Κείμενο – Ποίημα του αξιωματικού του ΠΣ Κώστα Ταπεινόπουλου

Σουφλί, 27 Αυγούστου 2023
Αφιερωμένο σ’ όλους αυτούς (πυροσβέστες, αστυνομικούς, στρατιωτικούς, δασικούς υπαλλήλους, υπαλλήλους Ο.Τ.Α., εθελοντές, απλούς πολίτες και οποιουσδήποτε άλλους) που έστω και μια φορά στη ζωή τους ενεπλάκησαν στην κατάσβεση δασικής πυρκαγιάς. Οι πανεπιστήμονες των κλιματιζομένων τηλεοπτικών στούντιο, των ευρύχωρων καφενείων, των αναπαυτικών καναπέδων και των απρόσωπων πληκτρολογίων, ας συνεχίσουν να ρίχνουν παντού την ανεξάντλητη χολή τους. Αλληλοκατηγορούμενοι για οτιδήποτε, από τη χρησιμότητα της αγοράς νέων μαχητικών αεροπλάνων μέχρι την επιτυχία της φωτογράφισης κάθε καλλίπυγης νεαράς, λικνιζόμενης αισθησιακά με φόντο κάποιο μαγευτικό μυκονιάτικο ηλιοβασίλεμα, είναι βέβαιο ότι έχουν ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της ζωής και προετοιμάζουν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους.
ΕΒΡΟΣ 2023
Αγαπημένε Έβρε μου, είσαι ο μοναδικός
περήφανος και όρθιος, ελληνικός νομός.
Την ομορφιά σου έζησα, τη λεβεντιά σου είδα
απρόσβλητη, αξεπέραστη της χώρας η ασπίδα.

Χτυπήματα κι αν δέχεται το δόλιο το κορμί σου,
μόνο μια δύσκολη στιγμή στην αιώνια ζωή σου.
Να μη στενοχωριέσαι, να μη βαρυγκομάς,
γιατί έχεις τους κατοίκους σου, τα τέκνα σου, εμάς!

Όλοι μαζί, μία γροθιά, μαζί θα πορευτούμε
και οι βαθιές σου οι πληγές όλες θα γιατρευτούνε.
Η αγάπη, η πίστη κι η τιμή όλων των Ακριτών σου
αυτές είν’ η ελπίδα σου, αυτές είναι το φως σου.

Έβρε μου, λατρεμένε μου, της ύπαρξής μου γη,
είμαστε πάντα πλάι σου, ακοίμητοι φρουροί.
Όχι από τους γείτονες, τι μύθο χρόνια φτιάχνουν!
μα απ’ τους δικούς μας «άρχοντες» που όλοι σε ρημάζουν.

Για τη Δαδιά, για το Σουφλί, για τον Έβρο, για τη Θράκη, για την Ελλάδα.
Για το ένδοξο και τιμημένο Πυροσβεστικό Σώμα.
Και για τη μνήμη των δεκαεννέα, μέχρι τώρα, κατατρεγμένων συνανθρώπων μας, που οι ισχυροί αυτού του κόσμου έστειλαν στον Έβρο να χαθούν με τέτοιο μαρτυρικό τρόπο.

Κωνσταντίνος Αιμ. Ταπεινόπουλος