Όταν ήρθε στη ζωή ζύγιζε μόλις 750gr ! Δεν ήταν σίγουρο αν θα ζήσει! Γεννήθηκε πρόωρα και για αυτό νοσηλεύτηκε στην μονάδα νεογνών!
Όταν βγήκε από την θερμοκοιτίδα η μικρούλα και η νοσηλεία της ολοκληρώθηκε δεν εμφανίστηκε κανείς από την οικογένειά της για την πάρει!!! Κανείς για να δει αν αυτό το πλασματάκι έζησε…. Όσο και αν αναζήτησαν οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου την οικογένειά της δεν βρήκαν κανέναν! Οι γιατροί μας είπαν πως όταν η εγκυμοσύνη είναι ανεπιθύμητη και υπάρξουν επιπλοκές στην γέννα ή το μωρό αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας συχνά τα εγκαταλείπουν οι μητέρες! Έτσι αναζητούν σπίτι….
Χθες λοιπόν η μικρούλα μας έκανε τα πρώτα της βήματα! Τα πρώτα βήματα της ζωής της! Ήμασταν εκεί όταν ψέλλισε τις πρώτες συλλαβές, όταν σταμάτησε το γάλα και άρχισε την κρέμα, όταν πρωτοάρχισε να ζητάει αγκαλιά….
Χθές θα ζούσαμε μαζί της και τα πρώτα της βήματα! Είχαμε σταθεί όλοι μικροί και μεγάλοι γύρω της και κοιτούσαμε με λαχτάρα και αγωνία! «Θα σταθεί?» «θα τα καταφέρει?» Μόλις έκανε το πρώτο βήμα και το δεύτερο γελούσαμε όλοι και χειροκροτούσαμε με περηφάνια και η μικρούλα, μας κοιτούσε καμαρώνοντας για το κατόρθωμά της!
Δύο βήματα κατάφερε να κάνει και μετά…. «μπούπ….» φωνάξαμε όλοι.
Η μικρούλα μας γέλασε πονηρά και μας έδωσε σιωπηρή υπόσχεση ότι μας φυλάει πολλές άλλες τέτοιες στιγμές ευτυχίας!

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ