«Φως» στο πολύ σοβαρό θέμα της κατασκευής και λειτουργίας υπεράκτιου σταθμού παραλαβής και αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου στο θρακικό πέλαγος, από τον Όμιλο Κοπελούζου, ρίχνει με συνέντευξή του στη «ΓΝΩΜΗ» ο καθηγητής Αχιλλέας Χριστοφορίδης, ο οποίος είναι χημικός μηχανικός στο Τμήμα Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου του Τ.Ε.Ι. Καβάλας. Ο κ. Χριστοφορίδης απαντά αναλυτικά σε όλες τις απορίες που έχουν γεννηθεί στην τοπική κοινωνία και τους φορείς της περιοχής, σχετικά με το πολύπλοκο αυτό έργο, με απλά και κατανοητά λόγια και παραδείγματα.
Όπως επισημαίνει, το έργο είναι επικίνδυνο, γι’ αυτό άλλωστε κι έχει καταταχθεί στην κατηγορία Sevezo ΙΙ, επισημαίνοντας πως, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για τη λειτουργία του, θα πρέπει να υπάρξει «ειλικρίνεια» από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Αναφέρεται ακόμη σε όλους τους πιθανούς κινδύνους που ελλοχεύουν, σε ατυχήματα σε άλλες περιοχές του κόσμου, στις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν για την υγροποίηση και αεριοποίηση του φυσικού αερίου, στις πιθανές εγκαταστάσεις της επένδυσης και σε όλα όσα πρέπει να ληφθούν υπόψη για την αποφυγή ατυχημάτων.
Παράλληλα, στέκεται ιδιαίτερα στη θέση του Δήμου Αλεξανδρούπολης, ο οποίος θα πρέπει να είναι παρόν καθ’ όλη τη διάρκεια του εγχειρήματος.

Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις της «Γ»
1. Τι είναι το φυσικό αέριο και τι το υγροποιημένο φυσικό αέριο. 
Το φυσικό αέριο το δημιούργησε η φύση «εργαζόμενη» γι΄ αυτό πολλές χιλιάδες χρόνια και το «αποθήκευσε» στο υπέδαφος, σε βάθη μικρότερα ή μεγαλύτερα, στη στεριά είτε κάτω από τη θάλασσα. Για να μεταφερθεί το φυσικό αέριο από το υπέδαφος στην επιφάνεια της γης, πρέπει πρώτα να εντοπιστεί στον χώρο που βρίσκεται. Ακολουθεί η γεώτρηση, δια μέσω της οποίας, εάν είναι επιτυχής, μεταφέρεται από το υπέδαφος στην επιφάνεια της γης. Το φυσικό αέριο χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία μπορεί να χρησιμοποιηθεί, εκτός από την περιοχή που βρέθηκε, οπουδήποτε αλλού, αφού πρώτα γίνει η μεταφορά του. Η μεταφορά του φυσικού αερίου γίνεται είτε με αγωγούς, σωλήνες δηλαδή, δια μέσου των οποίων μπορεί να μεταφερθεί ακόμη και μέσα από τη θάλασσα είτε με κάποιο μεταφορικό μέσο. Επειδή όμως είναι αέριο, μικρή ποσότητα του φυσικού αερίου καλύπτει μεγάλο χώρο. Για τον λόγο αυτό η μεταφορά του με μεταφορικό μέσο (π.χ. πλοίο) στην αέρια κατάσταση, στην φυσική του δηλαδή κατάσταση, είναι ασύμφορη. Για να υπερπηδηθεί το εμπόδιο αυτό υγροποιείται. Με την διαδικασία αυτή ο όγκος του φυσικού αερίου μειώνεται κατά 600 φορές περίπου.
Όταν το φυσικό αέριο υγροποιείται δεν αλλάζει η σύστασή του. Απλά μεταφέρεται από την μία κατάσταση (αέρια) στην άλλη (υγρή) για να γίνει συμφέρουσα η μεταφορά αλλά και η αποθήκευσή του. Για να το χρησιμοποιήσουμε όμως μετά την μεταφορά και την αποθήκευσή του πρέπει πάλι να το μετατρέψουμε σε αέριο.
Το φυσικό αέριο αποτελείται στο μεγαλύτερό του ποσοστό από μεθάνιο, που είναι ένας απλός υδρογονάνθρακας. Το ποσοστό του μεθανίου είναι άλλοτε μεγαλύτερο (στο ρωσικό φυσικό αέριο είναι 98% κατ΄ όγκο) και άλλοτε μικρότερο (στο αλγερινό φυσικό αέριο είναι 91% κατ΄ όγκο). Υπάρχει φυσικό αέριο και με μικρότερο ποσοστό σε μεθάνιο από το αλγερινό. Το υπόλοιπο ποσοστό καλύπτεται από διάφορα άλλα αέρια, συνήθως οργανικά αλλά και ανόργανα. Όταν υγροποιείται το φυσικό αέριο, ενώσεις από το υπόλοιπο ποσοστό μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στο μείγμα. Για τον λόγο αυτό απομακρύνονται πριν την υγροποίηση. Άρα «βρώμικα» στη φυσική τους κατάσταση φυσικά αέρια που υγροποιούνται, είναι πιο «καθαρά» από την αρχική τους φυσική κατάσταση όταν μεταφέρονται πάλι στην αέρια κατάσταση για να χρησιμοποιηθούν.

2. Πώς μετατρέπεται από τη μια στην άλλη μορφή και ποιες είναι οι επιπτώσεις της μετατροπής στο περιβάλλον;
Το φυσικό αέριο μπορεί να μεταφερθεί από την αέρια στην υγρή κατάσταση με διάφορες μεθόδους. Η μέθοδος όμως που χρησιμοποιείται συνήθως σε μεγάλη κλίμακα είναι η υγροποίηση με ψύξη. Για να υγροποιηθεί με ψύξη, το φυσικό αέριο ψύχεται στη θερμοκρασία των –161 0C. Δηλαδή πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Η πίεση κατά τη διαδικασία είναι η ατμοσφαιρική. Άρα εκτός από την πολύ χαμηλή θερμοκρασία, πρόβλημα κατ΄ αρχήν ως προς την πίεση δεν υπάρχει.
Το φυσικό αέριο στη χαμηλή αυτή θερμοκρασία ψύχεται με τη βοήθεια διαδοχικών συστημάτων ψυκτικών μονάδων. Για να γίνει κατανοητή η διαδικασία αναφέρεται ότι μία απλή ψυκτική μονάδα είναι το κλιματιστικό στο σπίτι, το οποίο ψύχει τον αέρα στον χώρο. Φανταστείτε έναν αριθμό τέτοιων συστημάτων σε σειρά, στα οποία το πρώτο σύστημα ψύχει το φυσικό αέριο σε μία θερμοκρασία μικρότερη από την αρχική, το επόμενο σε μικρότερη θερμοκρασία, κλπ. Είναι γνωστό ότι το κλιματιστικό που χρησιμοποιείται στο σπίτι είναι ένα κλειστό σύστημα, στο οποίο λειτουργεί ένας συμπιεστής και διατρέχεται από ένα ψυκτικό μέσο. Στη διαδικασία της ψύξης του φυσικού αερίου χρησιμοποιούνται διάφορα «καθαρά» ψυκτικά μέσα στα επί μέρους συστήματα καθώς επίσης και μείγματα ψυκτικών μέσων. Η θερμότητα που αφαιρείται από το φυσικό αέριο για να ψυχθεί μεταφέρεται είτε στον αέρα είτε σε νερό στον περιβάλλοντα χώρο της εγκατάστασης.
Το στοιχείο πάντως της υγροποίησης του φυσικού αερίου δεν είναι τόσο σημαντικό για την περιοχή, διότι η ψύξη (υγροποίηση) θα γίνεται αλλού, αφού το φυσικό αέριο θα μεταφέρεται υγροποιημένο στην Αλεξανδρούπολη. Στην εγκατάσταση θα γίνεται η αεριοποίηση του υγρού φυσικού αερίου, δηλαδή η μεταφορά του από την υγρή στην αέρια κατάσταση, για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ως αέριο.
Η αεριοποίηση αναφέρθηκε ήδη ότι αποτελεί την αντίστροφη διαδικασία της υγροποίησης. Κατά συνέπεια αφού στην υγροποίηση το φυσικό αέριο ψύχεται, στην αεριοποίηση «θερμαίνεται». Πρέπει δηλαδή να αυξηθεί σταδιακά η θερμοκρασία του από τους –161 0C που βρίσκεται υγροποιημένο. Αυτό γίνεται συνήθως με θαλασσινό νερό. Άρα το θαλασσινό νερό που θα χρησιμοποιηθεί θα ψυχθεί.

3. Ο πλωτός σταθμός που θα δημιουργηθεί στην Αλεξανδρούπολη θα βρίσκεται 10 χιλιόμετρα ανοικτά της Μάκρης. Υπάρχουν κίνδυνοι από  τη μεταφορά με τα πλοία και την αποθήκευση;
Η ερώτηση περιλαμβάνει 3 σκέλη:
1. Ο σταθμός θα γίνει 10 χιλιόμετρα ανοιχτά της Μάκρης.
Γύρω από κάθε εγκατάσταση υγροποιημένου φυσικού αερίου υπάρχουν οι εξής δύο ζώνες ασφαλείας: Η θερμική ζώνη ασφαλείας και η ζώνη ασφαλείας για το νέφος των ατμών του υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η πρώτη ζώνη αφορά τις επιπτώσεις που θα είχε η θερμότητα (όχι η φλόγα) που θα παραγόταν σε περίπτωση πυρκαγιάς. Και η δεύτερη ζώνη αφορά τις επιπτώσεις που θα είχε το σύννεφο των ατμών του υγροποιημένου φυσικού αερίου που θα διέρρεε από την εγκατάσταση, ακόμη και από την ανάφλεξή του.
Σημαντικό ρόλο στην έκταση των ζωνών αυτών, εκτός από τα δεδομένα της εγκατάστασης, παίζουν βεβαίως οι ατμοσφαιρικές συνθήκες της περιοχής, η μορφολογία του εδάφους εάν η εγκατάσταση είναι χερσαία, οι γενικότερες συνθήκες εάν η εγκατάσταση είναι στη θάλασσα, κλπ. Για τον υπολογισμό του βάθους των ζωνών αυτών χρησιμοποιούνται «μοντέλα», τα οποία λαμβάνουν υπόψη τους τα γενικότερα δεδομένα των εγκαταστάσεων. Έχουν γίνει βεβαίως και ειδικοί υπολογισμοί για εγκαταστάσεις, στις οποίες μελετήθηκαν διεξοδικά όλα τα επί μέρους στοιχεία.
Για παράδειγμα αναφέρεται ότι σύμφωνα με μελέτη (J. Havens) που έγινε στην Καλιφόρνια, άνθρωποι που ζουν σε μία απόσταση 5 χιλιομέτρων από έναν σταθμό αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου βρίσκονται σε κίνδυνο.
Σύμφωνα επίσης με τα στοιχεία μελέτης (Μπαλαούρας) που έγινε για την εγκατάσταση του υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα, στον Σαρωνικό κόλπο, οι ατμοί του υγροποιημένου φυσικού αερίου είναι επικίνδυνοι σε μία απόσταση 4.833 μέτρων για μία διαρροή 14.300 κυβικών μέτρων.
2. Μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου
Στην εγκατάσταση το φυσικό αέριο θα μεταφέρεται με πλοία. Για κάθε πλοίο που μεταφέρει υγροποιημένο φυσικό αέριο υπάρχουν επίσης οι δύο ζώνες ασφαλείας που αναφέρθηκαν προηγουμένως, διότι το πλοίο και όταν κινείται και όταν είναι ελλιμενισμένο και ξεφορτώνει αποτελεί έναν χώρο αποθήκευσης. Οι ζώνες ασφαλείας διαφέρουν όταν το πλοίο κινείται και όταν είναι ελλιμενισμένο. Σημαντικό στοιχείο κατά την κίνηση του πλοίου είναι η ελαχιστοποίηση της πιθανότητας σύγκρουσης. Και κατά τον ελλιμενισμό πρέπει να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχθούν κυρίως περιπτώσεις ανάφλεξης, οι οποίες θα είχαν συνέπειες και στους άμεσα εργαζόμενους και στην εγκατάσταση.
Είναι προφανές ότι η πιθανότητα γενικότερων ατυχημάτων μειώνεται όταν οι σταθμοί είναι εγκαταστάσεις αποκλειστικά μόνο για αυτή την χρήση. Αν και δεν γνωρίζω ιδιαίτερα στοιχεία για τα σχέδια της εγκατάστασης, θεωρώ βασικό στοιχείο ότι οι εγκαταστάσεις ελλιμενισμού θα χρησιμοποιούνται μόνο για τη συγκεκριμένη χρήση. Δεν θα είναι δηλαδή κοινές με κάποια άλλη χρήση.
3. Αποθήκευση υγροποιημένου φυσικού αερίου
Οι δεξαμενές αποθήκευσης είναι φυσικά από τα σημαντικότερα στοιχεία της εγκατάστασης. Αναφέροντας πολύ απλά την κατασκευή τους, η κάθε μονάδα αποτελείται κατ΄ αρχήν από την (εσωτερική) δεξαμενή, στην οποία αποθηκεύεται το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Η οροφή της δεξαμενής αυτής είναι πλωτή, κινείται δηλαδή ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στη δεξαμενή πάνω-κάτω. Με τον τρόπο αυτό εάν δημιουργηθούν ατμοί, οι οποίοι αυξάνουν τον όγκο αποθήκευσης, εγκλωβίζονται (εκτονώνονται) μερικώς στην δεξαμενή, με την ανάλογη κίνηση της οροφής προς τα πάνω. Γύρω από την δεξαμενή αυτή υπάρχει μία δεύτερη μεγαλύτερη δεξαμενή, όμοια με την πρώτη. Είναι έτσι κατασκευασμένη ώστε να υπάρχει ένα διάκενο μεταξύ των δύο δεξαμενών, στο οποίο τοποθετείται η μόνωση. Μόνωση υπάρχει και στον πυθμένα της δεξαμενής. Η δεύτερη (εξωτερική) δεξαμενή είναι κατά κάποιο τρόπο δεξαμενή προστασίας της κυρίως δεξαμενής και σε περιπτώσεις διαρροής και σε περιπτώσεις εξωτερικής προσβολής, π.χ. πτώσης αεροπλάνου στην ακραία περίπτωση. Στις χερσαίες εγκαταστάσεις κατασκευάζονται και αναχώματα γύρω από την δεξαμενή, τα οποία σε περιπτώσεις ατυχημάτων αποσβένουν μερικώς τις συνέπειες. Το όλο σύστημα των δύο δεξαμενών είναι ειδικά θεμελιωμένο.
Η επιλογή των κατάλληλων υλικών κατασκευής των δύο δεξαμενών είναι από τα βασικότερα στοιχεία της εγκατάστασης. Π.χ. σε αστοχία των υλικών κατασκευής της εσωτερικής δεξαμενής οφείλεται το πρώτο μεγάλο δυστύχημα που συνέβη στις ΗΠΑ (Cleveland) το 1944. Το υλικό δεν μπόρεσε να αντέξει την πολύ χαμηλή θερμοκρασία και «έσπασε», με συνέπεια τη διαρροή του υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ακολούθησε έκρηξη και πυρκαγιά με επακόλουθο τον θάνατο 128 ανθρώπων.
Τέλος επιγραμματικά αναφέρεται ότι από τα βασικότερα κριτήρια για τις πλωτές εγκαταστάσεις είναι η τοποθέτηση της εγκατάστασης μακριά από χώρους διαμονής μεγάλου αριθμού ανθρώπων, σε θαλάσσιους χώρους με μικρό κυματισμό και με μικρή κίνηση άλλων πλοίων.

4. Τι σημαίνει η κατάταξη της εγκατάστασης στην κατηγορία SEVEZO II;
Η επικινδυνότητα των χημικών βιομηχανικών εγκαταστάσεων είναι εύκολα κατανοητή. Έχουν συμβεί κατά καιρούς πολλά σε χημικές βιομηχανίες με μικρές αλλά και ιδιαίτερα μεγάλες συνέπειες. Για τον λόγο αυτό, αρκετές δεκαετίες πριν από το έτος που ζούμε, αναπτύχθηκε μία νέα τεχνική κατεύθυνση εκτίμησης της επικινδυνότητας στη χημική βιομηχανία. Και με βάση την εκτίμηση αυτή, «θωρακίζεται» η εγκατάσταση έτσι ώστε να μειωθεί αισθητά η πιθανότητα εμφάνισης ενός ατυχήματος και στην περίπτωση που εμφανιστεί να είναι όσον το δυνατόν μικρές οι συνέπειες. Βέβαια απόλυτη ασφάλεια δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Αναμφίβολα όμως η κατεύθυνση αυτή αποτελεί σημαντικό παράγοντα ασφάλειας στη χημική βιομηχανία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι απούσα από τη διαδικασία αυτή όταν στην επικράτειά της λειτουργούν πολλές χημικές βιομηχανίες. Με αφορμή λοιπόν ένα πολύ σοβαρό βιομηχανικό συμβάν στον πόλη Σεβέζο της Ιταλίας το 1976, η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε κατ΄ αρχήν την οδηγία Seveso I, η οποία τροποποιήθηκε στη συνέχεια  με την οδηγία Seveso IΙ για βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης. Η οδηγία Seveso IΙ έχει δύο κύριους στόχους:

  • Την ύπαρξη πολιτικής για την πρόληψη μεγάλων βιομηχανικών ατυχημάτων από επικίνδυνες ουσίες.
  • Τον περιορισμό των συνεπειών των ατυχημάτων αυτών στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.

Άρα η ένταξη της εγκατάστασης αυτής στην κατηγορία Seveso IΙ σημαίνει δύο βασικά πράγματα:
1. Η εγκατάσταση είναι επικίνδυνη.
2. Η χωροθέτηση, ο σχεδιασμός και η κατασκευή θα πρέπει να γίνουν έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα εμφάνισης ατυχήματος, με όσον το δυνατό μικρότερες συνέπειες στην περίπτωση εμφάνισης ατυχήματος.

5. Έχουν συμβεί στο παρελθόν θανατηφόρα ατυχήματα από παρόμοιες εγκαταστάσεις και που οφείλονταν;
Βεβαίως. Αναφέρθηκε ήδη το πρώτο συμβάν στις ΗΠΑ (Cleveland) το 1944 με 128 θανάτους, το οποίο οφειλόταν σε αστοχία υλικού. Το 1973 επίσης στις ΗΠΑ (Staten Island) κατά την επισκευή δεξαμενής που δεν βρισκόταν σε λειτουργία, ξέσπασε πυρκαγιά από υγροποιημένο φυσικό αέριο, το οποίο είχε προηγουμένως διαρρεύσει και «παρέμενε» στο έδαφος. Σκοτώθηκαν 40 εργαζόμενοι. To 1977 από διαρροή στην Αλγερία (Canvey) σκοτώθηκε ένας άνθρωπος. Ο θάνατος ενός ανθρώπου ήταν η κατάληξη διαρροής και έκρηξης στις ΗΠΑ (Cove Point Maryland) το 1979. Τέλος το 2004 στην Αλγερία (Skikda) από έκρηξη ενός ατμολέβητα στην εγκατάσταση προκλήθηκε διαρροή και στη συνέχεια έκρηξη νέφους ατμών υγροποιημένου φυσικού αερίου. Σκοτώθηκαν 27 άνθρωποι.

6. Τι θα συμβεί εάν υπάρξει διαρροή του φυσικού αερίου (σε υγρή ή αέρια μορφή) στο περιβάλλον;
1. Κρυογενικά εγκαύματα: Το υγροποιημένο φυσικό αέριο όπως προαναφέρθηκε βρίσκεται στην πολύ χαμηλή θερμοκρασία των –161 0C. Άμεση λοιπόν επαφή ανθρώπων, άλλων οργανισμών και εγκαταστάσεων με αυτό όταν διαρρεύσει θα είχε ως αποτέλεσμα κατ΄ αρχήν κρυογενικά εγκαύματα στους οργανισμούς, κατάσταση όμοια με τα γνωστά μας εγκαύματα. Σε τελική φάση θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάψυξη των οργανισμών και των εγκαταστάσεων.
2. Το υγροποιημένο φυσικό αέριο εάν διαρρεύσει από τους χώρους αποθήκευσής του αεριοποιείται, δημιουργώντας ένα σύννεφο ψυχρών ατμών. Ο όγκος του κατά την αεριοποίηση αυξάνεται κατά 600 φορές (αναφέρθηκε ήδη ότι όταν υγροποιείται ο όγκος του μειώνεται κατά 600 φορές, άρα κατά την αεριοποίηση συμβαίνει φυσικά ακριβώς το αντίθετο). Όταν αεριοποιείται απαιτείται θερμότητα (αναφέρθηκε ήδη ότι κατά την υγροποίηση το φυσικό αέριο ψύχεται, άρα κατά την αεριοποίηση συμβαίνει φυσικά ακριβώς το αντίθετο). Την απαιτούμενη θερμότητα παίρνει από τον αέρα ή το νερό που έρχεται σε επαφή, τα οποία κατά συνέπεια ψύχονται. Το ψυχρό νέφος του αεριοποιημένου φυσικού αερίου είναι βαρύτερο από τον αέρα, κατά συνέπεια δεν αναμειγνύεται με αυτόν, με αποτέλεσμα σε συνθήκες άπνοιας να παραμένει στον χώρο της διαρροής, ενώ σε συνθήκες που πνέουν άνεμοι να μεταφέρεται με τους ανέμους σε διάφορες αποστάσεις. Εάν διαρρεύσει το υγροποιημένο φυσικό αέριο στο νερό, επειδή είναι ελαφρύτερο, επιπλέει στο νερό και αρχίζει να εξατμίζεται.
Οι ατμοί καίγονται όταν η συγκέντρωσή τους στον αέρα είναι μεταξύ 5 και 15% κατ΄ όγκο. Για να γίνει κατανοητός ο περιορισμός αυτός αναφέρεται ότι ένα υλικό καίγεται όταν αντιδράσει με συγκεκριμένη ποσότητα οξυγόνου. Όταν η συγκέντρωση του φυσικού αερίου στον αέρα είναι μεταξύ 5 και 15%, το οξυγόνο που υπάρχει στον αέρα «επαρκεί» για να αντιδράσει με το φυσικό αέριο. Όταν το ποσοστό είναι μεγαλύτερο από 15%, «δεν επαρκεί» το οξυγόνο του αέρα. Ενώ όταν το ποσοστό είναι μικρότερο από 5%, «δεν επαρκεί» το φυσικό αέρα. Για να γίνει ανάφλεξη χρειάζεται μία αιτία, (φλόγα). Η αυτανάφλεξη είναι μεν δυνατή αλλά σε ακραίες συνθήκες.
3. Ασφυξία: Η απελευθέρωση του υγροποιημένου φυσικού αερίου και η επακόλουθη εξάτμισή του εκτοπίζει τον αέρα που αναπνέουμε. Εάν η ποσότητα αυτή είναι μεγάλη και δεν αναφλεγεί τότε θα παρατηρηθούν φαινόμενα ασφυξίας.

7. Υπάρχει περίπτωση έκρηξης και με ποιες συνέπειες;
Η έκρηξη είναι ένα φαινόμενο βίαιης εκτόνωσης αερίων. Βίαια εκτονώνεται ένα αέριο όταν μειώνεται απότομα η πίεσή του. Αναφέρθηκε ήδη ότι στην περίπτωση του υγροποιημένου φυσικού αερίου αρχικές πιέσεις δεν υπάρχουν. Δημιουργούνται όμως πιέσεις όταν το υγροποιημένο φυσικό αέριο αεριοποιείται. Αυτό σε «ανοιχτούς» χώρους, στους οποίους δεν παρεμβάλλονται άνθρωποι και οικήματα, δεν θα δημιουργούσε ιδιαίτερα προβλήματα. Εάν όμως διαρρεύσει σε «κλειστούς» χώρους δημιουργούνται πιέσεις, με τις ανάλογες συνέπειες μιας έκρηξης για ανθρώπους και οικήματα.

8. Θα υπάρξουν προβλήματα στην τουρισμό και την αλιεία της περιοχής;
Για να γίνω περισσότερο κατανοητός στην απάντησή μου στην ερώτηση αυτή επιτρέψτε μου ως εισαγωγή τo εξής: Στα πολλά χρόνια που ζω στην Καβάλα έχω ακούσει κατά καιρούς ότι η πόλη πρέπει να γίνει βιομηχανικό κέντρο, ενεργειακό κέντρο, συνεδριακό, πανεπιστημιακό, εμπορικό, τουριστικό, αλιευτικό κέντρο, κλπ. για να αναπτυχθεί. Πεποίθησή μου είναι ότι μία πόλη, μία περιοχή δεν μπορεί να είναι λίγο από όλα προκειμένου να επιτύχει την πραγματική της ανάπτυξη. Διότι απλά η μία κατεύθυνση ανάπτυξης προϋποθέτει συγκεκριμένες κινήσεις-δραστηριότητες, οι οποίες πολλές φορές αντίκεινται στις αντίστοιχες μιας άλλης κατεύθυνσης.
Ερχόμενοι στη συνέχεια στην περίπτωση συνύπαρξης διαφορετικών μορφών ανάπτυξης με την μορφή που υπάρχει σήμερα σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας (λίγο από όλα), είναι κατανοητό ότι και στο επίπεδο αυτό η μία δραστηριότητα επηρεάζει την άλλη σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Θα αναφέρω απλά παραδείγματα: Θεωρώ ότι δεν θα ήταν ευχάριστο στους περισσότερους από εμάς να βλέπαμε να περνούν δεξαμενόπλοια στη θαλάσσια περιοχή που κάνουμε διακοπές το καλοκαίρι. Συχνές επίσης κινήσεις πλοίων μεγάλης χωρητικότητας σε μία περιοχή είναι δεδομένο ότι διαταράσσουν το θαλάσσιο οικοσύστημα της περιοχής.

9. Ποια θα είναι τα οφέλη για την τοπική οικονομία από την επένδυση αυτή;
Κατ΄ αρχήν θεωρώ αυτονόητο ότι εργατικό δυναμικό της περιοχής θα εργαστεί στην επένδυση αυτή και κατά την κατασκευή της εγκατάστασης αλλά και κατά την μετέπειτα λειτουργία της. Οφέλη θα έχει βεβαίως η τοπική οικονομία και από το εκτός της περιοχής εργατικό δυναμικό, το οποίο θα εγκατασταθεί στην περιοχή. Επιθυμώ επίσης να πιστεύω ότι σημαντικό ποσοστό των εργασιών διαχείρισης της εγκατάστασης θα γίνεται στην Αλεξανδρούπολη. Εννοώ ότι θα λειτουργήσουν στην Αλεξανδρούπολη γραφεία της εταιρείας. Οφέλη θα έχει η περιοχή και από τις βραχύβιες επισκέψεις διαφόρων παραγόντων αλλά και εργατικού δυναμικού (π.χ. πληρώματα πλοίων) που σχετίζονται με την επένδυση αυτή. Θα πρέπει τέλος να αναφερθεί και η γεωπολιτική αναβάθμιση της περιοχής, η οποία έχει την σημασία της με την ευρύτερη έννοια.

10. Υπάρχει η πρόθεση  για δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη βιομηχανική περιοχή Αλεξανδρούπολης με τη χρήση του φυσικού αερίου.  Είναι δυνατή η αερόψυκτη λειτουργία της μονάδας, δεδομένου ότι αλλιώς απαιτούνται τεράστιες ποσότητες νερού; 
Το νερό ως ψυκτικό μέσο έχει καλύτερες ιδιότητες από τον αέρα, καθιστώντας το εκτός των άλλων πολύ οικονομικότερο. Ότι φαίνεται λοιπόν δυνατό στην θεωρία, δεν είναι εύκολα εφαρμόσιμο στην πράξη.

11. Είναι δυνατή η απαίτηση καταβολής ανταποδοτικών τελών εκ μέρους της εταιρείας στο Δήμο Αλεξανδρούπολης και η προμήθεια φυσικού αερίου σε καλύτερη τιμή για τους οικιακούς καταναλωτές στην Αλεξανδρούπολη;
Η εταιρεία με την ολοκλήρωση της επένδυσης θα εισάγει το φυσικό αέριο και θα το διοχετεύει στο εθνικό δίκτυο. Δεν γνωρίζω εάν η συγκεκριμένη εταιρεία ενδιαφέρεται να παρέχει και φυσικό αέριο σε μικροκαταναλωτές, που είναι οι οικιακοί καταναλωτές στην Αλεξανδρούπολη. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα παροχής φυσικού αερίου σε μικροκαταναλωτές είναι φυσικά διαφορετική δραστηριότητα. Εάν ναι, τότε θα μπορούσε να είναι θέμα διαπραγμάτευσης η επίτευξη καλύτερων τιμών. Όσον αφορά την απαίτηση ανταποδοτικών τελών από την εταιρεία, εκτίμησή μου είναι ότι αποτελεί θέμα ασκούμενης πολιτικής εκ μέρους του Δήμου με αποτελέσματα που δεν μπορούν να προδικαστούν.

12. Ποια θεωρείτε ότι  είναι τα μέτρα προφύλαξης που θα πρέπει να λάβει ο Δήμος Αλεξανδρούπολης ή να τα επιβάλλει στην εταιρεία για να διασφαλίσει το περιβάλλον και να αποτρέψει την περίπτωση ατυχήματος;
Όλα τα σχετικά με την εγκατάσταση μέτρα που προτίθεται να λάβει η εταιρεία αναγράφονται στις μελέτες, οι οποίες υποβάλλονται από την εταιρεία στις αρμόδιες υπηρεσίες. Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης έχει την δυνατότητα να λάβει γνώση των μελετών αυτών και να ενημερωθεί σχετικά από ειδικούς στο αντικείμενο, έτσι ώστε, εάν απαιτείται, να ζητήσει δια των αρμοδίων υπηρεσιών επιπρόσθετα μέτρα ή ακόμη και διαφοροποίηση των μέτρων που έχουν προταθεί από την εταιρεία.
Ενίοτε η αναγραφή μέτρων σε μελέτες δεν σημαίνει την υλοποίηση στο έπακρο των μέτρων και στο στάδιο της κατασκευής και στο στάδιο της λειτουργίας. Κατά συνέπεια, η «ειλικρίνεια» από όλες τις πλευρές με ότι αυτό συνεπάγεται, θα εξασφάλιζε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για την πορεία του έργου.

Εφ. «Η Γνώμη»