ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΦΕΡΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ !!!!

Ο Τομέας Πολιτικής Ευθύνης Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, από τις 4 Απριλίου, είχε τονίσει ότι οι νέες ρυθμίσεις για την απόκτηση Ισότιμου Απολυτηρίου Λυκείου μέσα από ενδοσχολικές και μόνο εξετάσεις, θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους αποφοίτους, καθώς πρόκειται για εγκληματική επιπολαιότητα των υπευθύνων εις βάρος των νέων ανθρώπων..
Δυστυχώς, 4.500 τελειόφοιτοι των λυκείων που έκαναν το λάθος να εμπιστευθούν τα λεγόμενά της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και δεν έδωσαν Πανελλαδικές εξετάσεις βρίσκουν τώρα κλειστές τις πόρτες, και δεν γίνονται δεκτοί σχεδόν από κανένα πανεπιστήμιο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρ’ ότι «υποτίθεται» με τις αυθαίρετες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις το απολυτήριό τους θα είχε την ίδια ισχύ με εκείνο των συμμαθητών τους που έδωσαν Πανελλαδικές.
Όμως, η παγίδευση των νέων όπως ήταν αναμενόμενο κάποτε θα αποκαλύπτονταν και νέες περιπέτειες θα άνοιγαν την αυλαία τους στο χώρο της παιδείας.
Η αγανάκτηση λοιπόν, συμπαρέσυρε την επιτακτική ανάγκη της σοβαρής επαναδιάρθρωσης της εγκυκλίου του υπουργείου Παιδείας που προβλέπει ότι όσοι μαθητές δεν θέλουν να δώσουν πανελλαδικές, θα πάρουν ισότιμο απολυτήριο μόνον με ενδοσχολικές εξετάσεις.
Έτσι, οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών σχολείων, ήδη προσέφυγαν στο ΣτΕ. Η (ΟΙΕΛΕ) υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει νομική κάλυψη για την εγκύκλιο. Παράλληλα, καταγγέλλει ότι θα υπάρξουν μη ισότιμα απολυτήρια, κάτι που θα δημιουργήσει ανισότητες σε ενδεχόμενη εισαγωγή των υποψηφίων σε ξένα πανεπιστήμια και στο σύστημα προσλήψεων μέσω ΑΣΕΠ, όπου έχει ιδιαίτερη σημασία ο βαθμός απολυτηρίου.
Πηγές από το υπουργείο Παιδείας αποφεύγουν να σχολιάσουν την προσφυγή όπως αναφέρεται στον τύπο, ενώ σημειώνουν ότι σε κάθε περίπτωση θα διασφαλιστεί η ισοτιμία των πτυχίων.
Η απόφαση της κύριας προσφυγής περί ακύρωσης θα συζητηθεί στις 9 Ιουνίου.
Τελικά, για το μόνο που μπορούν να προσεύχονται όλες οι ελληνικές οικογένειες είναι να μην έρθουν άλλα μέτρα με το πρόσχημα πρώτα ο μαθητής…..γιατί αυτή η βαρύγδουπη ετικέτα χωρίς περιεχόμενο μόνο «συμφορές» έφερε στο χώρο της παιδείας.

ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Για άλλη μια φορά εντελώς αιφνιδιαστικά προέκυψε η απόφαση της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Άννας Διαμαντοπούλου, με την οποία :
«To Ολοήμερο Πρόγραμμα θα εφαρμόζεται μόνο στα 6/θέσια και άνω Δημοτικά Σχολεία», ενώ σε όλα τα Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία που έχουν οργανικότητα κάτω από 6/θ, είναι δυνατόν να λειτουργήσει Ολοήμερο Πρόγραμμα με τις εξής προϋποθέσεις:
1. Να είναι εγγεγραμμένοι και να φοιτούν ανελλιπώς τουλάχιστον εξήντα (60) μαθητές στο σχολείο.
2. Ο ελάχιστος αριθμός για τη λειτουργία του Ολοήμερου Προγράμματος να είναι 15 μαθητές.
3. Στα ως άνω Δημοτικά Σχολεία με Ολοήμερο Πρόγραμμα θα εγγράφονται και θα φοιτούν στο πρόγραμμα του Ολοήμερου οι μαθητές των οποίων και οι δύο γονείς είναι εργαζόμενοι, προσκομίζοντας σχετική βεβαίωση του φορέα εργασίας τους ή σχετική δήλωση ανεργίας.
4. Η αποχώρηση των μαθητών από το Ολοήμερο Πρόγραμμα μπορεί να γίνεται μετά το τέλος κάθε διδακτικής ώρας του Ολοήμερου Προγράμματος με την προϋπόθεση ότι θα έχει κατατεθεί στην αρχή του σχολικού έτους σχετική υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους.
Η απόφαση αυτή της κυβέρνησης στην ουσία καταργεί τα μικρά ολοήμερα σχολεία στην περιφέρεια και αυστηροποιεί τις προϋποθέσεις σε όλα τα υπόλοιπα, προσθέτοντας ένα ακόμα σοβαρό οικονομικό και όχι μόνο πρόβλημα στην ελληνική οικογένεια, καθώς το ολοήμερο σχολείο εξυπηρετεί τις ίδιες εκπαιδευτικές και κοινωνικές ανάγκες είτε εφαρμόζεται σε 6/θέσια και άνω είτε σε μικρότερης δυναμικότητας σχολεία. Η κυβέρνηση όμως οφείλει να προασπίζει τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημόσιας εκπαίδευσης.
Έντονες είναι οι αντιδράσεις των γονέων και της εκπαιδευτικής κοινότητας, καθώς καταργούνται και διαλύονται κεκτημένα ή ακόμα και πρωτοποριακές κατακτήσεις του παρελθόντος, όπως ο θεσμός του ολοήμερου σχολείου, που ο νυν πρωθυπουργός είχε εισάγει πριν δέκα χρόνια.

ΘΥΜΑ ………ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ!

Δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστες ημέρες που το ελληνικό σχολείο και μαζί του η ελληνική οικογένεια κατακεραυνώθηκαν από τις Υπουργικές αποφάσεις που ερήμην του λαού και εν τω μέσω της «νυχτός» ως είθισται, έλαβαν σάρκα και οστά από το Υπουργείο που φέρει τον τίτλο Παιδείας με θέματα όπως: α) την καρατόμηση του ολοήμερου σχολείου, β)με Γενικό Λύκειο που «παραπατά» και όλοι ψάχνουν να δουν τι θα πει το Υπουργείο αποσπασματικά, χωρίς πλάνο και όραμα ή αντιστοιχία με το μέλλον των παιδιών, γ) απολυτήρια που είναι και δεν είναι ισότιμα (από πανελλήνιες κ΄ ενδοσχολικές εξετάσεις ),δ) με Πανελλήνιες που τα θέματα έφταναν στα χέρια των παιδιών και σε λίγα λεπτά αποσύρονταν για να δοθούν άλλα που επίσης έχρηζαν διόρθωσης, ε)σχολεία που δεν ξέρουν οι μαθητές αν θα λειτουργήσουν με δεύτερη ξένη γλώσσα , αυτήν που πριν από χρόνια επέλεξαν, στ) σχολικές μονάδες που συνθλίβονται στον αρμαγεδώνα που εξαπέλυσαν οι κυρίες (Υπουργός κ΄ Υφυπουργός)του Υπουργείου Παιδείας και όλα αυτά με σύνθημα πρώτα ο μαθητής .
Εύλογα λοιπόν, αναρωτιέται και ο πιο απλός πολίτης αυτής της «καημένης» πια χώρας για το τι θα γινόταν αν το σύνθημα δεν ήταν πρώτα ο μαθητής. Πιθανόν, για παιδαγωγικούς λόγους όπως κατά κόρον χρησιμοποιεί το επιχείρημα το Υπουργείο όταν λειτουργεί ως δήμιος της Παιδείας, να μας έλεγε ότι δεν χρειαζόμαστε τα σχολεία.
Η ανευθυνότητα όμως συνεχίζεται και πριν λίγες ώρες η παντελής απουσία σχεδίου για την παιδεία «ξαναφωτογρφήθηκε» σε νέα Υπουργική απόφαση που αυτή τη φορά αφορά τα Τ.Α.Δ(Αθλητικά σχολεία)και τονίζει μεταξύ άλλων, ότι για το σχολικό έτος 2011-12 δεν θα πραγματοποιηθούν δοκιμασίες επιλογής υποψηφίων μαθητών, ούτε θα εγγραφούν μαθητές στην Α΄ Τάξη Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης ( Γυμνασίων ) , κυρίως για παιδαγωγικούς λόγους αφού η επερχόμενη αλλαγή του συστήματος λειτουργίας των Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης είναι πιθανό να μην τους επιτρέψει την ολοκλήρωση της φοίτησής τους σε αυτά.

Απόφαση «ταφόπλακα»στην προοπτική των Τ.Α.Δ. και των ενασχολούντων γυμναστών σ’ αυτά.
Απόφαση προκλητικότατη προς τον σχολικό κόσμο και των εμπλεκόμενων με αυτόν.
Ωστόσο, ήταν κάτι που φαινόταν απροκάλυπτα ότι είχε δρομολογηθεί από την αρχή της χρονιάς, όταν το Υπουργείο χωρίς ίχνος οργάνωσης και αδυναμία διαχείρισης των Τ.Α.Δ, ταλαιπωρούσε μήνες γονείς και παιδιά για την έναρξη των εν λόγω τμημάτων με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτών των τμημάτων να ξεκινούν επί μήνες το μάθημα περίπου στις 10 π.μ..
Κωμικοτραγική η κατάσταση , «ένα θέατρο σκιών» που τρώει τις «σάρκες» του μέλλοντός του ,που δεν είναι άλλο από τους νέους, τα παιδιά μας, τα παιδιά του απλού λαού.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΞΕΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Μετά την αιφνιδιαστική Υπουργική Απόφαση Φ 12 /518/61284/Γ1/27-05-2011 του ΥΠΔΒΜΘ βάσει της οποίας από τη σχολική χρονιά 2011-2012 και για τα επόμενα σχολικά έτη, θα διδάσκεται στα δημοτικά σχολεία όλης της χώρας, εκτός από τα Αγγλικά μία και μόνο δεύτερη ξένη γλώσσα, την οποία θα επιλέξει η πλειοψηφία των γονέων και κηδεμόνων με δήλωσή της, ήρθε η Υπουργική Απόφαση 62780/Γ2/ 02/06/2011 η οποία αφορά τα Γυμνάσια και σύμφωνα με την οποία σε κάθε Γυμνάσιο θα διδάσκεται μία δεύτερη ξένη γλώσσα, η οποία θα επιλέγεται μεταξύ της Γαλλικής, Γερμανικής, Ιταλικής ή της Ισπανικής.
Υπουργικές Αποφάσεις που αναμένεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα παιδιά, στους γονείς, αλλά και σε ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα καθώς:

α) στερεί από το μαθητή το δικαίωμα επιλογής, που αποτελεί βασικό κίνητρο μάθησης,
β) θα οδηγήσει σε αναγκαστικές μετακινήσεις των παιδιών σε άλλα σχολεία προκειμένου να διδαχθούν τη γλώσσα της επιλογής τους,
γ) θα δημιουργηθούν τμήματα πολυπληθή σε βάρος της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της διδασκαλίας
δ) θα οδηγήσει τους γονείς σε λύσεις «εξωσχολικές» για να προσφέρουν την απαραίτητη γλωσσομάθεια στα παιδιά τους

Πέρα όμως από τις όποιες επιπτώσεις, δημιουργούνται και κάποια εύλογα ερωτήματα:
Με ποιο δικαίωμα καταστρατηγείται το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής; Με ποιο κριτήριο θα χαρακτηριστεί ένα σχολείο ως γαλλόφωνο, ιταλόφωνο, γερ-μανόφωνο ή ισπανόφωνο;
Μπορεί για παράδειγμα μια ευκαιριακή ασθενής πλειοψηφία μαθητών να προδικάσει ότι στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα η πλειοψηφία θα επέλεγε πάντα τη συγκεκριμένη γλώσσα;

Αν θέλουμε λοιπόν, να ισχυριζόμαστε ότι έχουμε προτεραιότητα το μαθητή πρέπει να σταματήσει το Υπουργείο Παιδείας να «πειραματίζεται» με τους μαθητές, να σταματήσει η μείωση των δαπανών για την Παιδεία, να αποφασιστεί μία εκπαιδευτική πολιτική η οποία να είναι προς όφελος των μαθητών και όχι προς εξοικονόμηση χρημάτων και τέλος, η όποια εκπαιδευτική πολιτική, αλλαγή ή μεταρρύθμιση να στηρίζεται στην αποτίμηση του προηγούμενου, την εκτίμηση του επόμενου και στο σωστό σχεδιασμό.