τότε και ύστερα η μαμά κι ο μπαμπάς τής βάζουν ακουστικά με την αγαπημένη της μουσική, της διαβάζουν τα αγαπημένα της βιβλία, της μιλούν για ταξίδια, για τους φίλους της και για ό,τι ήταν πιο κοντά στη ζωή της… σαν να μην πέρασε μια μέρα!
Οπως και να ‘χει, πάντως, η εξέλιξη των τεστ, που κάποιες φορές διαρκούν μέχρι και τρεις ώρες ημερησίως, θα επιτρέψει στους ειδικούς της ΜΕΘ του «Υγεία» να αποφασίσουν εάν η Μυρτώ θα χρειαστεί να συνεχίσει τη νοσηλεία και την πρόοδό της σε θεραπευτήριο του εξωτερικού. Η ζωή της οικογένειας αυτό το «πέτρινο τετράμηνο» είναι χωρισμένη σε μισή ώρα το πρωί και μισή ώρα το απόγευμα. Οσο, δηλαδή, διαρκεί το επισκεπτήριο στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Το υπόλοιπο είναι πόνος και μόνο, για τη μητέρα της Μαρία Κοτρώτσου, τον πατέρα της Γιάννη Παπαδομιχελάκη και τη μεγαλύτερη αδελφή της.
Όσοι ξέρουν, λένε ότι το μόνο που επιζητούν είναι να μπορούν με ηρεμία να φροντίζουν το παιδί τους και τίποτε άλλο. «Σπίτι» τους τώρα και για όσο χρειαστεί… είναι το δωμάτιο του νοσοκομείου, όπου «μένει η Μυρτώ». Νομικώς το ξύπνημα της μικρής και η ενδεχόμενη κατάθεσή της δεν θα σημάνει πολλά, καθώς η υπόθεση έχει πλήρως ξεκαθαρίσει μετά την απίστευτη σε τραγικότητα ομολογία του νεαρού Πακιστανού.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
Τα 10 λεπτά που σημάδεψαν για πάντα τo όμορφο κορίτσι
Χρειάστηκαν μόνο ένα ψυχοπαθητικό μυαλό και 10 λεπτά της ώρας για να βαφτεί κόκκινη η καλοκαιρινή «καρτ ποστάλ» που έδειχνε την όμορφη Μυρτώ να κάθεται στα βράχια και να ατενίζει τη θάλασσα, λίγο πριν από το σούρουπο στην Πάρο. Εάν την έβλεπε ζωγράφος, θα τη ζωγράφιζε.
Όμως δεν ήταν αυτή η τύχη της Μυρτώς. Η μοναδική αυτή στιγμή της συνδέθηκε με ένα ανθρωπόμορφο τέρας, όπως σωστά του απεδόθη ο χαρακτηρισμός, κι αυτό ήταν ο Πακιστανός Αχμέτ Βακάς.Με κυνισμό που σόκαρε ακόμη και τους πιο έμπειρους εγκληματολόγους, περιέγραψε τον περασμένο Αύγουστο τη «μαύρη για τη Μυρτώ» Κυριακή της 22ας Ιουλίου στην Πάρο: «Περπατώντας πάνω στον δρόμο, είδα να κάθεται στον βράχο μια κοπέλα περίπου 17 χρονών.
Με το δεξί μου χέρι τη γύρισα ανάσκελα, πήρα με τα δυο μου χέρια την πέτρα και της την έριξα πάνω από το αριστερό της μάτι… Οπως υπολόγισα η πέτρα πρέπει να ήταν περίπου 5 κιλά. Είδα να τρέχει αίμα αλλά η κοπέλα ήταν ακόμη ζωντανή.
«Τη χτυπούσα με δύναμη»
Την είδα να κάθεται στα βράχια και να ακούει μουσική. Την πλησίασα για να της πάρω το κινητό. Αντιστάθηκε… Δεν ξέρω τι με έπιασε… Αρχισα να τη χτυπώ στα βράχια με δύναμη. Οταν σταμάτησε να αντιστέκεται, ασέλγησα πάνω της…
Μετά, πήρα την πέτρα και την πέταξα στη θάλασσα. Έπλυνα τα χέρια μου στη θάλασσα, ανέβηκα στον δρόμο και έφυγα περπατώντας προς το ξενοδοχείο…».
Το προηγούμενο βράδυ, ο αδίστακτος θύτης με έναν συντοπίτη του διασκέδαζε σε πανηγύρι του νησιού. Κι αφού είχε… φτιάξει τη νύχτα του, αποφάσισε να φτιάξει και τη μέρα του, καταστρέφοντας για πάντα τη ζωή του 15χρονου παιδιού:
« Όλο αυτό που έγινε με την κοπέλα κράτησε περίπου 10 με 15 λεπτά. Φεύγοντας από το σημείο που είχα αφήσει χτυπημένη την κοπέλα δεν άκουσα κανέναν να φωνάζει.
Έφτασα στο ξενοδοχείο, ανέβηκα στο μέρος που έχω τα ρούχα μου και μερικές φορές κοιμάμαι, κάτω από το εστιατόριο του ξενοδοχείου, έβγαλα τα ρούχα μου και έκανα μπάνιο. Τα ρούχα που φορούσα τα έπλυνα μετά από δύο μέρες.
Καθώς πότιζα τα λουλούδια μετά από 20 λεπτά είδα να περνάει το ασθενοφόρο και η Αστυνομία. Κατάλαβα ότι ερχόταν για την κοπέλα. Φοβήθηκα και τότε πήρα το κινητό της κοπέλας και το πέταξα σε ένα καλάθι που πετάμε τα σκουπίδια.
Σκέφτηκα να φύγω από την Πάρο, αλλά δεν είχα λεφτά. Και να είχα όμως λεφτά δεν θα έφευγα γιατί όλοι θα καταλαβαίνανε ότι κάτι είχα κάνει. Μετά από μερικές μέρες ζήτησα από τον Πέτρο να μου πληρώσει τον μήνα που είχα δουλέψει.
Μου έδωσε 450 ευρώ και του είπα ότι κατεβαίνω στην Παροικιά να τα στείλω στη μάνα μου στο Πακιστάν. Θυμάμαι ότι ήταν 31 Ιουλίου, αλλά δεν θυμάμαι τη μέρα. … Στις 21:45 μπήκα στο High Speed μαζί με άλλα δύο παιδιά από το Πακιστάν κι έφυγα».
Η σύλληψη
Λίγο αργότερα η αστυνομία τον εντόπισε σε «κοινόβιο Πακιστανών» στη Νέα Χαλκηδόνα, όπου και συνελήφθη με τις κατηγορίες της βαριάς απόπειρας ανθρωποκτονίας, του βιασμού και της ληστείας σε βάρος της 15χρονης Μυρτώς. Στην ερώτηση «γιατί τη χτύπησες;» ο Πακιστανός απάντησε: «Φοβήθηκα ότι θα αποκαλύψει τι συνέβη»…
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, ο Αχμέτ Βακάς επανειλημμένα προσπάθησε να παραπλανήσει τις αρχές για την πραγματική του ηλικία, καθώς ο ίδιος υποστήριξε ότι είναι γεννηθείς το 1993 -κάτι που δέχθηκε η δικαστική αρχή- και όχι το 1991, όπως ανέφερε αρχικά στην έκθεσή της η Αστυνομία, επικαλούμενος προσωπικά του έγγραφα που τελικά δεν προσκομίστηκαν.
Ο δράστης με διάφορα τεχνάσματα προσπάθησε να ξεγελάσει τις αρχές προκειμένου να δικαστεί ως ανήλικος και να «καρπωθεί» όλα τα ελαφρυντικά. Και να σκεφθεί κανείς ότι και τα 19 χρόνια αλλά και τα 21 που θέλει να εμφανίζει ο νεαρός αλλοδαπός απέχουν ελάχιστα από τους 15 «Μάηδες» της Μυρτώς…
ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ
bibian@pegasus.gr
ethnos.gr