Κριτική στην υπερψήφιση με επιφυλάξεις τις περιβαλλοντικής μελέτης για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε περιοχές του δήμου Ορεστιάδας, ασκεί η παράταξη «Είναι στο Χέρι μας». Το θέμα πέρασε κατά πλειοψηφία από το δημοτικό συμβούλιο. Ωστόσο την πλειοψηφία συμβούλων την έχει η αντιπολίτευση, η οποία μπορούσε να μπλοκάρει και τη διεξαγωγή της συνεδρίασης και να επιβάλει τη δική της άποψη, όπως έκανε όπως το έκανε στο θέμα της μείωσης των δημοτικών τελών. Για το θέμα των ανεμογεννητριών, η αντιπολίτευση διαφώνησε, αλλά δεν είχε τις απουσίες που απαιτούνταν, παρά το γεγονός ότι απουσίαζαν και σύμβουλοι της πλειοψηφίας. Παρά τη διαφωνία τους σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, αρκετοί απουσίαζαν από τη συνεδρίαση, με αποτέλεσμα το θέμα να υπερψηφιστεί.

Τι αναφέρει η παράταξη «Είναι στο χέρι μας».

 

Ντράπηκε και η ντροπή στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στην Ορεστιάδα. Υπερψηφίστηκε η περιβαλλοντική μελέτη για την εγκατάσταση 72 ανεμογεννητριών στους Δήμους Ορεστιάδας και Διδυμοτείχου, δίχως να ακουστεί ούτε μια θετική γνώμη για την περιβαλλοντική μελέτη! Οι σύμβουλοι της δημοτικής αρχής που δεν πήρε ούτε ένας τον λόγο, στήριξαν την πρόταση του δημάρχου Βασίλη Μαυρίδη, ο οποίος δεν αντέκρουσε ούτε ένα επιχείρημα της αντιπολίτευσης για τις επιπτώσεις που θα επιφέρει στην τοπική κοινωνία και το περιβάλλον γενικότερα, η εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην περιοχή μας.
Δυστυχώς, η δημοτική αρχή φάνηκε για ακόμα μία φορά κατώτερη των περιστάσεων, μπροστά στις προκλήσεις της εποχής, ψηφίζοντας χωρίς αναστολές τη δημιουργία αιολικών πάρκων στα όρια του Δήμου Ορεστιάδας. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας που ήταν παρόντες, κρύφτηκαν πίσω από τα μισόλογα του δημάρχου, που αρνιότανε πεισματικά σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης να πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ ή κατά της επένδυσης και δείχνοντας σε πολλές περιπτώσεις να συμφωνεί με τα επιχειρήματα που εξέφρασαν οι σύμβουλοι των παρατάξεων της αντιπολίτευσης.

Η δημαρχιακή θητεία του κυρίου Μαυρίδη θα μείνει στην ιστορία ως εκείνη η δημοτική αρχή που έδωσε τη συγκατάθεση της για τη δημιουργία αιολικών πάρκων, αφού πρώτα αποδέχτηκε αδιαμαρτύρητα το κλείσιμο κρίσιμων δομών και της Βιομηχανίας Ζάχαρης. Στα παράσημα του κυρίου Μαυρίδη προστίθενται και η γιγάντωση του ΚΥΤ – ΠΡΟΚΕΚΑ αλλά και το διαφαινόμενο κλείσιμο των πανεπιστημιακών σχολών της Ορεστιάδας. Η παρακμή του Δήμου μας φέρνει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του, καθώς η μείωση του πληθυσμού κατά 6.000 άτομα συμπίμπτει χρονικά με τον κύριο Μαυρίδη στον δημαρχιακό θώκο.

Η θέση της Αυτόνομης Κίνησης Πολιτών στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν εμπεριστατωμένη και ξεκάθαρη. Όσο και να προσπαθούν τα γνωστά παπαγαλάκια του δημάρχου, αλλά και κάποιοι επίδοξοι υποψήφιοι δήμαρχοι, δεν θα καταφέρουν να συσκοτίσουν την κατάσταση και να αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση, ούτως ώστε να μην καταλάβει η τοπική κοινωνία τι ακριβώς ψηφίστηκε με το θέμα των ανεμογεννητριών. Θεωρούμε πως ακόμα και η χρονική στιγμή που ήρθε να συζητηθεί το θέμα των αιολικών πάρκων αποτελεί προσβολή προς το δημόσιο αίσθημα, έχοντας τόσο πρόσφατη την καταστροφή του μοναδικού σε σημασία δάσους της Δαδιάς.

Παρακάτω ακολουθεί η τοποθέτηση και η θέση της Αυτόνομης Κίνησης στο Δημοτικό Συμβούλιο:

“Δε γίνεται να μην ξεκινήσουμε την τοποθέτηση μας, με τον γνωμοδοτικό χαρακτήρα που έχει μια τέτοια απόφαση. Η απόφαση που θα πάρουμε σήμερα συνάδελφοι δεν δεσμεύει κανένα υπουργείο και καμία επιχείρηση. Δηλαδή εμείς θα συζητήσουμε,θα αποφασίσουμε και την απόφαση μας δε θα την λάβει κανείς υπόψιν. Σε κάθε επένδυση έρχεται ο Πρωθυπουργός ή οι υπουργοί και τονίζουν πως δε θα γίνει τίποτα χωρίς την έγκριση της τοπικής κοινωνίας. Και δεν ξέρουμε πραγματικά, αν δε θεωρείται δεσμευτική η απόφαση του Δ.Σ. ενώ είμαστε οι εκπρόσωποι των δημοτών, τότε ποια είναι η τοπική κοινωνία; Μάλλον,τελικά καταλαβαίνουμε πως εννοούν την τοπική οργάνωση του κόμματος και όχι το σύνολο των δημοτών. Τα ίδια έγιναν με το ΚΥΤ, τα ίδια θα γίνουν και με την εξόρυξη χρυσού.

Ερχόμαστε λοιπόν σ’ αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο για να αναπτύξουμε απλά τις σκέψεις μας πάνω σε ένα τεράστιο έργο που θα αφήσει το αποτύπωμα του για πάντα στην περιοχή μας. Οι ερωτήσεις όμως που υποβάλλουμε εμείς σήμερα,είναι:
• Η αιολική ενέργεια είναι η πράσινη ενέργεια που μας πλασάρουν;
• Αποτελούν τα βιομηχανικά ενεργειακά πάρκα ανάπτυξη για μια περιοχή; Δημιουργούν θέσεις εργασίας, αντίστοιχες των προβλημάτων που προκαλούν στο οικοσύστημα της περιοχής;
• Τα αιολικά πάρκα είναι η απάντηση στην κλιματική αλλαγή;
• Θα πληρώνει φθηνότερη ενέργεια ο καταναλωτής;
• Βγαίνει η τοπική κοινωνία κερδισμένη από μια τέτοια επένδυση; Αυτήν την ανάπτυξη θέλουμε τελικά για την περιοχή μας που αιμορραγεί πληθυσμιακά, οικονομικά και κοινωνικά;

Σίγουρα δεν έχουμε όλες τις απαιτούμενες γνώσεις για να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, αλλά θα προσπαθήσουμε να προβληματίσουμε τουλάχιστον τους συνδημότες μας με τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε εμείς.
Όπου δημιουργήθηκαν αιολικά πάρκα υπήρχαν και αντιδράσεις από την τοπική κοινωνία, άσχετα από κομματικές και ιδεολογικές αντιλήψεις. Όλοι αυτοί δεν θέλανε τη ανάπτυξη της περιοχής τους; Σε πολλά μέρη θεωρούσαν ότι θα αλλοιώσουν το τοπίο, αλλού ότι θα μείωναν την τουριστική κίνηση και αρκετοί πως θα κατέστρεφαν την πανίδα της περιοχής! Όλοι όμως συμφωνούσαν ότι οι ανεμογεννήτριες δεν αποτελούν λύση για το ενεργειακό πρόβλημα και την κλιματική αλλαγή.

Αποδομώντας λοιπόν τον μύθο περί της πράσινης ενέργειας ανέπτυξαν την εξής επιχειρηματολογία:
-το κόστος των ανεμογεννητριών είναι τεράστιο 1.5εκ/MW
-το 89,4% καταλήγει στις χώρες που το παράγουν (σύμφωνα με την έρευνα της Τράπεζας Πειραιώς) και μόνο το 10% που αφορά τη συντήρηση και την εγκατάσταση καταλήγει στην ελληνική αγορά.
Οι μόνιμες θέσεις που δημιουργούνται είναι ελάχιστες, στην Εύβοια όπου έχει δημιουργηθεί πάρκο 360MW, δημιουργήθηκαν μόλις 18 μόνιμες θέσεις εργασίας ενώ όλες οι υπόλοιπες ήταν μόνο για την περίοδο της εγκατάστασης.
Τα αιολικά πάρκα, όπως και τα φωτοβολταϊκά, λόγω της μη σταθερής σταθερής παραγωγής τους δεν μπορούν να λειτουργήσουν μόνα τους, οπότε χρειάζεται και κάποιο υποστηρικτικό έργο, όπως π.χ. αποθήκες ηλεκτρικής ενέργειας. Επιπλέον, για να εξισορροπήσουν την παραγόμενη ασταθή ενέργεια επιβάλλεται να λειτουργεί παράλληλα και εργοστάσιο με ορυκτά καύσιμα (η μετάβαση υποτίθεται θα γίνει με φυσικό αέριο, όμως με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ήδη λειτούργησαν ξανά τα εργοστάσια λιγνίτη). Συνεπώς χρειάζονται επιπλέον υποστηρικτικά έργα και μπορεί αυτή η αστάθεια να φέρει από την πίσω πόρτα και την πυρηνική ενέργεια.

Φυσικά η αιολική ενέργεια δεν είναι κάτι καινούριο. Από το 2001 υπάρχουν ανεμογεννήτριες στην χώρα μας, χωρίς ποτέ όμως να υπάρξει παράλληλη μείωση στα οικιακά ή επαγγελματικά τιμολόγια. Το αντίθετο μάλιστα: από πέρυσι τον Αύγουστο και πολύ πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, είδαμε τους λογαριασμούς ρεύματος, πετρελαίου, βενζίνης, φυσικού αερίου κλπ να αυξάνονται κατακόρυφα, έχοντας ως αποτέλεσμα να μην είναι πλέον πολλές επιχειρήσεις βιώσιμες και να μην βγαίνουν οικονομικά τα νοικοκυριά. Συνεπώς δεν έχει σημασία το είδος της ενέργειας αλλά η πολιτική που ακολουθεί κάθε χώρα για την προστασία των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Εντύπωση επίσης προκαλεί πως ήδη με τα ήδη εγκατεστημένα ενεργειακά πάρκα (αιολικά και φωτοβολταϊκά) η χώρα μας θα έπρεπε να έχει σχετική αυτονομία, αντίθετα βλέπουμε πως προσφέρουν μόνο το 14,8% της συνολικής εθνικής ζήτησης. Μπορεί λοιπόν η ονομαστική τους ισχύς να είναι περισσότερο από 7000MW, η πραγματική τους όμως δυναμική είναι πολύ μικρότερη.
Οι ανεμογεννήτριες αποδίδουν συνεπώς το 20-25% της ονομαστικής τους ισχύος, καθώς δεν έχουμε κάθε μέρα ισχυρούς ανέμους και αν συνυπολογίσουμε πως η περιοχή μας δεν έχει ισχυρούς και συνεχόμενους άνεμους, καταλαβαίνουμε ότι η παραγόμενη ενέργεια θα είναι πολύ μικρότερη.

Η εγκατάσταση μιας ανεμογεννήτριας απαιτεί 400-500 κυβικά σκυροδέματος, 1000μ2 για τη συναρμολόγηση της και απαιτείται απόσταση μεταξύ τους 3 φορές μεγαλύτερη από τα πτερύγια. Συνεπώς μιλάμε για τεράστιες εκτάσεις που θα καταστραφούν και θα πάψουν οριστικά να είναι παραγωγικές. Επίσης, οι τόνοι τσιμέντου που θα υπάρχουν, θα επηρεάσουν τον υδροφόρο ορίζοντα και τις λεκάνες απορροής. Οι ανεμογεννήτριες, σύμφωνα με Έλληνες καθηγητές, εμποδίζουν τη δημιουργία τοπικής βροχής, αλλάζοντας την υγρασία του εδάφους και το μικροκλίμα της περιοχής.

Μπορεί θεωρητικά να προβλέπεται ότι την αποκατάσταση του περιβάλλοντος, μετά από το τέλος χρόνου ζωής τους που υπολογίζεται 15-25 χρόνια, την αναλαμβάνει η εταιρεία, όμως δεν αναφέρεται πουθενά τι θα γίνει αν αυτή η εταιρεία, κλείσει, λίγο πριν ή μετά το πέρας της σύμβασης και δεν προλάβουν να ολοκληρώσουν την αποκατάσταση.

Σημαντικό επίσης είναι πως ανακυκλώνεται μόνο το 85% της ανεμογεννήτριας. Οι έλικες που αποτελούνται από σύνθετο μη ανακυκλώσιμο υλικό, για να αντέχουν στους ανέμους, θα παράξουν 225.000 τόννους πτερυγίων μέχρι το 2035. Πολλά από αυτά καταλήγουν στην Αφρική όπου θάβονται,  υποβαθμίζοντας περιβαλλοντικά την περιοχή, ενώ στην Ευρώπη που το νομοθετικό πλαίσιο για την ταφή είναι πιο αυστηρό, ξεκίνησε η καύση τους για την παραγωγή ενέργειας εκλύοντας όμως τοξικές ουσίας για τον άνθρωπο στο περιβάλλον. Στην Ελλάδα με το θολό ακόμη τοπίο στη διαχείριση των απορριμάτων και των ανακυκλώσιμων υλικών, τρομάζουμε ποια θα είναι η κατάληξη τους.

Τα αιολικά πάρκα βιομηχανικού τύπου όπως προτείνονται για την περιοχή μας, είναι δεδομένο πως θα καταστρέψουν μέρος της πανίδας και κυρίως της ορνιθοπανίδας, θα αλλάξει οριστικά το τοπίο της περιοχής και θα επηρεάσει το περιβάλλον.
Φυσικά και δεν αγνοούμε τα κέρδη που θα φέρει στο Δήμο, όσα κι αν είναι αυτά, ούτε απαξιώνουμε τις ελάχιστες αλλά σημαντικές θέσεις εργασίας σε μια περιοχή που η ανεργία στους νέους αγγίζει το κόκκινο.
Λάβαμε υπόψιν όλους τους φορείς που γνωμοδότησαν μεν θετικά αλλά με επιφυλάξεις, αξιολογήσαμε τους προβληματισμούς τους και συν ταχθήκαμε με τη αρνητική άποψη του Τμήματος Περιβάλλοντος & Υδροοικονομίας της Περιφέρειας, το οποίο αναφέρει πως η ειδική οικολογική αξιολόγηση δεν έχει συνταχθεί με τις προδιαγραφές που απαιτούνται.

Για εμάς όμως το σημαντικότερο είναι να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά ένα βιώσιμο περιβάλλον, ανεξάρτητο από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Ένα μέρος με προοπτικές ώστε να το διαχειριστούν καλύτερα από εμάς και αν είναι δυνατόν να το βελτιώσουν. Τα αιολικά πάρκα δεν είναι το μέλλον που μας αξίζει.
Καταψηφίζουμε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στο δήμο μας και ελπίζουμε να προβληματίσαμε τόσο το σώμα όσο και τους πολίτες του δήμου μας.”