Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τη σύλληψη δύο Ελλήνων στρατιωτικών από Τούρκους, με την κατηγορία ότι πέρασαν παράνομα τα σύνορα, έχουν γραφτεί πολλά. Αρκετά πραγματικά περιστατικά, ενώ αρκετά αγγίζουν το όριο της επιστημονικής φαντασίας.
Αν και σε στρατιωτικά θέματα, οι αποκαλύψεις δεν μπορούν να είναι τόσο μεγάλες, όσο σε άλλους τομείς, εντούτοις υπάρχουν δημοσιεύματα που αποτυπώνουν τα πραγματικά περιστατικά, με βάση πραγματικές κι όχι εξωγήινες πληροφορίες.
Στο μεταξύ, παρά τα όσα έχουν γραφτεί, κανείς δεν άγγιξε το θέμα του φράχτη και το ερώτημα γιατί ο φράχτης δεν έφτασε μέχρι τον Άρδα.
Καστανιές σύνοραΗ περιοχή της σύλληψης, που παρουσίασε το thraki Νεα και αναπαράχθηκε από άλλα ΜΜΕ,  περιοχή όπου ορίζει η κόκκινη γραμμή, είναι στην ουσία «ανοιχτή» για όποιον θέλει να την περάσει. Αν και στα 30 μέτρα νοτιότερα και μέχρι το τέλος των χερσαίων συνόρων υπάρχει φράχτης, ο οποίος δημιουργήθηκε από την Ελλάδα, για να αποκοπεί από το συγκεκριμένο σημείο η λαθρομετανάστευση, στην περιοχή του δάσους των Καστανεών φράχτης δεν υπάρχει.

Η απόφαση για τη μη κατασκευή φράχτη, προφανώς δεν έχει να κάνει με τις ανάγκες ελεύθερης διέλευσης της πανίδας της περιοχής ή φυσικά με το οικονομικό κόστος.

Κάποια στιγμή πάντως, πρέπει από το υπουργείο προστασίας του πολίτη να πουν ανοιχτά γιατί δεν έκαναν φράχτη στο δάσος των Καστανεών. Λυπήθηκαν τα δέντρα, δεν το σκέφτηκαν, άκουσαν τις διαμαρτυρίες για ανοιχτά σύνορα, το ξέφωτο εμπόδιζε;

Ας το πουν.

Αν υπήρχε φράχτης, ούτε σύλληψη Ελλήνων στρατιωτικών θα υπήρχε, ούτε η φημολογούμενη σημερινή σύλληψη ενός Τούρκου που πέρασε τα σύνορα, ούτε φυσικά ανοιχτό πεδίο έντασης, με τα σημερινά δεδομένα, Ελλάδας  – Τουρκίας.

Σωστά;