Των Χρήστου Κηπουρού και Πασχάλη Χριστοδούλου*
Όταν αποφασίσαμε να στηρίξουμε την επιλογή για το Κυπριακό βέτο του Κύπριου Προέδρου, το κάναμε στη βάση του «προς γαρ το τελευταίο εκβάν κ.λ.π.»
Θα λέγαμε λοιπόν στον πρόεδρο Αναστασιάδη να μην υποχωρήσει στην περισσότερο από βέβαιη πίεση που πάει να ασκήσει ο Ελλαδίτης υπουργός των Εξωτερικών, απεσταλμένος του πρωθυπουργού.
Σημίτηδες και Γιωργάκηδες άσκησαν πιέσεις και στο μακαρίτη Τάσσο, όμως εκείνος δεν ενέδωσε. Γι’ αυτό απετέλεσε έκτοτε, μοναδικό εθνικό πολιτικό πρότυπο.
Έχουμε λοιπόν να προτείνουμε στον Κύπριο Πρόεδρο να ασκήσει το βέτο ακόμη και αν αποχωρούσαν τα δύο Τουρκικά γεωτρύπανα – καρφιά μπηγμένα στο θαλάσσιο σώμα της Κυπριακής ΑΟΖ.
Θα μπορούσε να ασκήσει τότε το βέτο για τον Αττίλα. Ναι μεν η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε. 16-17 περίπου χρόνια, όμως το συγκεκριμένο βέτο εμπεριέχει 46 και πλέον χρόνια αναδρομικότητας και χίλιους δύο άλλους λόγους. Μεταξύ των οποίων μισός αιώνας πλιατσικολόγησης των κατεχομένων εδαφών.
Τα συνημμένα γραπτά {Βλ. PDF Δημοψήφισμα για την Κύπρο}, τα είχαμε υποβάλει όλα στον αείμνηστο πρόεδρο Παπαδόπουλο λίγο πριν από το ανεπανάληπτο εκείνο όχι του 76% του 2004, απέναντι στο οποίο ο σημερινός πρόεδρος ήταν απέναντι. Και που σήμερα όμως κινείται σε έναν ανάλογο εθνικό αστερισμό, κάτι που τον τιμά απολύτως.
Εξ ου άλλωστε και η αρχική μας αναφορά στο αρχαίο ρητό «προς γαρ το τελευταίο εκβάν κλπ.». Οπότε δεν χρειάζονται οι “αντιδεξιοί” δήθεν αρνητισμοί.
Μπορεί οι Έλληνες λόγω θανάτου του Τάσσου να μην είχαν την αγαθή τύχη να του εκφράσουν τη στήριξή τους και με άλλους πολιτικούς τρόπους, όμως αυτό μπορεί να γίνει και στην περίπτωση του σημερινού Προέδρου.
Αν τα πολιτικά πρόσωπα οφείλουν να εκφράζουν τη συμπύκνωση της εθνικής αξιοπρέπειας και την εθνική αυτοπεποίθηση, όλα αυτά βρίσκονται εντός του βέτο, κατά την επόμενη σύνοδο της Ε.Ε.
Για την Ελλάδα θα αποτελέσει την τελευταία ευκαιρία να το στηρίξει. Αν δεν την αρπάξει, τότε θα την αρπάξουν τα αρπακτικά του Αττίλα.
Μπορεί η Ελλάδα να ποντάρει στο “Χ”, όμως το νέο ματς με τον Αττίλα ή “1” θα έρθει ή “2”.
Και το “1” είναι ο ενωμένος Ελληνισμός, κατά τη διάρκεια της άσκησης του βέτο.
Γι αυτό λέμε: Είθε οι τρεις Νίκοι να έφερναν μια νίκη για τον Ελληνισμό.
Δεν γνωρίζουμε αν οι λόγοι επίσκεψης του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών σχετίζονται με την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό των ΗΠΑ ενόψει των Αμερικανικών εκλογών ή με την εκ του πλαγίου πίεση στον Κύπριο Πρόεδρο να άρει το βέτο, δεδομένης της αμερικανικής εχθρότητας, απέναντι σε Ρωσία και Λευκορωσία.
Γι‘ αυτό όποιο και από τα δύο να συμβαίνει ή και τα δύο μαζί, εκείνο για τον Ελληνισμό που όντως καίει, δεν είναι οι Πομπέοι. Είναι να παραμείνει εν ζωή η ελπίδα που ακούει στο όνομα του Κύπριου Προέδρου.
_________

{*} Ο πρώτος διετέλεσε Βουλευτής Έβρου {1993-2000}, ο δε δεύτερος, Δήμαρχος Σουφλίου {1994-1998},
Θράκη, 30 Σεπτεμβρίου 2020,