Ένας άλλος άνθρωπος είναι πλέον ο πρώην δήμαρχος Διδυμοτείχου Πάρις Πατσουρίδης. Ο κ. Πατσουρίδης, μετά τις εκλογές, αν και ήθελε να κερδίσει το δήμο, γι’ αυτό άλλωστε έβαλε και υποψηφιότητα, είναι τελείως διαφορετικός.
Αν και σχεδόν πάντα την περίοδο που διοικούσε ήταν χαμογελαστός, τώρα το χαμόγελο, λες και έχει χαραχτεί στο πρόσωπό του.
Ευγενέστατος, χαρούμενος, εκδηλωτικός και κυρίως ομιλιτικότατος, όπως ποτέ ξανά.
Οι εκλογές πέρασαν, η δυσκολία από το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής όπου η ήττα ήταν βαρύτατη, ανήκουν στο παρελθόν.
Ο Πάρις Πατσουρίδης είναι εκεί, στην πρώτη γραμμή για το δήμο Διδυμοτείχου.
Όχι μόνο στο δημοτικά συμβούλια, αλλά παντού. Σε εκδηλώσεις, σε παρέες, στην καθημερινότητα.
Μέσα στο δήμο, υπερασπίζεται με σθένος το έργο  που υποστηρίζει ότι έχει κάνει.
Το αναλύει, το παρουσιάζει, απαντάει σε ερωτήσεις, απαντάει και χωρίς ερωτήσεις μέσω των τοποθετήσεών του, με ειρμό, με ένταση, με σταθερή χροιά, αλλά και αύξηση της φωνής αν απαιτηθεί.
Ειδικά στα δημοτικά συμβούλια είναι ασταμάτητος, αν όχι ασυγκράτητος.
Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.
Προσηλωμένος, με την ομάδα του σε πλήρη σύνθεση και κυρίως με την ομάδα του απόλυτα ελεγχόμενη.

Οι ομηρικές του διαμάχες με τον πρώην δήμαρχο Χρήστο Τοκαμάνη, δεν θυμίζουν τίποτα από το παρελθόν. Η απόσταση στα έδρανα – γιατί στις απόψεις υπάρχει άβυσσος – μεταξύ τους έχει μικρύνει. Και οι δύο στην αντιπολίτευση, παρ’ όλα αυτά τσακώνονται με την παραμικρή αφορμή. Ο Χρήστος Τοκαμάνης ακόμη κάνει αναφορές στη διοίκηση Πατσουρίδη και ο Πάρις Πατσουρίδης απαντά. Απαντά όχι σαν να ήταν τώρα δήμαρχος, αλλά καλύτερα από πριν. Ασταμάτητος, ασυγκράτητος, με απίστευτες ατάκες.

Και σ’ όλα αυτά δεν χάνει στιγμή κατά τη διάρκεια των συμβουλίων, όπου τσακώνονται άλλοι σύμβουλοι. Είναι εκεί, παρακολουθεί τους τσακωμούς, όπως οι θεατές του συμβουλίου, χωρίς φυσικά να παρεμβαίνει, γιατί οι στιγμές είναι μοναδικές, αν και αρκετές σε κάθε συνεδρίαση.

Ο Παρασκευάς Πατσουρίδης δεν είναι ο ίδιος, κάτι έχει αλλάξει, παρά το γεγονός ότι πλέον δεν είναι δήμαρχος.

Είναι ένας πρώην δήμαρχος, αλλά ενεργός πολίτης, ίσως και απελευθερωμένος.

Απελευθερωμένος από τι, αυτό το γνωρίζει μόνο ο ίδιος.