Ακατάλληλο για δημόσιες σχέσεις (με την έννοια του γλειψίματος. . . )
Εδώ και χρόνια, αρκετοί, ίσως και πολλοί, στην πόλη των κάστρων, κάνουν κριτική για τον πεζόδρομο του Διδυμοτείχου. Έπρεπε να είναι έτσι, να είναι αλλιώς, να περνάνε αυτοκίνητα, να μην περνάνε.
Η αλήθεια βέβαια είναι η πραγματικότητα. Και στην πραγματικότητα πεζόδρομος δεν υπάρχει.

Όποιος τον περπατήσει, οποιαδήποτε μέρα που η αγορά είναι ανοιχτή, θα βρει ενδεχομένως πεζούς (έχει εξαφανίσει τους καταναλωτές η κρίση), αυτοκίνητα, μηχανάκια, φορτηγά και λάδια από μηχανάκια.πεζόδρομος1

Βέβαια, θα πουν ορισμένοι, λίγοι, πολλοί, ότι τα πλακάκια από μάρμαρο, τα παρέσυρε η καταιγίδα. Φυσικά, αυτό είναι αλήθεια.
Προηγουμένως όμως, τα πλακάκια είχαν ραγίσει, από το βάρος των οχημάτων κι όχι των πεζών.

Είπαμε. είναι ακατάλληλο για δημόσιες σχέσεις και δε θα πούμε αν πρέπει να είναι πεζόδρομος η όχι.
Αυτό είναι θέμα, όσων έχουν πραγματική άποψη κι όχι άποψη ανάλογα με του που φυσάει ο άνεμος ή ανάλογα με τον Πάρι ή τον Χρήστο ή ακόμα και με τον Βαγγέλη.
Οι πρώην δήμαρχοι, έχουν όλοι την ευθύνη τους.
Ο νυν, ακόμη μεγαλύτερη.
Ας πάρει την απόφαση λοιπόν. Είναι πεζόδρομος ή όχι;
Κι αν είναι πεζόδρομος, γιατί δήμαρχε σπάνε τα πλακάκια από τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια και τα φορτηγά;
Η αστοχία υλικού, είναι το εύκολο. Το δύσκολο είναι ο Πάρις να βρει λύση, αλλά τέτοιος δήμαρχος χρειάζεται. Δήμαρχος με λύσεις κι όχι ψηφοθηρικές επενδύσεις.