ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
«Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται»
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6-5-2012 ήταν ένας ισχυρός κόλαφος για τα κόμματα εξουσίας και του δικομματικού συστήματος, όπως ακριβώς το προβλέψαμε με την αρθρογραφία μας. Επειδή όμως δεν θέλω να πλατειάσω και να γενικεύσω, είμαι αναγκασμένος να περιοριστώ στην πολιτική τιμωρία του ΠΑΣΟΚ.
΄Οταν ολόκληρη πολιτική επιχειρηματολογία βασίζεται σε ένα κολοσσιαίο ψεύδος, ότι δηλαδή η οικονομική κρίση της χώρας εμφανίστηκε ξαφνικά και ουρανοκατέβατα από μηδενική βάση και από παρθενογένεση μετά το 2009, λόγω ανικανότητας του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου-πρωθυπουργού Γ.Α.Παπανδρέου, ήταν φυσικό επόμενο να στραφεί εναντίον τους όλη σχεδόν η δυσαρέσκεια και αγανάκτηση των «αθώων» και «ανεύθυνων» πολιτών και κυρίως όλων των υπόλοιπων «αθώων» και «ανεύθυνων» κομμάτων, με συνέπεια την πολιτική τιμωρία του ΠΑΣΟΚ.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει όμως ότι πολλοί άλλοι πολίτες θα μπορούσαν επίσης να τιμωρήσουν και να καταψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ, αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Θα μπορούσαν να αρνηθούν την ψήφο τους στο ΠΑΣΟΚ εάν αυτό δεν αναλάμβανε τον Οκτώβριο 2009 με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τον κυβερνητικό ρόλο του. Εάν δηλαδή συνέχιζε να ψεύδεται και να κοροϊδεύει το λαό και να του αποκρύπτει την αλήθεια για την οικτρή πραγματικότητα. Εάν συνέχιζε την υποσχεσιολογία «λεφτά υπάρχουν», την παροχολογία και τον πολιτικαντισμό.
Θα μπορούσε κανείς να τιμωρήσει το ΠΑΣΟΚ εάν συνέχιζε την πολιτική του άκρατου δανεισμού για καταναλωτικές δαπάνες και όχι για τη δημοσιονομική σταθερότητα και ανάπτυξη της χώρας. Εάν συνέχιζε να διογκώνει το έλλειμμα και θα οδηγούσε αναπότρεπτα τη χώρα σε πτώχευση. Εάν δεν απαντούσε υπεύθυνα στο δίλημμα χρεοκοπία ή προσπάθεια σωτηρίας και αν δεν είχε αρπαχτεί από τις σανίδες σωτηρίας των μνημονίων. Εάν λιγοψυχούσε, εάν λιποτακτούσε και τα παρατούσε στη μέση του δρόμου.
Θα καταδίκαζε κανείς το ΠΑΣΟΚ εάν δεν έπαιρνε σκληρά μεν αλλά σωστά κατανεμημένα και στοχευμένα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και πειθαρχίας. Μέτρα βέβαια που έπληξαν όλες ανεξαιρέτως τις εισοδηματικές τάξεις και κατηγορίες πολιτών, χωρίς να υπολογίζει το τεράστιο πολιτικό κόστος που θα πλήρωνε. Εάν δεν ήταν γενναία η στάση του απέναντι σε κρίσιμα ζητήματα επιβίωσης του κράτους και των πολιτών. Εάν δεν τολμούσε να κάνει ρήξεις και συγκρούσεις με κατεστημένα και στερεότυπα του παρελθόντος. Εάν δεν έθετε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό. Εάν δεν αρνούνταν το κακό παρελθόν του πολιτικού κόσμου και αν δεν συναινούσε να καταστεί μια σύγχρονη Ιφιγένεια και να θυσιαστεί, ώστε η Ελλάδα να κάνει ένα καινούριο ξεκίνημα.
Πολύς κόσμος θα καταψήφιζε το ΠΑΣΟΚ εάν αυτό δραπέτευε μπροστά στον πανίσχυρο εχθρό της οικονομικής κρίσης και αν δεν έδινε τη μάχη και τον αγώνα, ώστε να αποτραπεί το χειρότερο εφιαλτικό σενάριο για τη χώρα. Εάν δηλαδή έθετε τη χώρα εκτός Ευρωζώνης και εκτός του ευρωπαϊκού κεκτημένου, με τραγική συνέπεια την επαναφορά του νομίσματος της υποτιμημένης Δραχμής αλλά ταυτόχρονα και με υποτιμημένους μισθούς και συντάξεις πραγματικής πείνας, αληθινής φτώχειας και εξαθλίωσης. Και όλα αυτά σε τόσο επικίνδυνο βαθμό, ώστε να απειλείται η έννομη τάξη, να κυριαρχήσει η αναρχία και το χάος στη χώρα και να εμπλακεί σε έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο. Θα ήταν καταδικαστέος ο Γ.Παπανδρέου εάν δεν θυσίαζε πρόωρα την πολιτική του καριέρα και αν δεν συναινούσε το ΠΑΣΟΚ σε μια μεταβατική κυβέρνηση συνεργασίας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν ύψιστα εθνικά συμφέροντα.
Τώρα που τέλειωσαν οι εκλογές του «θυμικού» και κατακάθισε ο κουρνιαχτός των παθών και εκτονώθηκαν τα αρνητικά συναισθήματα, τώρα που οι «κοψοχέρηδες» τιμώρησαν το ΠΑΣΟΚ, ας επικρατήσει ψυχραιμία, γαλήνη και μεγάλη υπομονή, μέχρι να βγούμε από τα μεγάλα αδιέξοδα. Ας εργαστούμε από κοινού με ομοψυχία και σωφροσύνη, ώστε να έρθουν καλύτερες μέρες για την αδικημένη γενιά των παιδιών μας. Τώρα που όσοι «είδαν πόρτες ανοιχτές και φως και μπήκαν» στο πάλαι ποτέ Μεγάλο Κίνημα, που στρογγυλοκάθισαν στο τσιμπούσι-φαγοπότι του ρουσφετιού, του διορισμού, της καρέκλας και των πολλών άλλων άμεσων και έμμεσων απολαβών, αλλά όταν εμφανίστηκε η κρίση και ήρθε η ώρα της πληρωμής το έβαλαν στα πόδια σε άτακτη φυγή, ελπίζουμε να έκαναν τη σωστή κομματικοπολιτική επιλογή τους. Μια επιλογή που θα είναι επωφελής για τη χώρα και που θα προσφέρει καλύτερη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι πολλοί θα συνεχίσουν να ξυλεύουν (να επωφελούνται) από την πτώση της δρυός, ώστε να αυξήσουν τα ποσοστά της πολιτικής τους αυθυπαρξίας. Η αυθυπαρξία και αυτοδυναμία της χώρας μπορεί να περιμένει…