ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ
Του Νικόλαου Παπανικολόπουλου*

Είναι γεγονός ότι οι ελεύθερες παραλίες, όχι μόνο στην πόλη μας αλλά σε όλη την Ελλάδα, κάθε χρόνο και λιγοστεύουν.
Από τη μια μεριά, οι διάφοροι αετονύχηδες που καταπατούν ανενόχλητοι τμήματά τους, χτίζοντας παράνομα και περιμένοντας την επομένη νομοθετική «ρύθμιση αυθαιρέτων» της πολιτείας, για τη νομιμοποίησή τους.
Από την άλλη, οι «καλοκαιρινοί» αετονύχηδες οι οποίοι, με την ανοχή των ΟΤΑ, «ιδιωτικοποιούν» τις παραλίες, μετατρέποντας το μπάνιο των πολιτών σε ένα ακόμη πρόβλημα καθημερινότητας και τις ελεύθερες παραλίες σε είδος εν ανεπαρκεία .
Με τη σημερινή οικονομική κρίση, το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, όταν στην συνυφασμένη με τη θάλασσα πατρίδα μας, τα μπάνια του λάου πρέπει να πληρώνονται, μέσω της ξαπλώστρας, της ομπρέλας και του φραπέ .
Και όλα αυτά, παρά τη συνταγματική επιταγή, το νόμο 2971 του 2001 «περί αιγιαλού και παραλίας» και την ΚΥΑ 1038460 του 2009 «περί απευθείας παραχώρησης με αντάλλαγμα του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού-παραλίας στους ΟΤΑ».
Για πρώτη φορά με σύνθημα «οι ακτές ανοικτές » την 1η Οκτωβρίου 1983, ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης, με τον πρωτοποριακό Οικιστικό νόμο 1337,ειχε προσπαθήσει να επιστρέψει τις ακτές στο λαό .
Δυστυχώς, χρόνια τώρα, τα συμφέροντα, οι πολιτικές σκοπιμότητες και η διαφθορά υπερκεράζουν το Σύνταγμα και τους νόμους, ακυρώνοντας τον κοινόχρηστο χαρακτήρα που έχουν οι παραλίες .
Στα όσα, εύστοχα σημειώνει σε πρόσφατη επιστολή της, η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Νομού Έβρου, να προσθέσω μερικά ακόμη χρήσιμα στοιχεία, τα οποία προκύπτουν από την ισχύουσα νομοθεσία .

• Απαγορεύεται η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού-παραλίας όταν τίθεται θέμα ασφάλειας των λουομένων π,χ πλησίον βραχώδους και απόκρημνης ακτής .
• Απαγορεύεται η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού όταν το εύρος του είναι μικρότερο των έξη (6) μέτρων .
• Η μέγιστη κάλυψη χρήσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 50% του παραχωρουμένου χώρου.
• Στον παραχωρούμενο χώρο πρέπει να υπάρχουν ελεύθεροι, οριζόντιοι και κάθετοι διάδρομοι για την πρόσβαση του κοινού στη θάλασσα .
• Αρμόδια για τον έλεγχο όργανα είναι τα εντεταλμένα όργανα των ΟΤΑ, π.χ η Δημοτική Αστυνομία, τα οποία σε περίπτωση διαπίστωσης παράβασης, ενημερώνουν την Κτηματική Υπηρεσία και τον Εισαγγελέα, για επιβολή διοικητικών και ποινικών κυρώσεων αντίστοιχα.
• Οι Λιμενικές Αρχές έχουν ειδική καθ υλη αρμοδιότητα για τον έλεγχο και επιβολή διοικητικών κυρώσεων μόνο για αυθαίρετες κατασκευές σε καθορισμένο χώρο αιγιαλού-παραλίας και όχι για την απλή παραβίαση των όρων παραχώρησης των ΟΤΑ ή παραβίασης του κοινόχρηστου χαρακτήρα αιγιαλού-παραλίας .

Αλεξανδρούπολη Μάιος 2011

* Ο κ. Παπανικολόπουλος είναι Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)