Σύντομο χρονικό
Την άνοιξη του 1941 η χώρα μας με την τριπλή κατοχή Γερμανών – Ιταλών – Βουλγάρων, μπήκε κάτω από τη μπότα του Φασισμού. Το δίλημμα που έμπαινε μπροστά σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις ήταν – συμβιβασμός με τους κατακτητές και υποταγή ή ανυπακοή , απειθαρχία και αγώνας για εθνική ανεξαρτησία και ελευθερία.
Μπροστά στο δίλημμα αυτό ο καθένας τράβηξε το δρόμο του δείχνοντας το πραγματικό του πρόσωπο.
Οι ηγεσίες των αστικών κομμάτων εγκατέλειψαν τη χώρα για ασφαλέστερους προορισμούς ( Μέση Ανατολή, Αγγλία κλπ ).
Οι οπαδοί του Φασιστικού κόμματος του Μεταξά συνεργάστηκαν ανοιχτά με τους κατακτητές συγκροτώντας τα γνωστά τάγματα ασφαλείας στο πλευρό των κατακτητών .
Το ΚΚΕ μαζί με το Αγροτικό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Αγροτικό Κόμμα και την Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας του Τσιριμώκου κάλεσαν το λαό σε οργάνωση και αντίσταση ενάντια στους κατακτητές. Στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 προχώρησαν και ιδρύσαν το Ε.Α.Μ ( Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) μια κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης , της φτωχομεσαίας αγροτιάς και μεσαίων στρωμάτων της πόλης . Στη συνέχεια το 1942 συγκρότησαν το ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ το θρυλικό Ε.Λ.Α.Σ ( Ελληνικός, Λαϊκός, Απελευθερωτικός, Στρατός) με καπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη.
Το ΕΑΜ έσωσε κυριολεκτικά το λαό από την πείνα. Δημιούργησε στις απελευθερωμένες περιοχές τους θεσμούς της Αυτοδιοίκησης και της λαϊκής Δικαιοσύνης, μα πάνω από όλα έσωσε την τιμή και την αξιοπρέπεια της χώρας.
Το μήνυμα του Αγώνα έφτασε γρήγορα και στο Έβρο. . Πολύ γρήγορα στον κόρφο της Γκύμπραινας μαζί με τα τραγούδια της λευτεριάς αντήχησαν τα πρώτα λιανοτούφεκα της Αντίστασης και του αγώνα.
Το αντιστασιακό κίνημα στον Έβρο, σε μικρό χρονικό διάστημα θέριεψε, και έδωσε ισχυρά χτυπήματα στις κατοχικές δυνάμεις, που πανικόβλητες απαντούσαν με αντίποινα, με άνανδρες εκτελέσεις ομήρων. Είμαστε περήφανοι για την Εαμική αντίσταση στον Έβρο. Οι Φέρες, το Διδυμότειχο, το Σουφλί, η Ορεστιάδα ήταν οι πρώτες πόλεις στη χώρα μας που απελευθέρωσαν από τον κατακτητή οι μαχητές και οι μαχήτριες του ΕΛΑΣ.
Το κορυφαίο αντιστασιακό γεγονός για την περιοχή μας ήταν η μάχη και η απελευθέρωση του Διδυμοτείχου.
Η διαταγή που ήρθε από την κεντρική διοίκηση του ΕΛΑΣ στην έδρα του 81 Συντάγματος, που είχε την έδρα στη Γκύμπραινα ήταν καθαρή. Να μην επιτρέψουν να συμπτυχθούν οργανωμένα οι δυνάμεις των Γερμανών που είχαν στόχο να ενισχύσουν το ανατολικό μέτωπο.
Αμέσως το 1ο Τάγμα πήρε την εντολή να χτυπήσει τους Γερμανούς στην έδρα τους που ήταν στο Διδυμότειχο. Καταστρώθηκε το σχέδιο και σε λίγες μέρες οι τρεις λόχοι βρίσκονταν γύρω από το Διδυμότειχο. Στις 28 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η τελευταία σύσκεψη στον κάμπο του Ελληνοχωρίου. Δυστυχώς απουσίαζε ο διοικητής του 1ου λόχου Σαμουρίδης Σταύρος (Μπάμπης) από την Ορεστιάδα ο οποίος κατεβαίνοντας για την σύσκεψη, στο ύψος της Λάδης, συνεπλάκη με γερμανική περίπολο και τραυματίστηκε θανάσιμα. Αντικαταστάθηκε αμέσως από τον επίσης Ορεστιαδίτη Αλέκο Παπαδόπουλο.
Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα και μόλις έπεσε το σκοτάδι 200 περίπου Ελασίτες μπήκαν κρυφά στο Διδυμότειχο και περικύκλωσαν όλα τα σπίτια που στρατωνίζονταν οι Γερμανοί. Αφού ετοιμάστηκαν όλα η διοίκηση του ΕΛΑΣ κάλεσε επειγόντως το Δεσπότη και άλλους 5 παράγοντες της πόλης και τους ζήτησε να επισκεφθούν τον Γερμανό Διοικητή, να τον ενημερώσουν, ότι από παντού είναι περικυκλωμένοι και να του ζητήσουν να παραδοθούν για να μην υπάρχει άσκοπη αιματοχυσία. Ο γερμανός διοικητής Φον Κλάιστ αρνήθηκε την παράδοση και τους ζήτησε να ξανασυζητήσουν το πρωί. Μέχρι τότε είχε την ευχέρεια να καλέσει ενισχύσεις .
Η Διοίκηση του ΕΛΑΣ δεν έπεσε στην παγίδα και σε λίγο έδωσε το σύνθημα για την επίθεση. Εκείνη η βραδιά ήταν κυριολεκτικά κόλαση για τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Το ξημέρωμα τους βρήκε να έχουν συμπτυχθεί στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού και απεγνωσμένα προσπαθούσαν να κρατήσουν τις γραμμές τους. Για να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση οι οργανώσεις του ΕΑΜ σε όλα τα γύρω χωριά έδωσαν το σύνθημα της παλλαϊκής εξέγερσης και τους κάλεσαν όλους στο Διδυμότειχο για να βοηθήσουν τον αγώνα. Οι γερμανοί δεν άντεξαν, οι απώλειες τους ήταν μεγάλες και σε λίγο κακείν – κακώς έπεσαν στον Έβρο και παραδόθηκαν στις τούρκικες αρχές.
Το μεσημέρι το Διδυμότειχο ντύθηκε στα γαλανόλευκα και στην κεντρική πλατεία , ύστερα από την παρέλαση που πραγματοποίησαν οι μαχητές και μαχήτριες του ΕΛΑΣ, στήθηκε τρικούβερτος χορός που κράτησε μέχρι το βράδυ. Ήταν η πρώτη μέρα της απελευθέρωσης.
Δυστυχώς όμως η χαρά κράτησε πολύ λίγο. Σε λίγους μήνες οι περισσότεροι αγωνιστές πήραν το δρόμο της εξορίας και οι προδότες και συνεργάτες των κατακτητών με τις ευλογίες τώρα των Άγγλων ξανακάθισαν στις καρέκλες της νέας εξουσίας .

Δόξα και τιμή
στους μαχητές και τις μαχήτριες της Εαμικής Αντίστασης.
Ο Αγώνας τους μας δείχνει το δρόμο και στις σημερινές δυσκολίες.
Καμιά υποταγή, κανένας συμβιβασμός στους ιμπεριαλιστές που θέλουν να υποτάξουν τους λαούς, να τους αλυσοδέσουν με τις αλυσίδες της φτώχειας. ΟΧΙ στις ντόπιες πολιτικές δυνάμεις, στις ντόπιες σειρήνες που καλούν το λαό να σκύψει το κεφάλι στη δικτατορία των Μονοπωλίων.

Αντίσταση τότε
Αντεπίθεση με οργανωμένο αγώνα σήμερα.

……………………………………………………………………………………………..

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Στην εκδήλωση τιμής και μνήμης

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012 και ώρα 6.30΄μμ

Το παράρτημα Εθνικής Αντίστασης και Δ.Σ.Ε Διδυμοτείχου – Ορεστιάδας , θα τιμήσει με εκδήλωση, το κορυφαίο γεγονός της Εθνικής Αντίστασης στην περιοχής μας, που ήταν η μάχη – απελευθέρωση του Διδυμοτείχου από το 81 Σύνταγμα του Ε.Λ.Α. Σ στις 29 Αυγούστου του 1944

Η εκδήλωση θα γίνει στο χώρο που οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους εκτελούσαν τους αγωνιστές της λευτεριάς. Στο χώρο όπου βρίσκεται το μνημείο Εθνικής Αντίστασης ( 1ο χιλιόμετρο στο δρόμο Διδ-χου προς Ελληνοχώρι.)

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης

• Χαιρετισμός από τον πρόεδρο του παραρτήματος.
• Προσκλητήριο νεκρών.
• Όρκος του αγωνιστή του ΕΛΑΣ.
• Ομιλία «Η Εθνική Αντίσταση στο Βόρειο Έβρο ».
• Κατάθεση στεφανιών, ενός λεπτού σιγή.

 Στη συνέχεια το παράρτημα θα παραθέσει δεξίωση
στους επιζώντες αγωνιστές και αγωνίστριες σε «καφέ» του Ελληνοχωρίου