λαθρομετανάστης κουβέρταΜία μητέρα τρία κλαμένα πρόσωπα
Σάββατο μεσημέρι. Δικαστήρια Ορεστιάδας.
Μία ομάδα ατόμων δικάζεται για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα. Ένας πατέρας λέει «πήγα στο ποτάμι για να πάρω την οικογένειά μου που θα έρχονταν από την Τουρκία». Είναι δύο χρόνια στην Ελλάδα και τους περίμενε.
Ο επόμενος λέει πέρασα στην Ελλάδα αλλά το ένα μου παιδί είναι στην Τουρκία.
Η γυναίκα του ακολουθεί για να καταθέσει. Το ένα της παιδί είναι στην Τουρκία. Δεν το πέρασε με την επόμενη βάρκα ο διακινητής μόλις είδε την αστυνομία.»Θέλω να πάω στο παιδί μου στην Τουρκία» λέει.
Το παιδί στην αγκαλιά του πατέρα φωνάζει μαμά και ετοιμάζεται να κλάψει. Το άλλο, που περπατάει κλαίει. Βλέπει τη μητέρα του να κλαίει για το άλλο παιδί που είναι στην άλλη όχθη και τρομάζει. Δεν ξέρει γιατί κλαίει η μητέρα του. Κλαίει γιατί κλαίει κι αυτή.

Δήλωσαν Σύριοι. Αλήθεια, ψέματα, ποιος ξέρει; Μόνο οι ίδιοι και το δάκρυ της μάνας που αν τη ρωτούσες ούτε ποτάμια, ούτε δάκρια,ούτε ξεριζωμούς ήθελε.
Είναι η υπόθεση της ημέρας που κάθε μέρα έχει άλλους πρωταγωνιστές και το ίδιο σενάριο.