(FRSU) Άνθρακας ή θησαυρός;
Του δημοτικού συμβούλου Αλεξανδρούπολης Παύλου Μιχαηλίδη
Στις 17 Δεκεμβρίου αναμένεται να φτάσει στην Αλεξανδρούπολη ο Πλωτός Σταθμός Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης (FSRU), που απέπλευσε προ ημερών από τη Σιγκαπούρη. Μια υπόθεση με διαδρομή 14 περίπου ετών, που κατάφερε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να ακουστεί η περιοχή μας σε ολόκληρο τον κόσμο. Για την ιστορία, ήταν 6/2/2012 όταν πρωτοήρθε στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης θέμα για την Γνωμοδότηση επί της παραχώρησης δικαιώματος εκμετάλλευσης εγκατάστασης υγροποιημένου φυσικού αερίου Ν. 2971/2001 άρθρο 14 παρ. β΄ εδαφ. 8 «Περί παραχωρήσεως αιγειαλού-παραλίας για την εκτέλεση έργων». Σε εκείνη την συνεδρίαση ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η παρουσίαση-ομιλία του κ. Σιφναίου, εκπροσώπου της εταιρείας Gastrade (συμφερόντων του ομίλου Κοπελούζου) για την επένδυση του LNG, σύμφωνα με την οποία πρότεινε τεχνικές λύσεις που θα προστάτευαν το θαλάσσιο οικοσύστημα πέριξ της μονάδας σε σχέση με την ιχθυοπανίδα και την θαλάσσια ζωή.
Αντιθέτως με όλο αυτό, στις 17/12/2012 συζητείται στο Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΜΘ, το θέμα της Γνωμοδότησης επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε) για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων του έργου. Εκεί και για άγνωστο λόγο, η εισήγηση ανέφερε ακριβώς τα αντίθετα από όσα είχαν ειπωθεί στο
Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης και μάλιστα για ένα έργο, που έτσι και αλλοιώς από πλευράς επικινδυνότητας ανήκει στην κατηγορία της ευρωπαϊκής οδηγίας «ΣΕΒΕΖΟ 2».
Όλα αυτά έχουν επισημανθεί και ειπωθεί με αναλυτικό τρόπο κατά καιρούς σε ημερίδες, σε επιτροπές και σε δημόσιες παρεμβάσεις, χωρίς όμως ποτέ το θέμα να τεθεί επί τάπητος από τους αρμόδιους φορείς. Στα υπόψιν πως έχουν υπάρξει μεγάλες κινητοποιήσεις και συλλαλητήριο τον Ιούνιο του 2014 στην γειτονική Καβάλα με την συμμετοχή της Δημάρχου της, όλων των πολιτικών, των φορέων αλλά και της τοπικής κοινωνίας, ενάντια σε ανάλογη μονάδα Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στον εκεί θαλάσσιο χώρο, όπως και αυτή την περίοδο στον Βόλο για μια αντίστοιχη μονάδα που σχεδιάζεται στον Παγασητικό κόλπο. Ακόμη και να ισχυριστεί κάποιος πως οι περιπτώσεις της Καβάλας και του Βόλου έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά με το FSRU της Αλεξανδρούπολης (κυρίως λόγω αποστάσεων από την ακτή) αυτό δεν μειώνει την σοβαρότητα της υπόθεσης.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα που οι αρμόδιοι τοπικοί φορείς συνεχώς και συστηματικά αποφεύγουν, είναι η εκκρεμότητα για την συζήτηση γύρω από τα αντισταθμιστικά οφέλη που προσδοκά ο Δήμος της Αλεξανδρούπολης. Αντιθέτως πρόσφατα πληροφορηθήκαμε και με μεγάλη έκπληξη πως έχει κατατεθεί στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) αίτηση για τη χορήγηση νέας Άδειας Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ)!
Αξιοσημείωτο επίσης το γεγονός για την περιοχή μας πως και οι λιγοστές προσδοκώμενες θέσεις εργασίας μέχρι στιγμής δεν είναι μετρήσιμες, αντιθέτως θέσεις εργασίας προέκυψαν μεν αλλά μόνο για τα γραφεία των εταιρειών στην Αθήνα!
Είναι πράγματι σημαντικό πως η περιοχή μας προβάλεται χρόνια τώρα ως η εναλλακτική οδός εφοδιασμού φυσικού αερίου κυρίως για ολόκληρη την περιφέρεια της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μειώνοντας δραστικά οποιοδήποτε κίνδυνο διακοπής της τροφοδοσίας.
Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος και για τους προαναφερόμενους εθνικούς λόγους η τοπική αυτοδιοίκηση στην πλειοψηφία της, στέκεται θετική στο πρόσταγμα και την κοινή γραμμή όλων των τελευταίων κυβερνήσεων.
Από την άλλη πλευρά όμως υπάρχει και το πρόσταγμα των συμφερόντων της τοπικής μας κοινωνίας, η οποία με αμηχανία παρακολουθεί τις εξελίξεις οι οποίες δεν μεταφράζονται σε καμία περίπτωση σε ανάπτυξη και οικονομικά οφέλη ενώ και οι αλιείς εκφράζουν διαρκώς τις ανησυχίες τους για τα αλιευτικά πεδία και όχι μόνο που δεσμεύονται προς χάριν της επένδυσης.
Συμπερασματικά καλό το όποιο χειροκρότημα, αλλά αυτό θα πρέπει να κεφαλαιοποιηθεί άμεσα και με απτά οικονομικά οφέλη για την Αλεξανδρούπολη, διότι διαφορετικά θα είναι άνθρακας ο θησαυρός που μας διαφημίζουν τεχνηέντως εδώ και χρόνια.