Η βιοτέχνη είναι μία σύγχρονη μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης η οποία προκαλεί λόγω της χρήσης βιολογικών υλικών στις εφαρμογές της.Ένα βασικό πεδίο έρευνας της Βιοτέχνης είναι το ανθρώπινο σώμα, η δυνατότητα εξερεύνησής του, μεταμόρφωσής του και αλλαγής των ορίων του ή ακόμα και της Άνθιμοςαρχιτεκτονικής του.Πολύ συχνή είναι η χρήση των ανθρώπινων ιστών και γενικότερα των βιολογικών υλικών στη βιοτέχνη. Ωστόσο, η χρήση του ανθρώπινου σώματος, των βιολογικών υλικών και ειδικότερα των ανθρώπινων υπολειμμάτων εγείρει κοινωνικά, θρησκευτικά, νομικά και ηθικά ζητήματα που σχετίζονται με την ελευθερία της έκφρασης, την αυτοδιάθεση, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τους θεσμοθετημένους ή μη κώδικες δεοντολογίας και ηθικής. Σε αυτά τα ερωτήματα ο σεβασμιότατος απάντησε δίνοντας συνέντευξη, στο σχετικό ερευνητικό έργο του ΤΕΙ Αθήνας, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «η αυθαίρετη χρήση βιολογικών υλικών και ανθρωπίνων ιστών από «καλλιτέχνες» δεν είναι τέχνη, αλλά κακοτεχνία. Ενώ αντίθετα η τίμια χρήση των υλικών και των ιστών αυτών από την θεραπευτική ιατρική, είναι ευλογία. Στις αξίες της Ορθοδοξίας συμποσούνται οι πανανθρώπινες αξίες της ζωής. Στην πίστη μας καλλιεργούνται όλες οι καλές τέχνες. Η ζωή του Ορθοδόξου Χριστιανού κυλάει μέσα στην ομορφιά (ποίηση, μουσική, χρώματα, εικόνες, λουλούδια, τελετές, τυπικό).Όμως, ο Γκαίτε σωστά έλεγε: «δεν υπάρχει τίποτε πιό τρομακτικό από την φαντασία χωρίς γούστο». Η χρήση βιολογικών υλικών για καλλιτεχνικούς σκοπούς, οπωσδήποτε δεν έχει γούστο και είναι αποτρόπαιος εφιάλτης. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσω το αφτί ενός νεκρού ανθρώπου «κολλημένο» στο μπράτσο ενός ζωντανού!»