Προβλήματα στη στέγαση και στη σίτιση καταγγέλλουν οι φοιτητές της Κομοτηνής. Οι φοιτητές προχώρησαν σε κατάληψη του κτηρίου της πρυτανείας και σε ανακοίνωσή τους τονίζουν:

 

Για τα όσα παύουν να είναι αυτονόητα
Από τις αρχές της χρονιάς σύσσωμη η φοιτητική κοινότητα της Κομοτηνής αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα πάνω στο ζήτημα της σίτισης. Συγκεκριμένα, η Λέσχη που βρίσκεται κοντά στις εστίες και εντός της Πανεπιστημιούπολης («Πάνω Λέσχη»), υπολειτουργεί ήδη από την 1/9 με αποτέλεσμα φοιτητές, τόσο των εστιών όσο και ευρύτερα, είτε να μην σιτίζονται καθόλου, είτε να σιτίζονται μερικές μόνο μέρες της εβδομάδας με τα – λίγα- εναπομείναντα αποθέματα στην αποθήκη της Λέσχης. Στις 14/11 οι εργαζόμενοι της λέσχης μας πληροφόρησαν για την οριστική αναστολή λειτουργίας της πάνω λέσχης.
πρυτανεία Η κατάσταση αυτή έρχεται να επιδεινώσει την ήδη δύσκολη κατάσταση που υφίσταται στις εστίες της Κομοτηνής για τους φοιτητές που διαμένουν. Έχει ριζώσει πια τόσο βαθιά η υποχρηματοδότηση και η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης συνολικά, σε σημείο που αμφισβητούνται και τα αυτονόητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η αναστολή διανομής των συγγραμμάτων που ανακοινώθηκε από τον ΣΕΕΒΙ στην αρχή της χρονιάς με τρόπο που παρουσίαζε ως «πολυτέλεια» το αυτονόητο δικαίωμα σε πανεπιστημιακά συγγράμματα. Στις εστίες, η υποχρηματοδότηση μεταφράζεται σε έλλειψη καθαρού και ζεστού νερού, θέρμανσης, μόνωσης, συντήρησης των κτιρίων και υποτυπώδεις συνθήκες υγιεινής αμφισβητούνται πλήρως εν έτη 2017, στην Ελλάδα της Ε.Ε. και της «ανάπτυξης».
Με αφορμή αυτό, η φοιτητική Κοινότητα της πόλης κινητοποιήθηκε -αυθόρμητα και όχι από κομματικούς μηχανισμούς- και προέβη την επόμενη μέρα σε παράσταση διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία του Δ.Π.Θ. Μετά την προκλητικά αδιάφορη στάση των πρυτανικών αρχών, οι φοιτητές συγκεντρωθήκαμε μαζικά το ίδιο βράδυ για τον συντονισμό των περεταίρω δράσεων μας και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε την επόμενη μέρα (15/11) σε κατάληψη της Πρυτανείας του Ιδρύματος. Μέχρι σήμερα (20/11) το κτίριο τελεί υπό κατάληψη.
Σε αυτό το σημείο δεν θα περιοριστούμε σε μια εσωστρεφή συζήτηση πάνω στα «περί ημών», καθώς αναγνωρίζουμε πως η συγκεκριμένη κατάσταση που έκανε την Κομοτηνή να κινητοποιηθεί, επικρατεί πανελλαδικά -πολλές φορές και με δυσχερέστερους όρους. Το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης (Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ), που διαχειρίζεται τις Εστίες και Λέσχες της χώρας, αφενός υποχρηματοδοτείται, αφετέρου λόγω σκοπιμοτήτων και γραφειοκρατικών κωλυμάτων αδυνατεί -ή μάλλον δεν προτίθεται- να λύσει τα προβλήματα που αφορούν το πεδίο αρμοδιοτήτων του.
Ασφαλώς και το πρόβλημα δεν οφείλεται αποκλειστικά σε «κακούς πρυτάνεις» και «κακά ΙΝΕΔΙΒΙΜ», αλλά εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Η δομική κρίση από την οποία διέρχεται ο καπιταλισμός τα τελευταία χρόνια, μπορεί να ξεπεραστεί μόνο μέσα από βίαιες αναδιαρθρώσεις που έρχονται να θεμελιώσουν τη δύναμη του κεφαλαίου σε βάρος της νεολαίας και των εργαζομένων. Πυρήνας των αναδιαρθρώσεων αυτών είναι η επέλαση του νεοφιλελεύθερου δόγματος, που προάγεται μέσα από μνημονιακές πολιτικές, περιστολή των κοινωνικών παροχών και αντ’ αυτού, ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μέσο για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου είναι η εκποίηση του δημόσιου πλούτου με εξευτελιστικούς όρους και η εφαρμογή πολιτικών λιτότητας που θέτουν ως πρώτο στόχο την επίτευξη δυσβάσταχτων δημοσιονομικών στόχων -κι ας έχουν ως κόστος τη φτωχοποίηση της κοινωνίας, ενώ σε δεύτερη μοίρα τίθενται δημόσιες παροχές. Υπό τις συνθήκες αυτές το ελληνικό κράτος καθιστά σαφές στην κοινωνία με τον πιο βίαιο τρόπο, ότι δεν υπάρχουν χρήματα για λέσχες, εστίες και δημόσια δωρεάν παιδεία γενικότερα, για κοινωνική ασφάλιση και υγεία. Επομένως την παροχή των απαραίτητων αυτών αγαθών καλεί το κράτος να αναλάβουν «ιδιώτες-σωτήρες» . Υπάρχουν όμως χρήματα για τις επιταγές όλων των υπερεθνικών σχηματισμών από τους οποίους εξαρτάται άμεσα το ελληνικό κράτος. Υπάρχουν 2,4 δις. για F-16, όχι όμως για συγγράμματα και φοιτητικές παροχές.
Πλάι στα παραπάνω, οι αναδιαρθρωτικές πολιτικές δεν πλήττουν μόνο τη νεολαία, αλλά και τον εργαζόμενο κόσμο -νέο και μη. Οι αναπτυξιακές πολιτικές σημαίνουν ανεργία του 47%, επισφαλής και εκ περιτροπής εργασία, ελαστασφάλεια και υπερεξειδίκευση σε ένα πλαίσιο διαρκούς αγώνα για συγκέντρωση προσόντων και επανακατάρτιση. Αγώνας ατομικού δρόμου και όχι στο δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης, προσανατολισμένος στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και όχι της κοινωνίας, της νεολαίας και των εργαζομένων. Την κατάσταση αυτή τη βιώσαμε και τη βιώνουμε με βάρβαρους, υλικούς όρους και στην Κομοτηνή, από τη στιγμή που άρχισε το πρόβλημα με την πάνω λέσχη. Θύματα της αναστολής λειτουργίας της λέσχης δεν είναι μόνο οι φοιτητές, αλλά και οι εργαζόμενοι που αυτή τη στιγμή πλήττονται άμεσα, καθώς χάνουν τις δουλειές τους, ενώ μέχρι πρότινος δούλευαν συχνά απλήρωτοι για μήνες, σε καθεστώς επισφάλειας 10ήμερων συμβάσεων εργασίας.
Μέσα σε αυτή τη σκάρτη πραγματικότητα που μας έχουν επιβάλει, αποφασίζουμε να μείνουμε στο δρόμο του αγώνα, στο ύψος των περιστάσεων, χωρίς να κάνουμε βήμα πίσω. Αγωνιζόμαστε αδιαπραγμάτευτα για δημόσιες δωρεάν φοιτητικές παροχές, μόνιμη και σταθερή δουλειά, για το μέλλον και την κοινωνία που θέλουμε εμείς για τη γενιά μας και όχι αυτό που μας επιβάλλουν. Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας, χωρίς να πέφτουμε σε συν διαχειριστικές αυταπάτες και στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε κάθε μορφής αγώνα που θέτει σε πρώτο πλάνο τις ανάγκες των νέων και των εργαζομένων.
Διεκδικούμε:
• Άμεση άρση της αναστολής λειτουργίας της Πάνω Λέσχης, με διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της.
• Δημόσια Δωρεάν Παιδεία-Σίτιση-Στέγαση-Μεταφορές.
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία.
• Καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στις εστίες, προσαρμοσμένες στις ανάγκες μας (ζεστό και πόσιμο νερό, θέρμανση- μόνωση, φωτισμός, internet, πλυντήρια, συντήρηση των υποδομών)
• Επαναπρόσληψη και μονιμοποίηση των εργαζομένων στις Λέσχες και τις εστίες με ΣΣΕ (Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας) και όχι 10ήμερες συμβάσεις.

Στηρίζουμε την κατάληψη στα κεντρικά γραφεία του ΙΝΕΔΙΒΙΜ στην Αθήνα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους Εστιών ( ΦΕΠΑ, ΦΕΕΜΠ) και καταδικάζουμε κάθε προσπάθεια καθεστωτικών μέσων να συκοφαντήσουν και να υπονομεύσουν τους αγώνες των φοιτητών.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΔΠΘ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ