Σε ηλικία 71 ετών, έχασε τη ζωή του ο Φεριώτης δικαστικός λειτουργός Γιώργος Σιώπης. Ο Γιώργος Σιώπης γεννήθηκε στις Φέρες, υπηρέτησε τη δικαιοσύνη και ποτέ δεν ξέχασε τον τόπο που γεννήθηκε και τους ανθρώπους του. Πλέον αναπαύεται στην Καβάλα όπου είχε εγκατασταθεί.
Το συγκινητικό αντίο που αναδεικνύει ότι οι άνθρωποι του Έβρου δεν ξεχνούν τον τόπο τους, είναι του δημοτικού συμβούλου Αλεξανδρούπολης Νίκου Γκότση.

Καλή ανάπαυση αείμνηστε κ. εισαγγελεύς
Αποδήμησε εις Κύριον μετά από επιδείνωση της υγείας του ο εκ Φερών ορμώμενος επίτιμος Εισαγγελέας Εφετών Γεώργιος Σιώπης. Ο αείμνηστος εισαγγελέας γεννήθηκε το 1951 στις Φέρες και ήταν γιός του κουρέα Εμμανουήλ Σιώπη που διατηρούσε το κουρείο του στην κεντρική Πλατεία των Φερών έμπροσθεν της παλαιάς πιάτσα των Ταξί.
Μετά τις σπουδές του ξεκίνησε την δικαστική του σταδιοδρομία ως Ειρηνοδίκης στο ειρηνοδικείο Προσοτσάνης. Με την εξαιρετική του νομική κατάρτιση αναρριχήθηκε στα ανώτερα αξιώματα της Θέμιδος. Διατέλεσε Εισαγγελέας Πρωτοδικών Καβάλας, Εισαγγελέας Πρωτοδικών Δράμας, Αντεισαγγελέας Εφετών Θράκης, Εισαγγελέας Εφετών Ηπείρου και στο τέλος Εισαγγελέας Εφετών Θράκης, από όπου τερμάτισε την δικαστική του καριέρα. Η αγάπη του για την δικαιοσύνη τον οδήγησε στην έδρα του διδάσκοντα, στην σχολή Δικαστών. Υπήρξε θεματοφύλακας του κύρους της δικαιοσύνης και οι άριστες νομικές του γνώσεις και το ήθος του, δεν άφηναν την παραμικρή υπόνοια για μη σωστή και δίκαια απονομή της δικαιοσύνης. Θυμάμαι ως αντιδήμαρχος Φερών αρχές του 2017 όταν μια μέρα με κάλεσε στο τηλέφωνο για να τον ενημερώσω για την δικαστική κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει οι κάτοχοι των καλυβών του ΔΕΛΤΑ. Μετά την σύντομη ενημέρωση μου ζήτησε να το αποστείλω ένα αναδρομικό ιστορικό όλου το εν λόγου ζητήματος, όπως και έπραξα. Τον απασχολούσε το ιδιαίτερο της περιοχής του ΔΕΛΤΑ, με όλες του τις Εθνικές συνιστώσες. Ήταν από τους ανθρώπους που προσπαθούσαν να διαφυλάξουν την ακεραιότητα του λειτουργήματος του και αυτό τον έκανε να φαίνεται απόμακρος από τους συμπατριώτες του. Υπήρχε όμως εκείνο το θέλγητρο της γενέτειρας του και των παιδικών αναμνήσεων που δύσκολα μπορούσε να το κρύψει. Μετά τον θάνατο του πατέρα του αραίωσαν οι επισκέψεις τους στις Φέρες. Όταν όμως ερχόταν καθόταν στην Κεντρική πλατεία σε ένα καφενείο που είναι απέναντι από το κουρείου του πατέρα του και σήμερα λειτουργεί ως κατάστημα καφέ-μπάρ. Πιθανόν οι παιδικές του αναμνήσεις να ήταν ανεξίτηλες γύρω από αυτό τον χώρο. Αναμφίβολα η αφοσίωση του στην υπηρέτηση του νόμου έχει αφήσει εποχή. Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του έγιναν στην Καβάλα όπου είχε και την μόνιμη διαμονή του.