Αγανακτισμένοι Αλεξανδρούπολης: Ανεπιθύμητος ο Παπουτσής

Τη Δευτέρα 5/02/2012 στις 9:30 ο Παπουτσής, ο ηθικός αυτουργός της  ακραίας αστυνομικής βίας κατά των διαδηλωτών των πλατειών το φθινόπωρο, ο εντολοδόχος της πρεσβείας των ΗΠΑ και του ΔΝΤ στη χώρα μας, έρχεται στον Έβρο να εγκαινιάσει το «μακρόπνοο» για τη περιοχή μας έργο, του φράκτη στη Ν. Βύσσα. Με αφορμή λοιπόν την έναρξη των εργασιών, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε στους συμπολίτες μας τα ακόλουθα:
Πρώτο:  Το ζήτημα της μετανάστευσης είναι ζήτημα ανθρωπιστικό, διεθνές και Ευρωπαϊκό και έχει βαθειά αίτια που δεν ξεχνάμε όσο και αν τα ΜΜΕ και οι υστερικές εθνικιστικές φωνές θα θέλανε. Αυτά είναι η εντεινόμενη εξαθλίωση των χωρών του τρίτου κόσμου με τη «βοήθεια» οργανισμών όπως το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και η διατήρηση με ευθύνη της δύσης εμπόλεμών ζωνών και αυταρχικών καθεστώτων σε αυτές. Άρα το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με κυνηγητό, και σιδερένιους φράκτες ούτε με σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ιστορική μνήμη όσων η ανθρωπότητα βίωσε στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της. Η άμβλυνση των συνεπειών της μετανάστευσης προϋποθέτει την βελτίωση (με ευθύνη και της δύσης) των όρων ζωής στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, τη διεθνή και ευρωπαϊκή συνεργασία για το σπάσιμο του σύγχρονου δουλεμπόριου, τη προώθηση μεταναστών στις χώρες προορισμού τους σε όλη την Ε.Ε., την ανθρωπιστική και υλική βοήθεια στις χώρες υποδοχής  όπως είναι η Ελλάδα και την καταγραφή όσων εισέρχονται στις ευρωπαίκες χώρες για τη ταχύτερη δυνατή ένταξη τους στο κοινωνικό ιστό. Αυτές τις λύσεις που θα άμβλυναν άμεσα τις επιπτώσεις της μετανάστευσης στην ελληνική κοινωνία, ουδέποτε τις διαπραγματεύτηκε καμία ελληνική κυβέρνηση.
Δεύτερο: Ειδικά για το Νομό μας, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε πως η κυβέρνηση τον θυμήθηκε όψιμα για να δημιουργήσει εντυπώσεις, γύρω από το μεταναστευτικό ζήτημα προωθώντας «έργα πνοής» όπως φράκτες στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.α. Όμως ο νομός δοκιμάζεται ήδη από την ανεργία, την ερήμωση και την υπανάπτυξη και οι άνθρωποι του βρίσκονται σε απελπισία εδώ και καιρό. Η εβρίτικη κοινωνία δοκιμάζεται καθημερινά και θεωρούμε πως το μόνο που δεν χρειάζεται είναι η περαιτέρω εξοικείωση της με εικόνες καθημερινής φρίκης πνιγμένων μεταναστών, γεμάτων νεκροτομίων, και μαζικών τάφων, γιατί αυτό θα είναι το μόνο αποτέλεσμα δημιουργίας φρακτών στα πιο ασφαλή περάσματα του ποταμού. Λες και οι διακινητές θα πτοηθούν με τέτοια μέτρα ή θα προειδοποιήσουν τους μετανάστες – εμπορεύματα τους για τους κινδύνους που διατρέχουν! Το ποτάμι μας είναι και θέλουμε να παραμείνει σύμβολο της δύναμης της φύσης, της ζωής και του πολιτισμού και όχι σύμβολο του θανάτου και του αμοραλισμού.