Τα άτομα με αναπηρία αποτελούν μια σημαντική κοινωνική ομάδα, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα κοινωνικής, εργασιακής και οικονομικής φύσεως. Οφείλουμε να παρέχουμε στα ΑΜΕΑ την αυτονόητη πρόσβαση στα ίσα δικαιώματα στη δουλειά, στην εργασία, στην κυκλοφορία και στην αυτονομία στη ζωή. Η αξιοπρέπεια δεν είναι αίτημα ή πολυτέλεια, είναι κύριο συστατικό της ανθρώπινης ύπαρξης, αναφαίρετο δικαίωμα, μη διαπραγματεύσιμο. Ο τομέας Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Ίσων Ευκαιριών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημειώνει: «Το ένα έκτο περίπου του ενεργού πληθυσμού της ΕΕ είναι άτομα με αναπηρία, αλλά το ποσοστό απασχόλησής τους είναι συγκριτικά χαμηλό. Τα άτομα με αναπηρία έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να παραμείνουν ανενεργά σε σύγκριση με τον υπόλοιπο ενεργό πληθυσμό. Ωστόσο, με λίγο περισσότερη βοήθεια, εκατομμύρια ευρωπαίων με αναπηρία θα μπορούσαν να εισέλθουν ή να επανέλθουν στην αγορά εργασίας. Η στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση στοχεύει κυρίως στην αύξηση των σχετικά χαμηλών ποσοστών απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία στην Ευρώπη».

Στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που βιώνει η Πατρίδα τα άτομα με Αναπηρία βιώνουν τις δυσκολίες εις διπλούν. Γιατί αφενός οι παροχές που έπαιρναν μόλις και μετά βίας επαρκούσαν για την κάλυψη των πραγματικών τους αναγκών και αφετέρου η αύξηση των δυσχερειών στον τομέα της εργασίας τους πλήττει δυσανάλογα με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Χρέος, επομένως, της Πολιτείας οφείλει να είναι όχι η «φιλανθρωπική» παροχή προνομίων και η ένταξη τους σε εξαιρέσεις, αλλά η αναγνώριση και  διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, όπως αυτά προβλέπονται ρητά σε Ευρωπαϊκά και Διεθνή Κείμενα. Μόνο έτσι θα διασφαλίσουμε την πλήρη και ισότιμη ένταξή τους στον κοινωνικό ιστό και τις οικονομικές δραστηριότητες.